• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizde sevdiklerini mutlu etmek için kendini unutanlardan mısınız?

Christian_Louboutin

Tek askim ve iki kizim
Kayıtlı Üye
25 Kasım 2008
700
19
318
İstanbul
"Keşke bende birazcık bencil olabilseydim" dediğiniz zamanlar oluyor mu?
Sizin içinde mutluluk denilen şey sevdiğiniz insanların mutlu olması halini almış ve farkında değil misiniz?


Aa birgün silkindim kendime geldim bir baktım ki hep kendimden ödün verir olmuşum. Kimseye kızamayan hep ara bulucu, ortamı yumuşatan, her iki tarafın gönlü olsun diye uğrasan, sevdiğinin tercihine önem verip yavaş yavaş kendi tercihlerini öldüren silik biri olup çıkmışım.
En kötüsü insanlar senin bu haline öyle alışmışlar ki aksi bir durumda sana kızar olmuşlar. Azıcık kendini düşünmek istesen hemen bencil demişler. Halbuki ben değilmiydim onların kocaman direnişlerini alttan alan ve hem herkesin gönlünü yapıp hem de ortasını bulan.

Aynı duyguları hissettiğini düşünen birleri var mı acaba buralarda?
 
iğrenç bişey olduuna karar vermeme ramen hala aynıyım..
bencil olamıyorum.. yediğim darbelerden kötülüklerden hiç ders alamıyorum..
bunun için psşikolğa bilwe gitmeyi düşündüm..
kaç kez arkadaşlarıma para vermerkten aç kaldım kaç kez dertlerine koşturacam die binbir zor durumda kaldım.. ama ne fays,da?
insanlr iyiliklerinize alıştıklarında sanki artık iilik yapmak sizin görevinizmiş gibi algılıyolar. buda bizim ne kadar saftirik olduumuzun göstergesi..
lanet olsun kimse demesin iyi biri. ama kıymet bilenim olsun. her derdime koşacak dostum olsun..
allah kahretsşin ya yarama tuz bastın
 
ben bu konuda biraz bencilimdir.oğlumun isteklerinden sonra kendi isteklerimin yapılmasını isterim.eşim bu konuda fedakardır.bizim isteklerimizi yerine getirirken kendininkileri 2. plana atar.
 
Bende öyleydim başkaları zor duruma düşmesin diye hep kendimden fedakarlık yapardım ama kimse benim için böyle bişey yapmadı ailem hariç :sm_confused: onun için bende boşa kürek çekmekten yoruldum önce kendi mutluluğumu düşünüyorum artık kaydirigubbakcemile5
 
Valla ben de aynıyım. Hep herkesin arasını bulan, herkesin istediğini yapan, herkesin gönlünü hoş tutan, ama kendisi bir türlü hoş tutulmayan biriyim. Birazcık itiraz edecek olsam, bencillik, şımarıklıklık yaptığım söylenir. Ama nedense herkes başı sıkışınca benden yardım ister.

Ama farkındayım ben de tükenmek üzereyim. Kimse benim isteklerimi, sıkıntılarımı, derdimi sormuyor bile.

Acaba biraz fazla mı fedakarım ben de?
 
bencillik eşittir yalnızlık bana göre
bense aksine paylaşmayı seviyorum,koşullarım ne olursa olsun
çünkü gerçekten paylaştıkça çoğalıyo insan,sevgide öyle
Sizin içinde mutluluk denilen şey sevdiğiniz insanların mutlu olması halini almış
ki,mutlu olması içindir benimde çabalamam zaten...
çünkü ne kadar çok insanı memnun edersem kendimde o derece keyif alırım yaşanılanlardan....
zaten günümüzde toplumca en çok yitirdiğimiz şey,hoşgörü ve paylaşım...
seni anlıyorum,demek istediğin belkide kullanılıyor olmak
bu noktada dikkat edeceğin şey,seni kullananı ve senden gerçekten yardım isteyeni birbirine karıştırmaman olabilir tatlım...
bence sen içindeki şevkati köreltmeye çalışma,sana verilmiş erdemlerin kıymetini bil ve bencilliğe özenme.........a.s.
 
elimden geldiği kadar insanları mutlu etmeye çalısırım,paylaşırım.birsey olsun ilk koşacaklardanım,çevremdekıler bana rahatca sıkıntılarınıı anlatırlar bir yol bulmaya çalışırız,yardımcı olmaya çalışırım...
herkes için didinmişimdir kendimi unutup başkalarını mutlu etmek bana huzur veriyor....
ama çevremdekılerden bir kaç kişinin sadece kendi düşündüğünü gördüğümde,kullanılıdığımı gördüğümde kırıldım,eksildim....şimdi herkesle konuşur muhabbet etmeye çalışırım.
ama artık insanları tanıyorsun herkese gerektiği kadar olmalı die düşünüyorum.
 
Liberty75 cim çok güzel yazmışsın çok teşekkürler.a.s.
Ama işte bende sanki azcık insanlarda bazen benim onlara davrandığım gibi beni alttan alabisinler istiyorum. Tabi ki birilerini mutlu ederek mutlu olmak erdemlidir ama bu hoşgörü birazcık karşılıklı olsa daha erdemli olmaz mı?
Ki şu ana kadar cevaplayan arkadaşlarımında tek müzdarip olduğu konu bu. Hiçbirimiz ne kadar istesekte değişemeyiz işte ama karşılık da bekliyoruz gibi. Birilerininde bizi mutlu etmek için fedakarlık yaptığını görmek istiyoruz belki de.
 

eğer ilk önceliği kendine vermek bencilliksee,
evet ben bencilim:delphin:
ilk kendi isteklerimi yerine getiririm,
öncelik benimdir hayattaa diye düşünürüm:delphin:
 
Liberty75 cim çok güzel yazmışsın çok teşekkürler.a.s.
Ama işte bende sanki azcık insanlarda bazen benim onlara davrandığım gibi beni alttan alabisinler istiyorum. Tabi ki birilerini mutlu ederek mutlu olmak erdemlidir ama bu hoşgörü birazcık karşılıklı olsa daha erdemli olmaz mı?
Ki şu ana kadar cevaplayan arkadaşlarımında tek müzdarip olduğu konu bu. Hiçbirimiz ne kadar istesekte değişemeyiz işte ama karşılık da bekliyoruz gibi. Birilerininde bizi mutlu etmek için fedakarlık yaptığını görmek istiyoruz belki de.

istediklerin şüphesiz çok insani duygular canım...haklısın elbette...
bide şöyle düşün,bizki nefsimize yenilip te başımıza bir şey geldiği anda yaradanı hatırladığımızda ve sığındığımızda bizleri karşılık beklemeden koruyan,dualarımızı kabul eden o...
keşke dediğin gibi herşey karşılıklı olsa,hakikaten çok güzel olurdu
ama senin gibi yüreği güzel insanların,diğerlerinden farkı burda ortaya çıkıyo işte....
ve inan hayat sana ilerde öyle fedakarlıklarla sunuyorki verdiklerini ben bunları birebir yaşayanlardan biriyim..
bu kadar emin konuşmamda belki yaşadıklarımın tecrubesi...
hani bilaf vardır iyilik yap denize at balik bilmezse halik bilir ........a.s
 
ben kendimi değilde daha cok cevremi düşünen bi insandım cevremdekiler üzülmesin kırılmasınlar diye hep uğraştım hep onların istekleri benim için önemliydi canım sıkkın olsa bile sıkkınlığı gizleyip hep güler yüzlüydüm ama ben bunların tersine yapmaya kalktığımda bencil kendinden başka kimseyi düşünmeyen ben oldum şimdi daha iyi anlıyorum bi taraımdqa bencillik olmasıymış ama olamıyorum kızıyorum kendime aldıklarımla verdiklierim aynı değil hep benden gitmiş cok kızyorum kendime cokkk
 
kendimi tanımaya başladığımdan beri , gerçekten nasıl mutlu olduğumu öğrendiğimden ve bunu sindirebildiğimden beri bu özelliğimi çok seviyorum ve içim öyle rahat ki...tabi bu kendime değer veremediğim, saygı duymadığım isteklerimi yok saydığım manasıan gelmiyor sadece fedakarlık yapabiliyorum çevremdekilere göre daah fazla..bazı insanlar daha güçlüdür herkesin acısını göğüsleyebilir ,paylaşabilir, dinleyebilir ,elindeki rahatça sevdiklerii çin harcayabilir bunu yapabiltiyorsa kişi yapmalıdır...bence bunu sorgulamamak lazım...vicdanınızın kabul ettiği hiç bir şey yanlış olamaz...... aam tabiki şu bir gerçek ki herkes adaletli olsa hep bana hep bana demese belki daha da çok yardımsever olacak herkes ama işte....bazı insanlar rabbena hep bana....varsın olsun, biz öyle olmayalımda
 
Valla ben hala gardımı almış durumdayım bir gün dost diyebileceğim insanlar olur mu bilemem ama insanlara olan güveninizi 1 kere kaybettiniz mi kazanması kolay olmuyor. Dost olarak gördüklerimizi öyle candan görüyoruz ki bana göre kardeşten öte oldu çoğu zaman ki boyumun ölçüsünü de fazlasıyla aldım.

Birde malum çalıştığım için ev ile iş arası kalan zamanımda kendime bile yetemezken dostum olacak insanın yanında ne kadar olabilirim ki tek taraflı olup benim fırsatım yok o benim yanımda olsun dersem zaten bu benim bencilliğim olur onun için vazgeçtim kendimin en iyi dostuyum ben.

Artık bencil olmayı öğrendim.
 
belki üzücü ama bende maalesef böyleyim. herşeyden önce kızımı kouyuorum. sonra dünyadaki diğer işler gelior. ileride kızın seni bırakacak dediğinizi duyar gibiyim ama olmuyor işte. insan bunu beceremiyor belki de ben beceremiyorum. her yaptığım planda kızım önce geliyor. herşeyi ona göre ayarlıyorum. dilerim sonunda beni pişman etmez..
 
bencilim galiba biraz
herkesi mutlu edicem diyede kendimi 2.plana atamam
çünkü maalesef ne kadar ödün verirsen ver ne kadar fedakarlık yaparsan yap genelde sonu hüsran...
karşımdaki maalesef o inceliği bende göstermezse bendende beklemesin....banada yazık değilmi :delphin:
aile için birşey diyemem (anne-baba-kardeş) onları söyleme ihtiyacı hissetmedim onlar herzaman 1. sırada
ilerde kendi ailem olunca ne olur diycem ama herhalde aynı olur onlarda hayatımda 1.olur
ama aile dışında öncelik benim
 
belki üzücü ama bende maalesef böyleyim. herşeyden önce kızımı kouyuorum. sonra dünyadaki diğer işler gelior. ileride kızın seni bırakacak dediğinizi duyar gibiyim ama olmuyor işte. insan bunu beceremiyor belki de ben beceremiyorum. her yaptığım planda kızım önce geliyor. herşeyi ona göre ayarlıyorum. dilerim sonunda beni pişman etmez..

Canım benim yaa.. Aslında seninki o kadar güzel o kadar hassas bir duygu ki hiç de üzücü değil. Hepimizin anneleri de öyle değil midir zaten? Bazen bana senelerini veren, üstüme titreyen, yokluk içinde bile hep önce benim ihtiyaçlarımı karşılayan, kendi ihtiyaçlarını erteleyen, okuyabilmem için günlerce çalışan annemi düşündükçe ağlıyorum. Ama şu an evliyim, işimde elimde ve annem her ne kadar bana muhtaç olmadığını söylesede ben hem maddi hem manevi onun yanındayım. Belki de hayatımda beni mutlu gördükçe mutlu olan tek insan ANNEM.
Sen mutlu ol yeter der hep :asigim:
 
keske kendımı önce dusunseydım..keske bırazcık ben dıyenlerden olsaydım...
malesef kı degılım..
herkese kosan elımden gelenı yapmaya calısan bırıyım..
ama bana kosuluyormu dersem..kocaman bır hayır.............

kendımı sevıyorum ama kendıme öncelik vermiyorum...
baskaları mutluysa bende mutluyum...
 
canlarım biliyormusunuz ben bu konuda çok çok yorgun olanlardanım, insan denilen varlık zamanımızda doymak bilmiyor.şu anda kapılarımı kapatıp kendimi dinlenmeye aldım. bakalım nekadar becerebilirim. vermeye alışmış biri ne kadar uzak durabilir bu halinden onuda bilemiyorum? iyiki sizleri buldum. cümlemize kolay gelsin.
 
Ben ben ah ne güzel yazmışsınız , o kadar çok isterdim ki kendimi düşünen bencil biri olmayı sadece ben istediğim için bir şeyler yapmayı ne yazık ki olamadım kızdım , küstüm , sinirlendim ama yine aynı ben yine aynı ben biliyorum bir daha dünyaya gelmeyeceğim bir daha yaşamayacağım ömrümün yarısı geçti gitti ama nafile kendimi değiştiremiyorum bir şeye isyan etmeye kalksam sen de hiç bir şey beğenmiyorsun oluyor adım , baştan adımlarımı sert atıp insanları korkutsaydım şimdi böyle olmazdı ...İş işten geçti .
 
Back
X