bir arkadaşım var evli eşini çok seviyor.Bana sen bu duygular ne bilmeden evleniceksin çok büyük şansszlık bu. Aşk varya bu hayatta aşk dedi..... Allah hakkımızda hayırlısını versin
Ben arkadasiniza katiliyorum.
Lakin her insanin yapisi farkli.
Benim icin hayattaki en onemli sey ask ve romantizm mesela, para, is, kariyer vs bana gore bos. Gercek olan tek sey ask. Duzgun bir meslegim ve isim var (muhendisim) ama, deli gibi sevdigim birisi var, O'nunla calisma hayatim arasinda secim yapmak zorunda kalirsam O'nu secerim, bir dakika bile gozumu kirpmam. Ne kariyer gozumde olur ne de dunyanin geriye kalani. karakterlerimiz cok uyumlu degil mesela, sonunda bosanip ortada 5 parasiz kalma olasiligim da olsa, gozumu yine kirpmam. Onun yanindayken o kadar mutluyum ki, o uyumu ve huzuru tarif edemem. Ne maddiyat, ne ailem, ne egitimim ne basarilarim hicbiri bana O'nun gozlerine bakmanin, elini tutmanin, yuzune elimi uzatmanin, kokusunu icine cekmemin verdigi mutlulugu veremedi.
Ben 2 kere asik oldum. Ask in ne oldugunu cok iyi biliyorum. Bahsettigim adam 2.kez asik olusum, ama bu is olmayacak, uzun hikaye, yollarimiz ayriliyor. Yasim kucuk de degil, iyi bir egitim de aldim ama yapim boyle, mantik hic umrumda degil, sadece tutkunun pesine gidiyorum, sonu basindan belliyse bile gozum hep karariyor.
Hal boyle olunca, aski taniyinca iliskiler konusunda citam iyice yukseldi. Ben evlilikte maddiyata kesinlikle bakmam, (kendi durumum iyi cok sukur) tek kriterim cekiliyor olmam. Tutkuyla bagli olmadigim, deliler gibi istemedigim, olup bitmedigim birine dokunabilecek miyim, ayni yataga girebilecek miyim, mutlu olabilecek miyim bunu dusunuyorum,cunku 3. kez asik olacak miyim suphelerim var. 27 yasindayim, 3. kez asik olmayi beklemektense deli divane olmadigim ama hoslandigim mantiga da uyan biriyle olmayi dusundugum zamanlar oluyor. Sonra O'nun bana aldigi parfumu acip kokluyorum, elini tuttugumda nasil atese dokunmus gibi oldugumu hatirliyorum. Sonra asik olmadigim biri mi, diyorum.............boyle iste. Ask, ask desem de ara sira mantigim da beni kendine cekiyor. Ya bir daha sevemezsen, hayatin boyunca yalniz mi olacaksin diyorum kendime. Ote yandan ugruna olup bitmedigim biriyle evlenmek de olum gibi geliyor. Sonum kizkurusu olmak sanirim:))
Ben de boyle bir insanim mesela. Ama tabi ki herkes benim kadar deli divane degil, mantikla bakan, ailesi, gorgusu, maddiyati, sosyal konumu, kulturu uymasi sart diyenler de var. Keske ben de oyle olsaydim diyorum bazen , hayat daha kolay olurdu. Hayati mantik cercevesinde yasayan insanlara cok ozeniyorum. Keske ben de duygusal olmak yerine mantiktan mutlu olabilseydim.
Sorunuzun cevabina geliyorum, bence evlilikte evrensel bir dogru yok, herkesin dogrusu, icine sineni, kismeti, kaderi farkli.