Benim nişanımda yağmur yağmıştı, kır nişanı oldu sana göl nişanı.

Saçım bozuldu, makyajım hep aktı gitti davetliler oldu suya düşmüş gibi. Sonra içeri bölüme geçtik baktık durmuyor, Allah'tan sonlarına doğru başladı zaten 1 saate bitecekti 1 saat önce bitirmek zorunda kaldık. Ama yağmur yağdı diyorum ya şöyle bir yağmur; kaçacak şansımız olamadı birden üstümüze su sıkılmışa döndük. Çok üzülmüştüm çok sinirlenmiştim ama unuttum bunu. Neyse ondan 1 hafta sonrası dış çekim yapalım dedik nişandan sonra daha uygun olacaktı bize çünkü. Ben nişanlığımı giydim yine ama içimden bir ses yanına söz elbiseni de al dedi hani değiştirir giyerim gibisinden poz çokluğu olur dedim. İyi ki almışım neden mi? Poz verirken nişanlım nişanlığımın üstüne bastı etek bölümünün yanını boydan boya yırttı.

O an dedim ben bunu öldüreyim en iyisi. Yüzüme bir bakışı var sormayın yani o an keşke bizi çekselerdi fotoğrafçı da şoka girdi.

Neyse onu da hallettik sözdeki elbisemi giydim hemde lavaboda ağlana ağlana.

Daha evlenemedik askerden gelmesini bekliyorum mecbur. Ancak biz şimdiden aksiliklere karşı kendimizi hazırlayalım diyoruz hep.
Yani böyle aksilikler olabiliyor. Canınızı sıkmayın. Ben şimdi bunları gülerek anlatıyorum ama o anın öfkesinden nişanlığım yırtılınca cidden dedim ki acaba doğru mu yapıyorum? Şimdi düşündüm çok saçma geliyor o zamanki düşüncem. He düğün telaşına daha kapılamadım henüz askerde olduğu için rahat hissediyorum o konuda kavgamız stresimiz başlayamadı. Buraya gelsin biz de iki dalaşırız diye düşünüyorum. Bu günleri gergin olmadan aksilik yaşanmadan geçirenlere madalya takmak lazım.