Canım ben daha inşallah finalleri verebildiysem 4 olucam :)
Önlisanstan yani Eylül de gireceğim sınava.
Gönlünce olsun herşey. Stres yaparsan unutursun, yeni birşeylerde öğrenemezsin. Hayatımızın sonu değil bu sınav ama birçok şeyi değiştirebilir. Olmazsada sağlık en önemli şey. Kazanacağız diye gün yüzü görmeyi unuttuk resmen. Güneşi unutmuşumda dışarı çıkınca güneş çarpıyor ne hale geldik
Kızlar hepinizin kaygısını anlıyorum. Geçmişte ben de farklı sınav dönemlerinden geçtim ve neticede amacıma ulaştım. Daha sonra bu amacın aslında sadece benim takıntım olduğunu ve kendi kişiliğimden çok uzak yollara saptığımı anladım. Daha sonra tüm kariyerimi (memurdum), yaşadığım şehri, düzenimi silip yepyeni bir hayata başladım. Belki bu da yanlış bir tercih olacak bundan bir iki sene sonra.
Bakın ben işkoliktim. Günde ortalama 3 saat uyuyarak sürekli kucağımda bilgisayar çalışıyordum. Ne kadar yorulsam da bu işten zevk alıyordum. Sırf zevk almak değil Türkiye ve dünyada başarılı sayılacak çalışmalara imza attım. Fakat birgün farkettim ki bu BEN değilim. Çünkü bu süreçte ben diye birşey kalmadı. O yüzden de istifa ettim. Uzun aylardan beri işsizim. Kısmet olursa çok yakında bir yerle anlaşacağım ve bir iki haftaya çalışmaya başlayacağım. Şu anda da bir mekanda bulaşıkçılık yapıyorum. İşsizlik sürecinde ilk başta herşeyden memnun ve dinleniyorken bir müddet sonra herşeyim elimden alınmış hissettim. İşim varken yapamadığım şeyleri de yapamadım çünkü bu sefer maddi sıkıntılar ortaya çıktı. Daha sonra kendime döndüm ve kendimi keşfetmeye başladım. Şu hayatın neresinde olduğumui kendim ve insanlar için neler ifade ettiğimi, yapmam gereken değişiklikleri belirledim.
Neticede söyleyeceğim şey şu;
Kariyer sizi siz yapan şeyler arasında en üst sıralarda. Aşk, ilişki, evlilik vs. de öyle. Ama bir nefes alın ve kendinize dönün. Hedeflediğiniz noktada olmadığınızda da nefes almaya devam edeceksiniz. Hayat devam edecek. Her zaman yeni çözümler olacak. B planınız olmasa bile bilinçaltından bir yerden aslında kendinizi korumak için o planı yapmış olduğunuzu keşfedeceksiniz. Belki daha sistemli çalışarak bir daha gireceksiniz sınava ve çalışırken bir yandan özel ders vereceksiniz farzı misal. Ya da bambaşka bir yol çizeceksiniz kendinize kim bilir?
Bir diğer önerim de şu. Çok kaderci bir insan olmadım bu zamana kadar. Hep ciddi hedefler koyup hırs yaptığım noktalarda hedefe ulaşırken ya benim başarısızlığım ya sistemin çürümüşlüğü ya da şanssızlık yüzünden istediğim olmadı. Örneğin sektörüm çok hareketli, uzmanlığım çok kaliteli iken devlet bazlı olaylardan dolayı binlerce firma battı hem de tam ben iş aramaya başladığımda. Ben de ağlaya zırlaya yeni yollar seçmek zorunda kaldım. Ama bu yolların hepsi benim için daha da güzel sonuçlar doğurdular. O yüzden bence bir yere kadar hayatımızı yönetebiliyoruz ama bir yerden sonra bizim içim planlanmış birşey var. Kimi buna Allah der, kimi evren, kimi enerji bilemem. Ama birşeyler hayırlısına bizi yönlendiriyor. Yeter ki kafayı temiz tutup takıntılarla kendimize hayatı harap etmeyelim.
Hadi şimdi derin bir nefes alın. Güzel bir melissa çayı koyun kendinize. Sevdiğiniz bir parçayı açın ve hiçbirşey düşünmeden parçada yok olun. Sonrasında da çalışmaya başlarsınız. Hepinizin yolu açık olsun. İnşallah hedeflerinize ulaşırsınız.
Kızlar hepinizin kaygısını anlıyorum. Geçmişte ben de farklı sınav dönemlerinden geçtim ve neticede amacıma ulaştım. Daha sonra bu amacın aslında sadece benim takıntım olduğunu ve kendi kişiliğimden çok uzak yollara saptığımı anladım. Daha sonra tüm kariyerimi (memurdum), yaşadığım şehri, düzenimi silip yepyeni bir hayata başladım. Belki bu da yanlış bir tercih olacak bundan bir iki sene sonra.
Bakın ben işkoliktim. Günde ortalama 3 saat uyuyarak sürekli kucağımda bilgisayar çalışıyordum. Ne kadar yorulsam da bu işten zevk alıyordum. Sırf zevk almak değil Türkiye ve dünyada başarılı sayılacak çalışmalara imza attım. Fakat birgün farkettim ki bu BEN değilim. Çünkü bu süreçte ben diye birşey kalmadı. O yüzden de istifa ettim. Uzun aylardan beri işsizim. Kısmet olursa çok yakında bir yerle anlaşacağım ve bir iki haftaya çalışmaya başlayacağım. Şu anda da bir mekanda bulaşıkçılık yapıyorum. İşsizlik sürecinde ilk başta herşeyden memnun ve dinleniyorken bir müddet sonra herşeyim elimden alınmış hissettim. İşim varken yapamadığım şeyleri de yapamadım çünkü bu sefer maddi sıkıntılar ortaya çıktı. Daha sonra kendime döndüm ve kendimi keşfetmeye başladım. Şu hayatın neresinde olduğumui kendim ve insanlar için neler ifade ettiğimi, yapmam gereken değişiklikleri belirledim.
Neticede söyleyeceğim şey şu;
Kariyer sizi siz yapan şeyler arasında en üst sıralarda. Aşk, ilişki, evlilik vs. de öyle. Ama bir nefes alın ve kendinize dönün. Hedeflediğiniz noktada olmadığınızda da nefes almaya devam edeceksiniz. Hayat devam edecek. Her zaman yeni çözümler olacak. B planınız olmasa bile bilinçaltından bir yerden aslında kendinizi korumak için o planı yapmış olduğunuzu keşfedeceksiniz. Belki daha sistemli çalışarak bir daha gireceksiniz sınava ve çalışırken bir yandan özel ders vereceksiniz farzı misal. Ya da bambaşka bir yol çizeceksiniz kendinize kim bilir?
Bir diğer önerim de şu. Çok kaderci bir insan olmadım bu zamana kadar. Hep ciddi hedefler koyup hırs yaptığım noktalarda hedefe ulaşırken ya benim başarısızlığım ya sistemin çürümüşlüğü ya da şanssızlık yüzünden istediğim olmadı. Örneğin sektörüm çok hareketli, uzmanlığım çok kaliteli iken devlet bazlı olaylardan dolayı binlerce firma battı hem de tam ben iş aramaya başladığımda. Ben de ağlaya zırlaya yeni yollar seçmek zorunda kaldım. Ama bu yolların hepsi benim için daha da güzel sonuçlar doğurdular. O yüzden bence bir yere kadar hayatımızı yönetebiliyoruz ama bir yerden sonra bizim içim planlanmış birşey var. Kimi buna Allah der, kimi evren, kimi enerji bilemem. Ama birşeyler hayırlısına bizi yönlendiriyor. Yeter ki kafayı temiz tutup takıntılarla kendimize hayatı harap etmeyelim.
Hadi şimdi derin bir nefes alın. Güzel bir melissa çayı koyun kendinize. Sevdiğiniz bir parçayı açın ve hiçbirşey düşünmeden parçada yok olun. Sonrasında da çalışmaya başlarsınız. Hepinizin yolu açık olsun. İnşallah hedeflerinize ulaşırsınız.
Emin ol bütün gün B-C-D planları kuruyorum. Güzel birşeyler yakında gelecek hissediyorum. Böyle hissetmekten başka çarem yok 
Ben de yakın zamana kadar hiçbir şeyi başaramamıştım. O zaman "ne yapıyorum ben?" sorusunu kendime sormuştum. O kadar dipteydim ki kendime o kadar inançsızdım ki... Dibe vurum vurdum vurdum. Sırf kendimle ilgili şeylerde değil şimdi eşim olan o zamanki sevgilimle ilgili ilişkimde de başarısızlık örneğiydim. Özgüvensizlik bütün ilişkimi altüst ediyordu. Artık"sen niye benim gibi birisiyle çıkıyorsun ki?" diye açıkça soruyprdum. Hatta bir ara ağlama zırlamadan o kadar rahatsız ettiğimi düşünüyordum ki çevremdekileri keşke birşey olsa da şu güzel insanların annemin, babamın, sevgilimin hayatından çıksam (hatta ölsem) onlar da rahatlarlar diyordum. İşte o anlarda artık kaybedecek birşey yokken son bir güçle yaşama tutundum. İçsel olarak kendimi geliştirdim, bol bol araştırdım, uzun uzun çalıştım hayata. Ve inanır mısın mucize denilebilecek şeyler geldi başıma. Sen de uğraş nolur... İnancın varsa dua et, yok ben etmem dersen secret yap, gönülden iste birşeyleri. Ne isteyeceğini bilmiyor musun? O zaman sadece iç huzur ve temiz kafa iste tüm kalbinle... Emin ol insan isterse herşey güzel olur.
Bu arada işyerinden haber çıkacak dedim ya. Çıkmadı... Muhtemelen sektördeki sıkıntıdan önlerini göremiyorlar çünkü önceden benimle çok çalışmak istediklerini ama kurulda ayarlama yapacaklarını söylemişlerdi... Bulaşıkçılığa devam şimdilik
