Sona geldim sanırım

piramyd .!.:

Hayatta herşeyin bir çözümü bulunur , pes etmek değil mücadele etmek size yakışır . Lütfen yanlış birşey yapmayın ve çocuklarınızı düşünün .
Inanın ben de geçmişte bitti artık ayağa kalkamam dediğim zamanlardan geçtim ama insan daha güçlenerek çıkıyor . Tabi sabırlı ve mücadeleci olmak lazım .
Çocuklarınızın en çok size ihtiyacı var , lütfen onları getirin gözünüzün önüne ...

Genişletmek için tıkla...

piramyd .!.:

Bir iş bulun önceliğiniz o olsun , zamanla birikim yaparsınız ve çocuklarınızı da yanınıza alırsınız . Ayrıca babalarında kalmaları da sorun olmaz .
Unutmayın Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermezmiş , isyan etmeden mücadele edin bunu çocuklarınız için yapmalısınız . Hayat bir sınav , siz bu sınavı verirsiniz .
İnanın sıfır değil eksinin de eksi noktasından ayağa kalkmış ve hayata tutunmuş biri olarak yazıyorum .

Genişletmek için tıkla...

Mayalartakvimi .!.:

Dayanamam yapamam dediğim ne varsa dayanmak zorunda kaldım nefesim düğümleniyor bu sefer başaramadım önümü göremiyorum. Öyle sıkışmış hissediyorum ki içim ağrıyor

Genişletmek için tıkla...

Mayalartakvimi .!.:

Tebrik ederim sizi keşke bende kendimde azıcık güç görebilsem iş kolay yarın çıksam başlarım çalışmaya ama duş alacak kolumu kaldıracak halim bile yok sanki

Genişletmek için tıkla...

piramyd .!.:

Bakın gerçekten dibin dibini görmüş bir insanım 5-6 yıl içinde eski hayatımdan daha iyi yere taşıdım kendimi . Ama bu süreçte en dibi gördüm hem maddi hem manevi. Çocuğum için ayakta kalmalıydım ve başardım. Çok yıprandım ama oldu . Şu an çok güçlüyüm.

Siz de başaracksınız inanıyorum çocuklarınız için

Genişletmek için tıkla...

piramyd .!.:

Akşama kadar aynı koltukta oturduğum günler oldu benim . Sonra birgün aynanın karşısına geçtim ve dedim ki sen ne yapıyorsun , kendine gel . Orda duran senin çocuğun ve sana ihtiyacı var . Sonrası çorap söküğü gibi geldi.
Kalkın bir duş alığ kendinizi toparlayın ve en acilinden maaşına şartlarına bakmadan bir iş bulun. Amacınız kısa vadede az da olsa gelir elde etmek olsun.
Sonra toparlandıkça daha iyi işler çıkar karşınıza . Sonra da çocuklarınıza bakabilecek duruma gelirsiniz zamanla . İnanın hayat çok kıymetli ve siz önce kendinize olan saygı ve sevginzii hatırlayarak başlayın .
Hayat bu ve her zaman herşey başımıza gelebilir , bize düşen mücadele etmek.

Genişletmek için tıkla...

Mayalartakvimi .!.:

Merhaba kızlar Kendimi nasıl ifade edeceğimi de artık bilmiyorum bir buçuk iki sene önce boşandım 2014'ten bu yana olan bir ilişkiydi bu evlilikten 2 tane kızım var sayısız kez Aldatıldım eskrt 2 ayrı yakın arkadaşım oturduğum iki ayrı sitedeki komşu kadınlar iş arkadaşının karısı sayamayacağım unuttuğum kadar çok ben çok küçükken Annemle babam ayrıldı her seferinde kızlarım benimle aynı hayatı yaşamasın istediğim için affetmek için çok çaba sarf ettim ve sürekli affettim ama sürekli bu durum artarak devam etti Artık Affetmek istemediğimi anladığım zamanda o evliliği bitirdim ortak velayet kızlarımın kalıcı yeri benim yanım Babam 2 sene önce öldü ama zaten Annemle babam ayrıldıktan sonra babamı hiç görmemiştim ölmeden iki üç ay önce gördüm sadece burada bir önceki konumda bana insanlar tepki göstermişti annenden çocuklarına bakmasını bekleyemezsin diye haklılardı annem bana bile bakmamıştı ki Benim çocuklarıma baksın Eş dost akraba hiç kimse yok kimseye güvenerek de boşanmadım zaten mesleğim de var annem sürekli dini nikahı altında seninle de 3-4 kişiyle beraber yaşayıp geri dönen biriydi boşandıktan 6 ay sonra annemi yanıma çağırdım benimle kal ben çalışırken işte Kızlarıma sen bak anne tüm ihtiyaçlarını ben karşılayacağım dedim ama annem 6 ay içinde 2 ayrı kişiye daha kaçtı gitti benim evimden Neyse artık bunları anlatmanın bir mantığı yok Eski eşimle barışmayı düşündüm çocuklarım için tek başıma savaşmak bana çok zor geldi çünkü bırakıp işe gidebileceğim biri yok evde dursan bana bir gelir yok çocukların giderleri evin giderleri Ama ne için olursa olsun artık olmadığını anladım lafı çok Uzatmaya gerek yok Eski eşimle yakın oturuyorduk ve Ben 10 gün önce taşındım oradan 1+1 bir ev tuttum ama kiramı ödemek giderlerimi karşılamak için çalışmam gerek O da çocukların düzeni bozulmasın diye hafta içi bende kalsın hafta sonu sende kalsın dedi geldim düzenimi kurdum ama sanırım ben artık yaşayamıyorum aldığım nefes boğazımda düğümleniyor yemek yiyemiyorum uyuyamıyorum hiçbir şeyden keyif almıyorum sürekli bir çarpıntı yaşamak istemiyorum gün içinde telefonum asla çalmıyor Kendimi o kadar yalnızlaştırmış o kadar tek bırakmışım ki boş kalıp düşündüğüm zamanlarda neden bu kadar şey oldu hak ettin mi diye düşünüyorum kızlar Sanırım ben artık yapamıyorum hayatımda hep kızlarım olmazsa ben asla yaşayamam diyordum sabah uyandığımda onları yanımda görememek kokularını alamamak Öğlen uykusu Uyku saati geldi yemek saatleri gelmiştir acaba düştü canı acıdı beni yanında istiyor mu diye düşünmekten kahroluyorum Sanırım ben yapamıyorum artık bu sefer bu kuyudan çıkamayacakmış gibiyim Ben yaşamaktan vazgeçtim Eğer bu yazdıklarımı okurken çocuklarınız yanınızdaysa kokularını içinize çekerek benim için de öpün

Genişletmek için tıkla...

Mayalartakvimi .!.:

Merhaba kızlar Kendimi nasıl ifade edeceğimi de artık bilmiyorum bir buçuk iki sene önce boşandım 2014'ten bu yana olan bir ilişkiydi bu evlilikten 2 tane kızım var sayısız kez Aldatıldım eskrt 2 ayrı yakın arkadaşım oturduğum iki ayrı sitedeki komşu kadınlar iş arkadaşının karısı sayamayacağım unuttuğum kadar çok ben çok küçükken Annemle babam ayrıldı her seferinde kızlarım benimle aynı hayatı yaşamasın istediğim için affetmek için çok çaba sarf ettim ve sürekli affettim ama sürekli bu durum artarak devam etti Artık Affetmek istemediğimi anladığım zamanda o evliliği bitirdim ortak velayet kızlarımın kalıcı yeri benim yanım Babam 2 sene önce öldü ama zaten Annemle babam ayrıldıktan sonra babamı hiç görmemiştim ölmeden iki üç ay önce gördüm sadece burada bir önceki konumda bana insanlar tepki göstermişti annenden çocuklarına bakmasını bekleyemezsin diye haklılardı annem bana bile bakmamıştı ki Benim çocuklarıma baksın Eş dost akraba hiç kimse yok kimseye güvenerek de boşanmadım zaten mesleğim de var annem sürekli dini nikahı altında seninle de 3-4 kişiyle beraber yaşayıp geri dönen biriydi boşandıktan 6 ay sonra annemi yanıma çağırdım benimle kal ben çalışırken işte Kızlarıma sen bak anne tüm ihtiyaçlarını ben karşılayacağım dedim ama annem 6 ay içinde 2 ayrı kişiye daha kaçtı gitti benim evimden Neyse artık bunları anlatmanın bir mantığı yok Eski eşimle barışmayı düşündüm çocuklarım için tek başıma savaşmak bana çok zor geldi çünkü bırakıp işe gidebileceğim biri yok evde dursan bana bir gelir yok çocukların giderleri evin giderleri Ama ne için olursa olsun artık olmadığını anladım lafı çok Uzatmaya gerek yok Eski eşimle yakın oturuyorduk ve Ben 10 gün önce taşındım oradan 1+1 bir ev tuttum ama kiramı ödemek giderlerimi karşılamak için çalışmam gerek O da çocukların düzeni bozulmasın diye hafta içi bende kalsın hafta sonu sende kalsın dedi geldim düzenimi kurdum ama sanırım ben artık yaşayamıyorum aldığım nefes boğazımda düğümleniyor yemek yiyemiyorum uyuyamıyorum hiçbir şeyden keyif almıyorum sürekli bir çarpıntı yaşamak istemiyorum gün içinde telefonum asla çalmıyor Kendimi o kadar yalnızlaştırmış o kadar tek bırakmışım ki boş kalıp düşündüğüm zamanlarda neden bu kadar şey oldu hak ettin mi diye düşünüyorum kızlar Sanırım ben artık yapamıyorum hayatımda hep kızlarım olmazsa ben asla yaşayamam diyordum sabah uyandığımda onları yanımda görememek kokularını alamamak Öğlen uykusu Uyku saati geldi yemek saatleri gelmiştir acaba düştü canı acıdı beni yanında istiyor mu diye düşünmekten kahroluyorum Sanırım ben yapamıyorum artık bu sefer bu kuyudan çıkamayacakmış gibiyim Ben yaşamaktan vazgeçtim Eğer bu yazdıklarımı okurken çocuklarınız yanınızdaysa kokularını içinize çekerek benim için de öpün

Genişletmek için tıkla...

absurdizm .!.:

sonun sonuna geldiğiniz nokta yavaş yavaş yükselmeye başlayacağınız noktadır hayatın salınımı böyle

Genişletmek için tıkla...