Sona geldim sanırım

Bunları bende düşündüm evet ama burada öyle bi çevrem hiç yok ya da ben gerçekten çabalamaktan mı vazgeçtim de kendime itiraf edemiyorum bilmiyorum
Aklıma gelen ilk çözüm önerilerini sunmaya çalıştım yaşadıklarınız zor ama dibe battığınızı hissediyorsanız bunun artık çıkışı vardır sadece öyle düşünün ben önünüze kapı açılacağını hissediyorum, pes etmeyin mutlaka bir işe girin kazanmaya başlayın.
 
Evet kızlarınız, ancak şunu unutmayın, sorunlu baba demek üzgün anne demek üzgün anne de huzursuz çocuk demek. Huzursuz evde büyümüş birisi olarak söylüyorum annem iyi ki boşanmış
Çok özledim kuzularımı 🥹 dayanamıyorum ben ne yaptım bu hayata beni evlatlarımla yaşamaya bile layık görmedi
 
Konu beni çok üzdü. Ben majör depresyon ile mücadele eden bir insan olarak yazdiklarinizdan sizin depresyonda olduğunuzu düşündüm. Ben de sona geldiğimi düşünüyordum. Intihar en hızlı çıkış yolu gibi geliyordu.

Oturduğum yerden hiç kalkmıyordum. Kimseyle konuşmuyordum. Telefonumu da kapatmıştım 4 ay boyunca. Kimseyle konuşacak durumum yoktu.

Tek derdim içinde bulunduğum cendereden bir an önce kurtulmaktı.

Bence bi doktora görünün. Çünkü bu bataklıktan kendi başınıza çıkmanız çok zor.

Evlatlarinizi sokağa atmış degilsiniz. Onlar dünyanın en güvenli yeri olan babalarının yanındalar
Uygun şartlar olunca alacaksınız onları illaki. Yeter ki sağlığınız olsun.

Siz sağlıklı olun ki çocuklarınızı daha çabuk alın. Onların sağlıklı anne babaya ihtiyacı var.

Şunu da ekleyeyim ki intiharı hep düşündüm. Ama cesaret edip kararımı netleştiremedim. Bu çok zor bir karardı. Ve ben karar verebilme gücümü tamamej kaybetmiştim .

Eğer ben bile iyileşme umudu gösterebiliyorsam herkes gösterebilir.

Ne hissettiğini anlıyorum
Aynı yolları yürüdüm. Ayaklarımın altı parçalandı her yerim kan revan. Ama ölemedim işte . Hiçkimse için degilse bile kendin için ölemezsin.

Burdan kalkıp devam etmek zorundasın. Yaşamaya devam etmek zorundasın çünkü ölümü bekleyen bir hasta değilsin. Ruh halininin bedenini hasta etmesine izin verme.

Kendine sık sık şu ayeti hatırlat "şüphesiz sen daima bizim gözlerimizin önündesin"

Inaniyorsan Allah halini biliyor. O seni gözetliyor. Onun varlığını hissedersen elinden tutmak için seni duaya davet ettiğini de hissedersin. Yalnız değilsin.

Seni en mükemmel şekilde yaratan Allahın kıymetlisisin sen. O seni başı boş bırakmaz.

Allah hepimizin zorluğunu kolaylaştırsın.
 
Konu beni çok üzdü. Ben majör depresyon ile mücadele eden bir insan olarak yazdiklarinizdan sizin depresyonda olduğunuzu düşündüm. Ben de sona geldiğimi düşünüyordum. Intihar en hızlı çıkış yolu gibi geliyordu.

Oturduğum yerden hiç kalkmıyordum. Kimseyle konuşmuyordum. Telefonumu da kapatmıştım 4 ay boyunca. Kimseyle konuşacak durumum yoktu.

Tek derdim içinde bulunduğum cendereden bir an önce kurtulmaktı.

Bence bi doktora görünün. Çünkü bu bataklıktan kendi başınıza çıkmanız çok zor.

Evlatlarinizi sokağa atmış degilsiniz. Onlar dünyanın en güvenli yeri olan babalarının yanındalar
Uygun şartlar olunca alacaksınız onları illaki. Yeter ki sağlığınız olsun.

Siz sağlıklı olun ki çocuklarınızı daha çabuk alın. Onların sağlıklı anne babaya ihtiyacı var.

Şunu da ekleyeyim ki intiharı hep düşündüm. Ama cesaret edip kararımı netleştiremedim. Bu çok zor bir karardı. Ve ben karar verebilme gücümü tamamej kaybetmiştim .

Eğer ben bile iyileşme umudu gösterebiliyorsam herkes gösterebilir.

Ne hissettiğini anlıyorum
Aynı yolları yürüdüm. Ayaklarımın altı parçalandı her yerim kan revan. Ama ölemedim işte . Hiçkimse için degilse bile kendin için ölemezsin.

Burdan kalkıp devam etmek zorundasın. Yaşamaya devam etmek zorundasın çünkü ölümü bekleyen bir hasta değilsin. Ruh halininin bedenini hasta etmesine izin verme.

Kendine sık sık şu ayeti hatırlat "şüphesiz sen daima bizim gözlerimizin önündesin"

Inaniyorsan Allah halini biliyor. O seni gözetliyor. Onun varlığını hissedersen elinden tutmak için seni duaya davet ettiğini de hissedersin. Yalnız değilsin.

Seni en mükemmel şekilde yaratan Allahın kıymetlisisin sen. O seni başı boş bırakmaz.

Allah hepimizin zorluğunu kolaylaştırsın.

Bu zamana kadar hep inancım ve kızlarım için dedim ama sanki artık hiç bişey teselli etmiyor ölünce huzur bulacakmışım tüm acım sızım dinecekmiş gibi hissediyorum. Hayat hiç adil değil intihar etmek günah olmamalıydı nasıl parkta canı yanan çocuk koşup annesine sarılıyorsa canı yananda rabbine koşup sarılabilmeliydi.
 
Kesinlikle önce şunun farkına varın. Çocukların babalarında kalması bir felaket değil. Sizin için dibin dibi deĝil. O zaman çocuklar sizdeyken de babanın böyle düşünmesi lazım. Çocukların annede ya da babada olması fark etmez. Önemli olan çocuklarla sağlıklı ve doyurucu iletişimi devam ettirmek. Zaten uzak oturmuyorsunuz. Özlediğiniz zamanlarda hafta sonunu beklemeyin. Mesela benim çocuklarım tabi yaşları da buna müsait olduğu için anneye ya da babaya gidip gelme konusunda kendileri karar verir. Bir bakarız benim yanımdalar bir bakarız babasında. Planlarını programlarını uzun zamandır kendileri yapıyorlar. Resmi makamlarca bir karar veriliyor ama inanın cocuklar ne zaman anne de ne zaman baba da olmalı kısmı bir süre sonra önemini yitiriyor.
Şuan da siz kendi düzeninizi kurmaya odaklanın. Siz mutlu olursanız çocuklarınız da mutlu olur. İçinizdeki bütün sıkıntılar geçici. Lütfen buna inanın. En kötü gecemizin sabahında yine güneş doğmadı mi? Bu da geçecek 🌸

Evet hayat devam ediyor güneş yine doğuyor zaman geçiyor ama ben zamanın içinde boğuluyorum. Öyle bi girdaptayım ki yaşamak hakkım değilmiş gibi hissediyorum tüm sorun bendeymiş ben yok olunca her şey biticekmiş gibi
 
Aklıma gelen ilk çözüm önerilerini sunmaya çalıştım yaşadıklarınız zor ama dibe battığınızı hissediyorsanız bunun artık çıkışı vardır sadece öyle düşünün ben önünüze kapı açılacağını hissediyorum, pes etmeyin mutlaka bir işe girin kazanmaya başlayın.
İnşallah rabbim içimdeki şu sıkıntıyı zihnimdeki şu kötü düşünceleri söküp alsın alsın ki devam edebileyim kendimden korkuyorum artık . İş içinde yarın harekete geçicem deneyeceğim hiç değilse belki gerçekten iyi gelir hiç çalışma motivasyonu halim yok ama belki evden çıktıkça zihnim meşgul olur
 
Anlatacak çok şeyim varda bu konuyla ilgili ama halim yok. Annem babam vefat etti. Kardeş yok diyelim. Başka kadınlarla aldatılma sebebiyle 6 yıl oldu boşanaalı ve farklı şehre taşınalı. 6 yıldır çocuklarımdan ( İki oğlum) ayrıyım 6 yıldır yalnız ramazan iftarları yapıyorum ağlayarak (2.000 lira nafaka vermemek için babalarının doldurmasıyla velayet davasında orayı tercih ettiler ). Kan ağladım Yataktan kalkamadığım günler oldu suyu yutamadığım geceleri uyuyamadığım acillerde sakinleştirici lerle sabahlaadığım .ttabi zamanla büyüdüler ama ne kadar büyüseler de benim için çocuklar. şu an 11 ay oldu çocuklarimi görmedim een son geçen yaaz birlikteydik akıllarınaa anne gelecekte on günde birr napıyon diye iki dk aarayacaklar diye saatlerce günlerce elimden telefon beklerim. Aslında kendim rutin hayatımı döndürecek ekonomiye sahibim kendim için çalışmasam da olur emeklilik için prim günüm doldu ayaaklarımı uzatıp evimde oturabilirim l ama sabah onlar için ayağa kalkıp onların geleceği için ünv okumaları güzel yuv a kurmalarına destek olmak gelecek hazırlamak için sıcak banyo yapıp ssaçımı toplaayıp kalkıp yollara düşüyorum şehirlerarraasıişe gidiyorum Çoğu yakın arkadaşım sana bunları yaşatanlar için hala çabalıyorsun demelerine rağmen insanların arkamda Ne konuştuklarını umursamıyorum sabırla işime gidiyorum içimde çocuklarımla güzel günler yaşayacağım güzel günlerin bizi beklediğine dair deli bir umudum var hala !!
Benim sana tavsiyem Eski eşine Sakın Dönme onur'unla yaşa boynuzlanarak değil çocukların yakın istediğin zaman görebilirsin hafta sonu yanına alabilirsin Özel günlerde bayramlarda bir arada olabilirsin çalış deli gibi çalış onlar için güçlendikçe güçlen düzenini bir an önce kur sakın evlenme derdine düşme kız çocukların.evlenmeye kalktıysa zatenn yalvararak getirir kapına Ben maddi destekte bulunurum nafaka veririm der Güzel Günler Gelecek Bu diplerden sonlardan çok daha güçlü sıçrayacaksın emin ol

11 ay çok uzun bir süre çocuklar şuan kaç yaşında alışabildiniz mi bu duruma çok zor çok acı ne kadar güç kuvvet para imkan desekte benim için her şeyden önce kızımın kucağımda başını omzuma koyup beni koklamasıydı yediğim hiç bi yemekte onları öperken aldığım lezzet yok gittiğim hiç bi mekan yer onlarla parkta oynamak kadar keyif vermiyor bana cüzdanım dolu olsa ne olur ben kızlarıma sarılıp uyumadıktan sonra çok şey istemedim ben hayattan kızlarımdan ayrılmak zorunda kalmayayım dedim ama hem benim hem papatyalarım için en iyisi bu diyerek kopardılar ben hakkımı helal etmiyorum hayal ettiğim bu değildi hayattan çok şey istemedim tek isteğim buydu her şeyimi kaybetmiş gibi hissediyorum
 
Bu zamana kadar hep inancım ve kızlarım için dedim ama sanki artık hiç bişey teselli etmiyor ölünce huzur bulacakmışım tüm acım sızım dinecekmiş gibi hissediyorum. Hayat hiç adil değil intihar etmek günah olmamalıydı nasıl parkta canı yanan çocuk koşup annesine sarılıyorsa canı yananda rabbine koşup sarılabilmeliydi.
Rabbimize koşmak için ölmeye gerek yok kalk şimdi abdest al bı namaz kıl ve dua et emin ol çok yakınsın aydınlığa çıkmaya sakin kal kendinden değil çocuklarindan vazgececeksn kötü bişi yaparsan.Suan bı sinavdasin Rabbim senin bu sınavı nasıl atlatacagini görmek istiyor.Ve bir örnek anlatmak istiyorum arkadaşım lisedeyken annesini kaybetmiş sonra baba evleniyor yeni eşinden iki tane kardeşi oluyor neyse okuyor universiteden mezun olunca evleniyor Maraş depreminde kocasını da küçük kızını da enkaz altından sağ çıksın diye oğluyla yaralı bir şekilde saatlerce bekledi ama malesef kızı da eşide vefat etti.Tek bir fotoğraf kalmadı elinde kızına eşine ait hiç bir hatıra eşya maddi manevi düşün.Aylarca hastanede tedavi gördü ve bana şu cümleyi kurdu çok zorlanıyorum evet ama oğlum için yine ayaktayım sadece Rabbime yalvarıyorum annemle sınandim eşimle kızımla sınandim en iyi şekilde Rabbime sığındım sınavlarımi layıkıyla geçmek için bazen korkuyorum başka sınavım var mı diye ama Rabbim bilir yine ben verilen görevi yerine getiriyorum o beni yanına alana kadar dedi.. Lütfen sende en iyi şekilde atlat bu sınavını
 
11 ay çok uzun bir süre çocuklar şuan kaç yaşında alışabildiniz mi bu duruma çok zor çok acı ne kadar güç kuvvet para imkan desekte benim için her şeyden önce kızımın kucağımda başını omzuma koyup beni koklamasıydı yediğim hiç bi yemekte onları öperken aldığım lezzet yok gittiğim hiç bi mekan yer onlarla parkta oynamak kadar keyif vermiyor bana cüzdanım dolu olsa ne olur ben kızlarıma sarılıp uyumadıktan sonra çok şey istemedim ben hayattan kızlarımdan ayrılmak zorunda kalmayayım dedim ama hem benim hem papatyalarım için en iyisi bu diyerek kopardılar ben hakkımı helal etmiyorum hayal ettiğim bu değildi hayattan çok şey istemedim tek isteğim buydu her şeyimi kaybetmiş gibi hissediyorum
Ama bak sen yanlış yorumlamışsın. Boşver sen çalış güçlen para kazan ye iç gez cüzdanın dolu olsun önemli o demiyoruz.onlar olmadan içtiğim suyun tadıı yok .Bak kaç kişi bende dahil benzer yaşamlar kendi hikaye lerimizi anlattıkki kendimizi acındırmak beğeni toplamak için değil sana örnek olsun bu imtihanları da başka ayrılıklarıda nice yaşayanlar var tek değilsin çocuklarin için güçlü olmak ayakta durmak hayatta kalmak zorundasın yol gösterelim diye . Maneviyat çok önemli ibadetlerini düzene koy en güzel terapi tedavi Rabbimize sığınacaz. Rabbim inşirah ferahlığı versin yüreğinize...
 
Sen gidersen kızların hayat mücadelesinde tek başına kalacaklar. Sen her durumda dimdik arkanızdayım kızlarım. Arkanızda kapı gibi anneniz var demelisin. Sen onlar için ölmeyi değil yaşamayı göze almalısın. Ölüm bir vazgeçiştir, oysa hayat bir mücadeledir. Kızlar için pes edemezsin, sana ihtiyaçları var. Hemen yarın kalk bir iş bak. İşe girince de hep şunu düşün, sen hayatını düzene koyunca kızlarını alacaksın ve bu günler geçmiş birer hatıra olacak. Kötü günler sonsuza dek sürmezler. İçimizde hissedemesek de o güç var. Düşmekte çok haklısın, hepimiz düşeriz yıkılırız, dibi gördük deriz. Ama düştüğün gibi kalkmayı da bilirsin sen. Kızların var senin..
 
Siz dünyaya gelirken sizden izin alınmadığı gibi ölürken de sizden izin alınmayacak. Tek doğduk kimseye bağımlı degilizdir. Odak noktamız bazen çocuk , bazen koca bazen anne olur. Ama siz kendinizden sorumlusunuz. Ben oynamıyorum sıkıldım yok. Bu beden sizin değil ki onda söz hakkına sahip değiliz ki. Onu en iyi şekilde korumak görevimiz. Kendinizi yok etmek bir çözüm değil cozumsuzluktur. Kendiniz intiharın haram kilindiğını söyluyorsunuz ama rabbinizin kararına saygı duymuyorsunuz. Sizin hayatınızın size verilen en büyük nimet olduğunu bilerek onu en iyi şekilde değerlendirin. Bu kısacık Dünya hayatı size uzun gelebilir. Ebedi hayata göre bir hiç hükmündedir. Ebedi hayatınızı mahvetmeye hakkınız yok.
 
Back
X