Evlenene kadar annesi umrunda olmayıp evlilik mevzu bahis olunca annesiz nefes almamış gibi davranan erkekleri bir türlü anlayamıyorum.
Beyfendi kaç yıldır ailesinden uzakta. Ancak konu evliliğe gelince neymiş annesiyle oturmak istermiş, bir tek evladı oymuş,onlarda kız evlatlar anneye bakmazmış,bıdı da bıdı bıdı.
Dedim neden ailenin yanında okumadın, okuduğun bölüm orda da vardı. Ya da daha sonrasında orda yaşamaya devam etmedin? tık yok. Kendi çevremden,senin istediğin hayatı yaşamayı kabul edecek birini seçebilirdin, ona da tık yok.
Bu bencillik değil mi? Kafasında benle kurmak istediği bir hayat var ancak o hayat onun kafasında durduğu şekilde gidecek.
Kimse kimse için ailesinden vazgeçmek zorunda değil ki aileden vazgeçme mevzu bahis değil ama kimse kimsenin ailesiyle yaşamak zorunda da değil. Hem de hiçbir zorunluluk yokken. Ben böyle bir hayat yaşayamam deyince de vicdansız olduğumla kaldım!
Kendi evlendiğinde ayrı bir aile kurduğunun farkında olan erkek yok mu acaba? Ya da bana mı hep böyleleri geliyor?
Beyfendi kaç yıldır ailesinden uzakta. Ancak konu evliliğe gelince neymiş annesiyle oturmak istermiş, bir tek evladı oymuş,onlarda kız evlatlar anneye bakmazmış,bıdı da bıdı bıdı.
Dedim neden ailenin yanında okumadın, okuduğun bölüm orda da vardı. Ya da daha sonrasında orda yaşamaya devam etmedin? tık yok. Kendi çevremden,senin istediğin hayatı yaşamayı kabul edecek birini seçebilirdin, ona da tık yok.
Bu bencillik değil mi? Kafasında benle kurmak istediği bir hayat var ancak o hayat onun kafasında durduğu şekilde gidecek.
Kimse kimse için ailesinden vazgeçmek zorunda değil ki aileden vazgeçme mevzu bahis değil ama kimse kimsenin ailesiyle yaşamak zorunda da değil. Hem de hiçbir zorunluluk yokken. Ben böyle bir hayat yaşayamam deyince de vicdansız olduğumla kaldım!
Kendi evlendiğinde ayrı bir aile kurduğunun farkında olan erkek yok mu acaba? Ya da bana mı hep böyleleri geliyor?