Konu tabiki eşimin ailesiyle ilgili.Geçenlerde yine gitmiş görmeye bakmış görümcem orada.Eşim yukarı çıkınca görümcemin büyük kızı peşinden gitmek istemiş (3,5 yaşında)görümcem küçükle ilgilendiği için birkaç basamaktan sonra düşmüş ağlamaya başlamış merdivenler parke olduğundan kaymış.Görümcem kolundan sürükleye sürükleye yukarı çıkarmış eşimin önüne atmış.eşimin annesine neden ilgilenmiyorsun diye bağırmış şok olmuş,birlerine girmişler.Eşim çocuğu susturmaya çalışırken sen bakacağına karın baksın çocuğu olmadığından içi almıyor mu demiş.(Annesinden gram hazetmediğim insanın çocuğunu sevmemem çok mu garip?Ki bana kısır yakıştırmasına gelmiyorum bile)Sonra annesi ben çocuklarıyla ilgilenmemişim hiç.(ilk kızına hamileyken ufakta olsa ilk hediyeyi ben almıştım bu çok ince bir düşünce hemde isteme gününde vermiştim.)Yok kızına gidip yardım edecekmişim,evinin işini yapacakmışım eşi boğazına düşkünmüş,buzluğana güzel şeyler yapıp koyacakmışım.Kendi kızı düğünü olana kadar yaklaşık üç sene kaynanasına hizmetçilik yapmış onlarda benden bunu beklemiş ben yapmayınca görümcem eşine zaman ayıramamış ve eşi gelip annesigile atıp gitmiş l(ramazanda sahur iftar hazırlayamadığı için gelip eşimin ailesinde kalmışlardı birde komşular evden gelen pis kokudan şikayet edince adam çıldırmış)çoktan davaları açılmış bile.Babasıda hala ortada yok telefonlara çıkmıyor.Hırslarını eşimden çıkarıp artık evin erkeği senmişsin gibi geri vites yapmışlar ağlamışlar.Eşim bunları anlatınca şok oldum şaka mı bu dedim.Boşver sen onlara birşey deme ne halleri varsa görsünler ayda bir ancak giderim kendi yaşadıkları için bile seni suçluyorlar ben anladım dedi iyiyi kötüyü biz keyfimize bakalım dedi.İlahi adalet tecelli etmiş oldu hiç aklıma gelmezdi bu şekilde olacağı ama böyle olmalıymış demek ki.Acayip rahatladım Rabbim büyük çok şükür kötüler cezasını buldu...
Bu arada onlarla ilgili son konumdu bu söz.Kötüler cezasını buldu