En çok çalışanlar için zor ve tehlikeli, ben evdeyim çalışmıyorum, haliyle her dakika dışarıda olmama gerek yok, alışverişten alışverişe dışarı çıkıyorum, düğün, herhangi bir toplantı, kutlamaya da katılmıyorum, üstelik hem yüzölçümü hem de nüfus yoğunluğu olarak çok küçük bir yerdeyim, toplu taşıma kullanmama gerek yok, yürüyerek her işimi hallediyorum lakin şehirlerarası yolculuk serbest kalınca, havası temiz küçük yerlerde virüs yoktur denerek o kadar çok insan geldi ki, Mayıs ayından itibaren ne marketlerde pazarlarda ne de sokaklarda adım atacak yer kalmadı, üstelik her gelen virüs getirdi, tek tük olan hasta sayısı yükselmeye başladı, ben de artık çift maske takmaya başladım, buranın yerleşik halkından da umursamaz tipler vardı ama korona var diye büyükşehirlerden geçici olarak gelenlerle sorumsuzluklar artmaya başladı, mesafe maske hepsini unuttular, burada virüsten hastaneye kaldırılanları bile duymamışlar, oysa defalarca koronadan dolayı kapatılan marketler oldu, pazar esnafından Büyükşehir'e tedaviye götürülenler oldu, ki hep yazdım burada, biz küçük yerlerde yaşayan insanlar hem şanslıyız hem şansızız, zira İstanbul Ankara vb gibi yerlere göre vaka sayımız daha düşük ama öte yandan hastanemiz yok, şehire götürülmemiz gerekiyor, o da pandemi hastanesinde yer bulabilirsek, çoğu vaka başka şehirlerdeki pandemi hastanelerine sevk edildi mecburen, yani kapana kısılmış gibiyiz, sonradan gelenler sokaklarda sorumsuzca dolaşırken biz kendimizi evlere kapattık.