Uzatmadan konuya girmek istiyorum. 28 haftalık doğum yaptım şu an 3 aydır kızım yanımda. Doğum sonrası zaten bebeğim 83 gün küvezde kaldığı için çok stresli günler geçirdim o dönemde annem sadece 2 gün yanımda kaldı evine döndü bu Arada 1,5 saat mesafedeyiz. Toplu taşıma ile gidip gelinebiliyor İstanbul-Kocaeli arası.
Bebeğim prematüre olduğu için özellikle sigara konusunda doktor bizi çok uyardı ciğerleri tam gelişmediği için maruz kalmamalı dedi. Annem de günde 1 paket sigara içen bir insan. Neyse kızım eve geldi tabi biz üzerine titriyoruz çok ayrı kaldık diye. Anneme de diyorum anne bak elini yıka üzerini değiştir kızıma öyle yaklaş. Minicik zaten korkuyordum. Tabi eşim de bazen gördüğünde anne elini yıka gel şeklinde konuştuğu oldu. Annem bu cümlelerden huy kaptı. Sanki onu azarlıyormuşuz gibi özellikle eşime taktı bu konuda surat asmaya başladı 4-5 gün sonunda da evdekilerin giyecek kıyafeti kalmamış dedi gitti. Uzun bir süre de telefonda ben sigara içiyorum ondan gelmiyorum şeklinde konuştu.
Ben üzüldüm açıkçası çünkü 30 yıl ailemin her işini halleden her şeyi bir şekilde çözen elemanıydım ve böyle zorlu bir hamilelik ve doğum sürecinde yalnız bırakıldım. Doğum sonrası çocuğum yoğun bakımdayken bile onların kendi arasındaki sorunlarla uğraştım.
Biz tabi kızım kendini toparladığı için aileme pazar günleri gidiyoruz ben üşensem bile eşim torunlarını görsünler diye bizi götürüyor. Benim ailem ise 1 defa geldi sadece. Eşim de biraz titizdir ve ailesinden dolayı üslubu da benim aileme farklı geliyordu. Mesela anne elini yıka demek eşim için normal ama annem diyor ki ben bilmiyor muyum nasıl bunu söyler falan. Şahsen ailemi bu konuda gereksiz alıngan buluyorum ama eşime de susması için önceden söylerim o da dinler genelde.
Konu şu annem iki haftadır bana gelip kışlık domates sosu falan yapmak için plan yapıyor bu plan onun hasta olması nedeniyle falan uzadı. Sende mi yapsak bende mi yapsak hep böyle muamma. En son artık dayanamadım ya milletin annesi etrafında dönüyor kızının sen hep bahane buluyorsun dedim. Bana dedi ki öyle mi ama senin de kocan beni rahat ettirmiyor öyle konuşulmaz böyle denmez. Ben de anne benim kocamla ne alakası var sana bir şey demedi dedim. Annem böyle kocamla ilgili konuşmaya başladı ben de konuşmasını böldüm tamam anne hadi görüşürüz deyip kapattım. Sizce yanlış mı yaptım ?
Eşim onlara farklı geliyor diye annemi idare mi etmem lazım yoksa eşimi destekleyip annemi hatalı olduğuna mı inandırmam lazım ?
Sevgili güzel kadınlar güncelleme paylaşayım. Dün kandil sebebiyle annemi aradım kandil kutladım. Kendisi geçen gün yüzüme kapattın falan deyip konuyu açtı. Ben de haksız olduğunu bebeğim zor zamanlardan geçerken daha anlayışlı olması gerektiğini ve sigara için sürekli alınganlık yaptığını söyledim. Yine yine yine eşimin onu rahat ettirmediğinden şikayet ederken lafını kestim ve
Anne ne söylesem ne yapsam şikayet edeceksin o yüzden sen bilirsin kızımın çocuğu olsaydı senin gibi davranmazdım eşiyle mutlu diye sevinirdim sigarayı da içmeyiverirdim ya da olması gerektiği gibi dikkat ederdim o yüzden kusura bakma seni anlamaya çalışmak istemiyorum lütfen bir daha eşimin dedikodusunu bana yapma ben senin akrabaların gibi değilim sürekli bu ikilemde de kalmak istemiyorum senden herhangi bir beklentim Yok kendini kasma dedim. Tabi annem böyle bir konuşma tarzıma alışık olmadığı için alttan aldı ben de torunumu önemsiyorum işte senin eşini de öyle kabullendim falan dedi. Haftaiçi geleyim domatesi halledelim şunu da yapalım bunu da yapalım dedi. Sen bilirsin gelmek istediğinde söylersin dedim. Konuşma böyle bitti :)
Bebeğim prematüre olduğu için özellikle sigara konusunda doktor bizi çok uyardı ciğerleri tam gelişmediği için maruz kalmamalı dedi. Annem de günde 1 paket sigara içen bir insan. Neyse kızım eve geldi tabi biz üzerine titriyoruz çok ayrı kaldık diye. Anneme de diyorum anne bak elini yıka üzerini değiştir kızıma öyle yaklaş. Minicik zaten korkuyordum. Tabi eşim de bazen gördüğünde anne elini yıka gel şeklinde konuştuğu oldu. Annem bu cümlelerden huy kaptı. Sanki onu azarlıyormuşuz gibi özellikle eşime taktı bu konuda surat asmaya başladı 4-5 gün sonunda da evdekilerin giyecek kıyafeti kalmamış dedi gitti. Uzun bir süre de telefonda ben sigara içiyorum ondan gelmiyorum şeklinde konuştu.
Ben üzüldüm açıkçası çünkü 30 yıl ailemin her işini halleden her şeyi bir şekilde çözen elemanıydım ve böyle zorlu bir hamilelik ve doğum sürecinde yalnız bırakıldım. Doğum sonrası çocuğum yoğun bakımdayken bile onların kendi arasındaki sorunlarla uğraştım.
Biz tabi kızım kendini toparladığı için aileme pazar günleri gidiyoruz ben üşensem bile eşim torunlarını görsünler diye bizi götürüyor. Benim ailem ise 1 defa geldi sadece. Eşim de biraz titizdir ve ailesinden dolayı üslubu da benim aileme farklı geliyordu. Mesela anne elini yıka demek eşim için normal ama annem diyor ki ben bilmiyor muyum nasıl bunu söyler falan. Şahsen ailemi bu konuda gereksiz alıngan buluyorum ama eşime de susması için önceden söylerim o da dinler genelde.
Konu şu annem iki haftadır bana gelip kışlık domates sosu falan yapmak için plan yapıyor bu plan onun hasta olması nedeniyle falan uzadı. Sende mi yapsak bende mi yapsak hep böyle muamma. En son artık dayanamadım ya milletin annesi etrafında dönüyor kızının sen hep bahane buluyorsun dedim. Bana dedi ki öyle mi ama senin de kocan beni rahat ettirmiyor öyle konuşulmaz böyle denmez. Ben de anne benim kocamla ne alakası var sana bir şey demedi dedim. Annem böyle kocamla ilgili konuşmaya başladı ben de konuşmasını böldüm tamam anne hadi görüşürüz deyip kapattım. Sizce yanlış mı yaptım ?
Eşim onlara farklı geliyor diye annemi idare mi etmem lazım yoksa eşimi destekleyip annemi hatalı olduğuna mı inandırmam lazım ?
Sevgili güzel kadınlar güncelleme paylaşayım. Dün kandil sebebiyle annemi aradım kandil kutladım. Kendisi geçen gün yüzüme kapattın falan deyip konuyu açtı. Ben de haksız olduğunu bebeğim zor zamanlardan geçerken daha anlayışlı olması gerektiğini ve sigara için sürekli alınganlık yaptığını söyledim. Yine yine yine eşimin onu rahat ettirmediğinden şikayet ederken lafını kestim ve
Anne ne söylesem ne yapsam şikayet edeceksin o yüzden sen bilirsin kızımın çocuğu olsaydı senin gibi davranmazdım eşiyle mutlu diye sevinirdim sigarayı da içmeyiverirdim ya da olması gerektiği gibi dikkat ederdim o yüzden kusura bakma seni anlamaya çalışmak istemiyorum lütfen bir daha eşimin dedikodusunu bana yapma ben senin akrabaların gibi değilim sürekli bu ikilemde de kalmak istemiyorum senden herhangi bir beklentim Yok kendini kasma dedim. Tabi annem böyle bir konuşma tarzıma alışık olmadığı için alttan aldı ben de torunumu önemsiyorum işte senin eşini de öyle kabullendim falan dedi. Haftaiçi geleyim domatesi halledelim şunu da yapalım bunu da yapalım dedi. Sen bilirsin gelmek istediğinde söylersin dedim. Konuşma böyle bitti :)
Son düzenleme:
