Esimin yaptigi tek sey ise gitmek ve televizyon. Bi faaliyet yapalim diye ne o ister ne de ben. Hee birde hergun annesine gidelim hic ses cikarmaz. Dusunun yaa ramazanlik gecti biz evimizde 1 kere iftar yaptik hep annemde annesigilde. Yaa insan hic mi rahatsiz olmaz yaa bizim de evimiz var demez. İkimizde calisiyoruz. Ben yorulmayim istiyormus birde yemekle ugrasma diyor ama. Evin yuzunu gormuyoruz.Nişanlılık ve evliliğe alışma durumu kolay bir süreç degil..ayrıca evlendikten sonra da arkadaş çevresi dahada azaliyor.bence esinize ve kendinize zaman tanıyın.birlikte faaliyetler yapın.hemen olumsuz düşünmeyin.
Calisiyorum evde degilim ve is yerinde de hic bayan yok malesef birisiyle hic muhabbetim olmuyor.Bu durumu kisa donemde olsa bende yasadim. Mudahale etmeye basladi vs. Ama ben gorusmete devam ettim.
Siz de birilerini oturmaya cagirin siz gidin ne bileyim yok mu mahallede kimse ?
İcimde sevgisi kalmadi cunku lafta aşık icraatte bombos bi adamla evliyim. Bunlari kendine de diyirum sinirlisin baska zaman konusalim deyip o baska zamana hic gelemiyoruzIcinizde neden sevgisi kalmadi orayi pek anlayamadim.
Cok uzun bi sure soz ve nisan donemi gecirmissiniz, cok sabirli bi insanmissiniz helal.
Bence cocugunuzdan yola cikarak arkadaslar edinin, oyun parkinda yada okuldan annelerle falan.
Yada esinizin evli arkadaslari vardir illa ki onla iletisime gecin birlikte biseyler yapabilirsiniz belki.
O zamandan kalma tabiki arkadaslarim var hala. Ama gidip de derdimi anlatamiyorum bilmiyorum sizin hayat standartlariniz ne. Ama o zamandan kalan iki uc arkadasimin hayat sartlari iyi degil oturup dert yanacagim zamanlari yok. Onlara da arti yuk olsun istemiyorum. Ama ki bir ortama da girip yeni arkadaslar edemiyorum. Cevreme bakiyorum kuaforde bi arkadas ediyor sonra ordan dostluk kurup icini disini dokuyor. Ama ben yapamiyorum. Surekki bir suphe surekli bi bikmislik var üstümde. Evet sorun bende zaten. Zamaninda onu bu kadar bekledigim icin. Yaa dile kolay 5 yil yasadiklarim. Evet kimime gore derdim yok kimine gore dderdim cok.Sorun sizde çünkü eşiniz daha nişanlıyken sizin arkadaşlarınıza nasıl bahane bulabiliyor ? Ve siz nasıl müsaade ediyorsunuz ? Çok fazla taviz vermişsniz. Nişanlıyken arkadaş çevrenizden etmiş sizi. Farzedin ki evlenmediniz de nişan attınız yazık değil mi arkadaşlarınıza dostlarınıza? Bunun iyi günü varsa yarın öbür gün kötü günü de var. Ne olursa olsun belli başlı arkadaşlarınızdan kopmamalıydınız. Şimdi bu sorunu ancak yeni çevre edinip kurslara giderek vs. Ya da çocuğunun okulu ya da kreşindeki velilerle tanışıp ilişki kurarak çözebilirsiniz. Tabi eski dostlar gibi olmaz
Haklisiniz ve inanin siz kazanmissinizdir. Ben demekki yanlis secimi yapmisim ki suan da boyleyimHayatlarına giren sevgili ya da eş kişisi için dostlarını, arkadaşlarını bırakan insanları anlayamıyorum. İkisinin de yeri ayrı değil midir ya? En son hayatıma giren kişi en yakın arkadaşımla arkadaşlığımı bozmamı istemişti. Ben de kendisini çıkardım hayatımdan.
Isyerindekilerin esleri falan ?Calisiyorum evde degilim ve is yerinde de hic bayan yok malesef birisiyle hic muhabbetim olmuyor.
Teşekkür ederimsizdede faaliyet yapma eğilimi yokmuşki eşinizde olsa ne olacak
Komşularınla konuşmaya çalış yada kurslara git çevre edinirsin. Adam hala izin vermiyo mu arkadaş edinmeneİyi gunler umarim bana yardim eden olur...
Nerden baslayacagimi inanin bilemiyorum. Bana fikir arkadasligi olursaniz cok sevinirim.
Bir tane arkadasim yok dert yanacagim. Zamaninda esimin sevgiliyken hepsine bir bahane bulmasiyla hic kimseyle görüşmüyorum. Esimle tanistik ilk yilimizda sozlendik 2 yil sozlu bekledim 3 yilda nisan taktik oyle bekledim. Bu sure zarfinda esim askere gitti. Ve cok rahat bi askerlik yapti. Psikolojisi fakan bozulacak ortam degildi. 6ay surdu. Askerden gelince cok sakin relaks bi insan oldu. Gerci gitmeden once de cok telasli biri degildi. Neyse geldi evlendik. 5 yil icinde olanlari unutamiyorum. Ailesinin tutumunu kendinin kaygisizliklarini devam eden kaygisizliklarini. Simdi bir de bebegimiz var. Hala ayni. İcimde azicik sevgisi kalmadi. Bunu kendine söylüyorum inanmak istemiyor. Ayrilmak dusuncesi ne uzak ne de pat ayrilayim yok. Beyin olarak ruh olaraak cok yorgunum. Artik bu sitelerden kendime arkadas edinip onlarla konusmak gibi bi care buldum. Ben cok yalnizim bir tane arkadasim yok ve kimseyle de arkadaslik iliskisi kuramiyorum arkadaslik derken bayan bayana dost arkadas anlaminda. Ben ne yapacagimi bilmiyorum
Hayır siz vaktinden erken taviz verip fedakarlık yapmışsınız. Dertleşip konuşacağınız arkadaşlarınız olmalı. Düzenli görüştüğünüz. Ayda 1. 2 ayda 1 de olsa. Ve zaten hemen arkadaş olup samimiyet kurulması bakan da doğru gelmiyor yani bu düşünceniz yanlış değil. Yeni tanıdığınız birisine ben kadar güvenebilirsiniz ?O zamandan kalma tabiki arkadaslarim var hala. Ama gidip de derdimi anlatamiyorum bilmiyorum sizin hayat standartlariniz ne. Ama o zamandan kalan iki uc arkadasimin hayat sartlari iyi degil oturup dert yanacagim zamanlari yok. Onlara da arti yuk olsun istemiyorum. Ama ki bir ortama da girip yeni arkadaslar edemiyorum. Cevreme bakiyorum kuaforde bi arkadas ediyor sonra ordan dostluk kurup icini disini dokuyor. Ama ben yapamiyorum. Surekki bir suphe surekli bi bikmislik var üstümde. Evet sorun bende zaten. Zamaninda onu bu kadar bekledigim icin. Yaa dile kolay 5 yil yasadiklarim. Evet kimime gore derdim yok kimine gore dderdim cok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?