Sorun kimde

Takintili23

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
25 Mart 2017
8
0
26
Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?
 
Ürperdim yazdıklarını okudukça😳 bekleme hiç boşan hemen. Yolunu çiz. Yavrunla hayat kur kendine sıfırdan...
 
Hard disk hani cüzdanın içine sığıyor hadi sığdı peçete ne alaka zaten içinde hard disk altın mı da peçeteye sarıyor?
Hard disk dediği bence telefon hafıza kartı. Minik oluyor ya hani. Kaybolmasın diye de peçeteye sarmış olabilir.
 
Ya hafıza kartı ya küçük belleklerden hani mantığıma oturmadı açıkçası ondan sordum
Benim de 2 tane vardı bellek kartım. Birini kaybolmasın diye peçeteye sardığımı hatırlıyorum. O yüzden normal geldi bana 🤭
 
Ay yarıya kadar okuyabildim dayanaamdım. Nen konusunca kızıyolar burda. Iste çoluk çocuk evlenirse olgunlaşmadan böyle saçmalıklar olur. Allah akıl fikir versin diyor ve gidiyorum.
Sizi eshefle kınıyorum bir kadın bu kadar duygusal çöküşün içine girmişler yardım isterken fikirlerinizi beyan etmenizi beklerken gerçekten bu mudur sadece söyleyecekleriniz ? Tecavüze uğramış olması onun suçu mu peşinden gelen dert yumagi? Evet insanlar yalnis seçimlerde bulunabilir hata yapabilir bu insanlar için var fakat saçmalık diye nitelendirmeniz? Bir de bunun küçük yaşta evlenmekle ne alakası var ben 19 yaşında evlendim yirmi yaşındayım 4 aylık oğlum var okuyorum yani ben de küçük yaşta evlendim insanın başına her şey gelebilir ilerde evlatlarımızın başına ne gelecek bilemiyoruz ondan dolayı böyle konuşmamak gerekir 😏
 
Eşiniz sapık bence insanlardan habersiz onların özel resimlerini saklıyor
Aldatması da cabası ama karakter yönünden çocuk
Böyle zihniyetli bir adamla evli kalmak midem almaz benim yani

ayrıca ay temiz değilim tribine girmenizi de anlamadım yani
Toplumun öğretti saçma bir durum bu
 
Bebeğiniz ne kadarlık önce onu öğrenmek istiyorum
Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?
 
Sizi eshefle kınıyorum bir kadın bu kadar duygusal çöküşün içine girmişler yardım isterken fikirlerinizi beyan etmenizi beklerken gerçekten bu mudur sadece söyleyecekleriniz ? Tecavüze uğramış olması onun suçu mu peşinden gelen dert yumagi? Evet insanlar yalnis seçimlerde bulunabilir hata yapabilir bu insanlar için var fakat saçmalık diye nitelendirmeniz? Bir de bunun küçük yaşta evlenmekle ne alakası var ben 19 yaşında evlendim yirmi yaşındayım 4 aylık oğlum var okuyorum yani ben de küçük yaşta evlendim insanın başına her şey gelebilir ilerde evlatlarımızın başına ne gelecek bilemiyoruz ondan dolayı böyle konuşmamak gerekir 😏
Tamam esefinizi de alın kenarda kınayın.

Burda tek yükseldiğim kişi kadın değil kocası da. Bu açıklamam da size değil diğer arkadaşlar da yanlış anlasın istemediğimden.
 
Eşiniz sapik, siz çocuğunuzla kendinizi öldürecek kadar rahatsizsiniz. Önce tedavi olun.

Birde eşinize işten ayril demişsiniz, evi neyle gecindireceksiniz?
 
Bence kesinlikle kendi ayaklariniz üzerinde bir an önce durmanız gerek

Baylar bayanlar biz eşimle 2018 de temmuz ayında görüşmeye basladik 2019 da temmuz ayinda evlendik 2020 de ise cocugumz oldu daha öncesinde gorusmuslugumuz vardı her şey o yüzden bu kadar erken oldu yaslarimiz daha küçüktü ben 21 eşim 22 yaşındaydı biz konuşmaya başladığımızda ve evlilik için ısrar eden taraf oydu çünkü benim başımdan bir nişan geçmişti ben bu yüzden istemiyordum vs hemde geçmişte tacize uğramış bir bayanım daha doğrusu tecavüze eski nişanlımla da namusum kurtulsun diye nisanlandim o herşeyi biliyodu kabul etti ve nişanlılık sevgililik surecimizde evli gibi yaşadık ailemden gizli tabiki üniversiteydim kısaca size anlatmak istedim ki doğru yorum yapabilir diye ve bütün bu olanları da eşime daha sevgili olmadan anlattım ben sana göre değilim temiz değilim dedim oda bana benimle evlen bunlar umrumda değil sen iyi birisin kötülüğünden degl iyiliginden gelmiş başına gelenler dedi her şey normal gibiydi evliliğimiz de taki o lanet güne kadar eşim uzman çavuş sevgilikten beri onu sadece 3 4 ayda bir görebiliyorum bir gün evde hard disk buldum içime bı şüphe düştü neden bunu saklamış eve diye çünkü peceteye sariliydi ve evde bıraktığı cüzdanının içindeydi bense 1.5 yıldır hiç bakmadım oraya çünkü ona kendimden çok guveniyodum ama o gün vesikalik resim lazımdı ve para vermemek için evde resim arıyordum velhasıl telefonuma taktım o şeyi ve ne göreyim 10larca kızla görüntülü açık saçık sex konuşmaları eşimin yuzu hep gülüyor gayet mutlu eski olmasının imkanı yok kıyafetlerden kulaklıklar dan anlayabiliyorum bıraktığı sakal biçiminden dünyam başıma yıkıldı intihar bile ettim ufacık bebeğimi unutacak kadar delirdim düşünün artık önce inkar etti ama elimde ki kanıtlarla itiraf etmek zorunda kaldı bir sürü kız vardı orda ama o bana senden sonra 3 tane oldu sadece dedi kızların resimlerini gösterdi şunlar diye kısa konuştum bır hafta sonra evli olduğumu söyledim dedi ama benim inanasim gelmedi bunları söyleyebilmek için görevden yanıma gelmişti bosanmayayim diye konuştuk tek tek anlattı yapmadım bişey vs ama bı kıza hediye göndermişti çok zoruma gitti çünkü bana doğumda yolladığı hediyenin aynısi hatta ona çikolatalarla doldurup yollamış bunun hesabını sordum parasını ben vermedim sözüm vardı o yüzden yolladım vs . Diğer kızla arkadaşım için konuştum arkadaşımı tehdit ediyordu elimizde onun çıplak resmi olsun diye dedi her neyse kendince açıklama yaptı özür diledi af diledi bende bı sans vermek istedim ufacık bebeğimin hatırına aradan 7 8 ay geçti biz şuan çok berbat durumdayız her gün her an kavga ediyoruz o sorunun bende olduğunu spyluyo b nde onda benim ailem bile yeri geliyor beni suçluyor sen hakliyken hep çok ofkelenip haksız duruma dusuyosun diyorlar ama ben onda bı utanma vicdan azabı görmedikçe çıldırıyorum hala ona güvenemiyorum görevi bırak deyince yanıma gel deyince parayı bahane ediyor tamam kendince haklı borcumuz var farkındayım ama ne ondan ayrilabiliyorum nede bu evlilikte mutlu olabiliyorum ben ne yapicam kızlar elimde bı mesleğim olsaydı belki boşanmaya cesaretim olurdu ama baba evine dönmek istemiyorum bizim buralarda dul kadın neredeyse hiç bişey yapamaz kendimi bı eve kapatmak istemiyorum aslında üniversite okudum ama atanamadim gerçekten artık deliriyorum takıntılı herşeyi araştıran biri haline donustum ve kocam benim deli olduğumu dusunuyor bana sevgi duyuyormu bilmem ona sorsanız bıkmış bu sorudan ama saygı duymadığı kesin benimde hem saygım hem sevgim azalıyor gün geçtikçe toparlamak istiyorum güvenmek istiyorum ama beynim kalbim bana hep engel oluyor o günkü gibi salak yerine konulmaktan çok korkuyorum galiba bu yüzden de hiç guvenemiycem o yanıma gelmedikce son .1.5 yılı kaldı sabr edip beklemekmi yoksa ayrılıp herhangi bir işe girip calismakmi daha mantıklı bilemiyorum evladım kız bir daha bir erkeğe guvensem bile kız çocuğum var evlenmem diye düşünüyorum ona bunu yapamam tecavüze uğramış bir kadın olarak çok korkuyorum kızimin başına bişey gelip namus için ilk bulduğu insanla evlenen annesi gibi olmasın istiyorum o seçim yapabilsin ince eleyip sık dokuya bilsin istiyorum kızımla beraber kendimi öldürmeyi bile düşündüm kızlar ama yapamıyorum ya ben yaşarsam o ölürse diye korkuyorum bana yardım edin çok ihtiyacim var yorumlarınıza ben ne yapayim ?
Evladıniz için güçlü olmanız gerek kızınız ilerde güçlü kendi hakkını anne görsün karşısına bakınca babasinin sindirdigi psikolojik şiddet uygulayarak doldurduğu bir kadın değil !

İlla bir yerden başlanır illa bir yolunu bulursunuz evet zor düzeninizi değiştirmek ama bu böyle gitmez.

İlla evl nmek zorunda değilsiniz bir kadın erkeksizde gayet yaşayabilir hayatını devam etgirebilir evladına bakabilir


Size kendinizi değersiz hissettiriyor bulunduğunuz koşullardan intihar etmek istiyorsunuz daha kötü başınıza ne gelebilir aldatmak bile bunun yanında iyi kalır .

Kafanızda bir şeyleri oturtup sizi kandırıp bir şekilde siz de artık duzeldigine kanarak ikinci çocuğu yapmadan vakit harcamadan basın tekmeyi bitsin gitsin .
Evet düzeninizi degistirmek zor anlıyorum öbür türlü psikolojisi iyi olmayan mutsuz bir anne olacaksınız
Mutsuz anne =mutsuz çocuk

Ve psikolojik destek almanızı oneririrm bu tek başına üstesinden gelebileceğiniz bir durum değil (en azından bu ruh haliyle )
 
Dostum önce bir iş bul. Sonra boşanma davası ac. Nafakayi da alıp çocuğu kreşe verirsin. Güven olmadan bir şey olmaz. Paranoyak olmuşsun. Psikolojik olarak hiç iyi değilsin. Kurtar kendini bu durumdan
 
Bence kesinlikle kendi ayaklariniz üzerinde bir an önce durmanız gerek


Evladıniz için güçlü olmanız gerek kızınız ilerde güçlü kendi hakkını anne görsün karşısına bakınca babasinin sindirdigi psikolojik şiddet uygulayarak doldurduğu bir kadın değil !

İlla bir yerden başlanır illa bir yolunu bulursunuz evet zor düzeninizi değiştirmek ama bu böyle gitmez.

İlla evl nmek zorunda değilsiniz bir kadın erkeksizde gayet yaşayabilir hayatını devam etgirebilir evladına bakabilir


Size kendinizi değersiz hissettiriyor bulunduğunuz koşullardan intihar etmek istiyorsunuz daha kötü başınıza ne gelebilir aldatmak bile bunun yanında iyi kalır .

Kafanızda bir şeyleri oturtup sizi kandırıp bir şekilde siz de artık duzeldigine kanarak ikinci çocuğu yapmadan vakit harcamadan basın tekmeyi bitsin gitsin .
Evet düzeninizi degistirmek zor anlıyorum öbür türlü psikolojisi iyi olmayan mutsuz bir anne olacaksınız
Mutsuz anne =mutsuz çocuk

Ve psikolojik destek almanızı oneririrm bu tek başına üstesinden gelebileceğiniz bir durum değil (en azından bu ruh haliyle )
Evet farkındayım ben mutsuz bir anneyim çocuğum hep iyi olsun istiyorum ama çok korkuyorum nasıl bakicam kızıma atanmam lazım sınava 1 yıl var ona hazirlanayim desem onada çok var sence 1.5 yıl beklemeye degmezmi ?
 
X