Bak sana kendimden örnek vereyim, benim babam da amcam da karakter olarak çok düzgün iki adam. Benim babam çok küçük yaşından beri çalışıyor. Serbest meslek. İşleri senenin yarısında iyiyse yarısında kötü. 6 ay çalışır mesela atıyorum, 6 ay işlerin kötü olduğu zamanda çalıştığı zamandan kenara attığı az buçuk parayı yer. Ne evimiz oldu ne arabamız. Kendimize ait hiçbir şeyimiz yok. Amcamsa berber. Askerden gelir gelmez kendisine bir berber dükkanı açmış ve o meslekte tutunmuş. Şu an iş yaptığı muhitte çok tanınan biri. Ben 22 yaşındayım, ben doğmadan seneler önce başlamış adam o işe, kaç yıl olmuş düşün. Oturduğu ev kendisinin, çalıştığı dükkan kendisinin, bir de arabası var. 2 çocuğu var, biri özel üniversitede okuyor, diğeri de bu sene tıp kazandı. Birini ite kaka özelde hemşireliğe yolladılar, öbürü kendi başarısıyla kazandı. Neticede ikisinin de hayatı kurtuldu diyebiliriz aslında. İş, meslek falan bunlar çok önemli. Günümüzde insanlar en azından kendilerine denk insanlar olsun istiyorlar mesleki açıdan. Meslekteki başarının tamamen akıllı olmakla alakası var ve bu durumda üniversite mezunu değil ama çok akıllıysa, para kazanmayı biliyorsa sırtınız yere gelmez.