Valla benim de iş yaşamında 10. yılım..Yaşayıp, gözlemlediklerimden şu oldu : Birçoğu günü kurtarma çabasıyla yapay muhabbetlerde, yani kimsenin kimsryi umursadığı yok özünde, bi bakıyorsun yedikleri içtikleri ayrı geçmeyenler mecburi ya da keyfi yer değişikliği yapınca unutuluyor.Bana da uymuyor bu tür ilişkiler..
İşyerine profesyonel olarak bakmak gerek heralde onu anladım. Öğretmen de olsan, memur da, mühendis de veya neyse işte bi slm, bi nasılsın bir de zorunlu iletişim gerekirse iş için o kadar. Bunu yapsan soğuk oluyosun, kişiliğine uymayacak şekilde samimi davransan içine sinmiyor..