Sosyal fobi-eziklik

Merhaba arkadaslar,
benim kücüklügümden beri sosyal fobim var ne yazikki. Kendimle ilgili cogu takintilari yendim, lakin insanlarin düsüncelerini umursamamayi kendime ögretemedim.
Size o yüzden bir sorum var.
Biri bana yalnizken sen cirkinsin, sen normal degilsin, sen eziksin gibi seyler söylediginde yani hakaret ettiginde cokta umrumda olmuyo. Kisa bir vakit sonra unutuyorum. Lakin eger bunu bir baskasi yanimizdayken söylüyorsa ozaman iste hersey degisiyor. Günlerce unutamiyorum, cok sinirleniyorum. Ezik durumunda düsmemek icin her defasinda bana insanlarin yaninda hakaret edene veya zor duruma düsürene bende karsilik vermeye calsiyorum ama ozaman hersey daha beter oluyor. Yanimza bir kisinin olmasi buna yetiyor.

Size sorum: Sizdede mi böyle oluyor, yoksa bu durum sadece bende mi bu derece yüksek ? Bunu yenmek icin ne yapabilirim ?
O zman ben ölmüşüm ben kimse olmasa da bana edilen her hakareti hiç aklımdan çıkarmıyorum ve o kişiyle de gorusesim bile gelmiyor..
 
Baska insanlarin düsüncesini cok önemsiyorum ben. Bu olay beni cok yoruyor. O yüzden sosyal ortamlardan nefret ediyorum. Insanlari bu kadar önesedigim icin bazi seyleri kafamda cok büyütebiliyorum. Aslinda kendi elimle kendimi rezil ediyorum. Sürekli kendimi aciklama geregi duyuyorum. yanlis anlasilinca panikliyorum.
 
Yüzüme böyle şeyler söyleyemezler.
Çevremde böyle dangozları bulundurmam.

Size iyi gelmeyen, olumsuz enerji aldığınız herkese mesafenizi baştan koyun.
Bu diyaloglara gerek kalmasin bile.
 
sen cirkinsin, sen normal degilsin, sen eziksin gibi seyler

simdi bunlari soyleyen kisinin aslinda bir cok sebebi olabilir.

Kendi kendi ile problemi vardir, herkese boyle catiyordur, o gun siz dusmussunuzdur oltasina, size sarmistir.
boyle durumda kendinize guveniniz olmali. Bunun sizin degil onun sorunu oldugunu bilerek davranmalisiniz. Artik ya siz kizip cevap verirsiniz ya da he he tabi dersiniz, ya da gulersiniz yuzune yuzune, size hangisi uyuyorsa.

Bu kisi size gicik oluyordur, bu sekilde de sizi uzecegini ogrenmistir, o yuzden yapiyordur.
bu durumda da uzuldugunuzu kizdiginizi belli etmemek en etkili taktik olur bence, hani sen kimsin ki benim hakkimda konusuyorsun da ben seni takacagim da cevap verecegim gibisinden.

bir ihtimal bu kisi sizin iyiliginizi dusunuyordur diyelim en optimistik halimizle,
yine de bu sekilde bir yaklasim hos olmaz.
ama oyle bir durumda da sunu unutmayin, ezik olabilirsiniz cirkin olabilirsiniz, bunlar suc degil ki. Bunu bir suc gibi algilamamak en onemli hedefiniz olsun. Normal olmamak kismina hic girmiyorum bile, gunumuz dunyasinda normal olmamak arti bir ozellik zaten, degil mi, ben mi yanlis goruyorum.
 
Bunun çözümü etrafındaki böyle toksik insanları temizlemek sana başkaları varken veya yokken yıkıcı yorum yapan herkesi temizlediğinde fobinin olmadığı asıl sorunun etrafındaki asıl ezik insanların olduğunu görüceksin
 
Beyin mukemmel oldugu kadar kandirilmaya da acik bir organ. Kendinize surekli bu olumsuz seyleri soyleyip, ben boyleyim ezigim derseniz baska turlu davranmaniz zaten imkansiz. Once kendinizi sevip degerli bulacaksiniz. Siz kendinizi ezerseniz insanlar acimasiz daha kotusunu yaparlar. Yalnizken de kimsenin size hakaret etmesine izin vermeyin.
 
Baska insanlarin düsüncesini cok önemsiyorum ben. Bu olay beni cok yoruyor. O yüzden sosyal ortamlardan nefret ediyorum. Insanlari bu kadar önesedigim icin bazi seyleri kafamda cok büyütebiliyorum. Aslinda kendi elimle kendimi rezil ediyorum. Sürekli kendimi aciklama geregi duyuyorum. yanlis anlasilinca panikliyorum.
Siz insanlari cok onemsiyorsunuz da insanlar sizi o kadar onemsiyor mu ? Onemsemiyor. Digerleri icin siz de bir digerisiniz, siradansiniz, sizin yanlisiniz ya da dogrunuz kimsenin aklinda sizin dusundugunuz kadar yer etmiyor emin olun.
 
Merhaba arkadaslar,
benim kücüklügümden beri sosyal fobim var ne yazikki. Kendimle ilgili cogu takintilari yendim, lakin insanlarin düsüncelerini umursamamayi kendime ögretemedim.
Size o yüzden bir sorum var.
Biri bana yalnizken sen cirkinsin, sen normal degilsin, sen eziksin gibi seyler söylediginde yani hakaret ettiginde cokta umrumda olmuyo. Kisa bir vakit sonra unutuyorum. Lakin eger bunu bir baskasi yanimizdayken söylüyorsa ozaman iste hersey degisiyor. Günlerce unutamiyorum, cok sinirleniyorum. Ezik durumunda düsmemek icin her defasinda bana insanlarin yaninda hakaret edene veya zor duruma düsürene bende karsilik vermeye calsiyorum ama ozaman hersey daha beter oluyor. Yanimza bir kisinin olmasi buna yetiyor.

Size sorum: Sizdede mi böyle oluyor, yoksa bu durum sadece bende mi bu derece yüksek ? Bunu yenmek icin ne yapabilirim ?
Kim bir arkadaşına, eşine, dostuna "sen çirkinsin, sen nornal değilsin" der ki?? Sorun sizde değil bence o insanlarda.. Size bunları söyleyen ve söyleme potansiyeli barındıran herkesi çıkarın hayatınızdan..
 
Insanlar benim saf ve sessiz oldugumu cabuk anliyorlar ve o yüzden üstüme geliyorlar. Eskiden daha cok yipraniyordum ama artik o imalara ve laf sokmalara takilmamaya calisiyorum. Görüntümden de memnunum. Burda en büyük problem birisi bana baskalarinin yaninda bunlari yaptiginda rezil oldugumu düsünmem. Bunu asamiyorum. Sinirleniyorum ve panikliyorum. Sanki o bana laf soktugunda diger insanlarinda gözünden düstügümü düsünüyorum. Bu beni daha cok sinirlendiriyor. Sinirlenince ve panikleyince de insan sacmaliyor. Eger kisiye yalinizsam daha iyi karsilik verebildigimi fark ediyorum.
evet bazı insanlar bilir, karşısında kinin korkularından ve zaaflarından faydalanmayı . o yüzden sizde biraz sivri dilli olun birisi toplum içinde size birşey derse sizde ona aynısı yapın. modunuzu düşürmeyin.
 
kimsenin yüzüme bu şekilde konuşması haddine değil , kimsenin kimseden üstünlüğü yoktur. Bu şekilde konuşabiliyorsa bence sorun sendedir onlara o fırsatı vermişsindir. Özgüvenini geliştirmelisin.
 
Bu insanlarin hepsini hayatimdan cikardim. Bunlar sinif arkadaslarim, kuzenlerim , teyzelerim, özel ögretmenim vs. kisilerdi. Lakin bende anksiyete olusturdular. Her gittigim yerde, her konustugum insan bana bu tarz davranabilir diye korku olustu. O yüzden bu huyumdan, korkularimdan arinmak istiyorum artik. Düsünce bicimimde bir hata var bence. Ama nasil kurtulabilcegimi cözemedim.
Çok akıllı bir kızsın ve kendini çok güzel ifade ediyorsun. bence sana böyle konuşanlarda bir sıkıntı olmalı
 
Biri beni baskasinin yaninda elestirirse mesela karaterimi, dis görünüsümü veya yaptigim isi ozaman herkesin bana bakip benim reaksiyonumu izlediginin bildigim icin heyecanlanirim (sosyal fobi) ve ne söyliyecegimi bilemem.
Misal benim lise sonlarda konustugum bir arkadasim vardi. Onun yanindayken ben cekinmiyordum ve rahat rahat konusuyordum. Lakin bir gün yanimizda baska bir kiz varken bana ciddi bir sekilde "sen ne bileyim ... garipsin" dedi. Veya baska bir seferde "sen niye böylesin. Kardesin hic böyle degil". Sosyal fobim oldugundan dis cevreye karakterimi yanistamiyordum, okul hayatindan yalniz takiliyordum. Ama o sahisla gayet iyi iletisimim oldugu yalde bana baskasinin yaninda sanki özellikle böyle laflar söylüyordu. Bunlari biz yanlizken bana söyleseydi hic takilmazdim, hatta sanane veya konusmalarina lütfen dikkat et diye uyarabilirdim, ama ücüncü bir sahis varken heykele dönüyorum, kizariyorum ve kendi elimle kendimi rezil ediyorum. O gibi olaylarda yapabilecegim tek sey susmak oluyor ozamanda kompleksi konumuna düsüyorum. "a bozuldun mu yoksa" diye dalga gecenler oluyor.
 
O zman ben ölmüşüm ben kimse olmasa da bana edilen her hakareti hiç aklımdan çıkarmıyorum ve o kişiyle de gorusesim bile gelmiyor..
Seninde mi sosyal fobin var ?
 
Son düzenleme:
Merhaba arkadaslar,
benim kücüklügümden beri sosyal fobim var ne yazikki. Kendimle ilgili cogu takintilari yendim, lakin insanlarin düsüncelerini umursamamayi kendime ögretemedim.
Size o yüzden bir sorum var.
Biri bana yalnizken sen cirkinsin, sen normal degilsin, sen eziksin gibi seyler söylediginde yani hakaret ettiginde cokta umrumda olmuyo. Kisa bir vakit sonra unutuyorum. Lakin eger bunu bir baskasi yanimizdayken söylüyorsa ozaman iste hersey degisiyor. Günlerce unutamiyorum, cok sinirleniyorum. Ezik durumunda düsmemek icin her defasinda bana insanlarin yaninda hakaret edene veya zor duruma düsürene bende karsilik vermeye calsiyorum ama ozaman hersey daha beter oluyor. Yanimza bir kisinin olmasi buna yetiyor.

Size sorum: Sizdede mi böyle oluyor, yoksa bu durum sadece bende mi bu derece yüksek ? Bunu yenmek icin ne yapabilirim ?
Bana başkalarının yanında ya da yalnızken eziksin çirkinsin diyemiyor kimse.
Size bunları söyleyen kim?
Ve bu cesareti nereden buluyor?
Niçin hala hayatınızda
 
Bana başkalarının yanında ya da yalnızken eziksin çirkinsin diyemiyor kimse.
Size bunları söyleyen kim?
Ve bu cesareti nereden buluyor?
Niçin hala hayatınızda
Acik acik söyleyen de oldu misal özel ögretmenim bana isletme okuma. Is yerine alinmak icin Fotorafinin göndermen lazim dedi. Güzellige göre seciyorlar, seni almazlar dedi vs. Ama cogunluk ima seklinde bunu dile getirmeye calisti. Cesaretlerini ise benim sesizligimden buluyorlar sanirim. Kendimi disarda cirkef insanlara karsi savunamiyorum. Bunu nezaman denesem kompleksli durumuna düsüyorum.
 
Acik acik söyleyen de oldu misal özel ögretmenim bana isletme okuma. Is yerine alinmak icin Fotorafinin göndermen lazim dedi. Güzellige göre seciyorlar, seni almazlar dedi vs. Ama cogunluk ima seklinde bunu dile getirmeye calisti. Cesaretlerini ise benim sesizligimden buluyorlar sanirim. Kendimi disarda cirkef insanlara karsi savunamiyorum. Bunu nezaman denesem kompleksli durumuna düsüyorum.
Böyle bir olayda siz nasil cevap verirsiniz? Kadina güvenmistim, onunla ilgili sosyal fobim hakinda bolca konusmustum. Ozamanlar 16 yasindaydim. O kisiden hic böyle birsey beklememistim.
 
Back
X