başta herşey güzeldi..ama sonra aileler girdi,bazı huzrsuzluklar çıktı.arada bazı konularda kendini düzeltmesini söledim,bazem kıskandım.şu an ne haldeyim?beceriksiz kimseyle düzgün konuşmayı bile beceremeyen,ne yapacağını bilemeyen ,kararsız,her şeyi sorun eden biri haline dönüştüm.tek suçum çok sevmek...şu anda sosyal çevremle bile bozuğum ahhh ahhhh.bana rahat olmamı sölüo,karışmıyorum sana diyo ama laf arasında söleyip yapmazsamda bi karış suratla gezio çok pis bunaldım.şöle bi yürüyüşe çıkiim desem izin vermez bana akıl verin ne olur ben ne yapmalıyım?