arkadaşlar çok zor durumdayım fikir yardımında bulunur musunuz lütfenn 
konuyu özetlemeye çalışcam ama mevzu uzun biraz affedin.
beş yıllık ilişkim var, geçen yaz ailesi tanışmaya gelmek istediler. ben tam 6 ay boyunca babamı ikna etmek için uğraştım ve çok ama çok zor ikna edip söz yaptık. babamın o aileye gelin gitmemi istememesinin sebebi, aile yapılarının farklı olması ve benim uyuşamayacığımı düşünmüş olması, o aile ile mutsuz olacagımı düşünmüş olması. kayınpederim imam ve ilk gelininide kapanması şartıyla evlenmesine müsade etti, babamda bu konuyu baştan bnmle konuştu ve bende hayır baba kesinlikle bende öle bi baskı oluşmayacak kapanmayacagım die söz verdim. ben özgür büyütülmüş hep ailemden farklı şehirde yaşamış birisiyim hiçbir şeyime karışılmadı şimdiye kadar. fakat sözlümün ailesi çok baskıcı. attıgım her adıma karışıyorlar, hal ve hareketlerime karışıyorlar, kayınpederim telefon açıp açıp şöyle olmanı istiyorum böyle olmanı istiyorum deyip duruyor , kırıcı konuşuyor on yaşında bi çocuga emir verir gibi ve her haftasonu beraber vakit geçirmek istiyorlar çok bunaldım. en son olay ise, bikaç hafta sonra nişanımız vardı fakat birtürlü nişan alışverişine çıkılmıyor sözlüme söylüyorum söylüyorum çıkılmıyor. meğerse ailesi kapansın eğer kapanmazsa bu iş olmaz nişanda düğünde yok diye sözlüme hep baskı yapıyorlarmış. banada çok baskı yaptılar bu konuda sözden sonra. sözlenmeden önce böyle bi mevzu yoktu. biz sözlümde oturduk konuştuk ve bu ilişkiyi artık bitirmeye karar verdik. olmuyordu çünkü ben ailesi ile yapamıyorum bunalıyorum çok darlandım. sözlümde yetiştirilme tarzından dolayı ailesine söz geçiremiyor bir türlü. ailesine ayrıldıgımızı söyledik en azından belki geri adım atarlar diye düşündük ama hiç umurlarında olmadı bile. kapanmazsa olacagı bu diyerek geçiştirip attılar. bikaç gün sonra sözlümle tekrar görüşmeye başladık dayanamadık ayrı kalmaya çünkü yıllardır hiç ayrı kalmamıştık. ayrı olamayacagımıza ve ne olursa olsun evlenmemiz gerektiğine karar verdik çünkü çok acı çekiyoruz. sözlüm bana bazı fikiler verdi evlendikten sonra kapanıcam de, sonra farklı şehire taşınırız, yada sadece benim ailem arasında kapalı takılırsın çok sık görüşmeyiz gibi şeyler söyledi. kendimizce çözüm üretmeye çalışıyoruz. bi aile nasıl bu kadar zalim ve acımasız olabilir olmuş bi işin bozulmasına tepki göstermeyebilir sırf basortusu yuzunden evlatlarının acı çekmesine göz yumabilirler. baştan çok heveslilerdi. bana fikir verin lütfen arkadaşlar çok çaresiziz.
konuyu özetlemeye çalışcam ama mevzu uzun biraz affedin. beş yıllık ilişkim var, geçen yaz ailesi tanışmaya gelmek istediler. ben tam 6 ay boyunca babamı ikna etmek için uğraştım ve çok ama çok zor ikna edip söz yaptık. babamın o aileye gelin gitmemi istememesinin sebebi, aile yapılarının farklı olması ve benim uyuşamayacığımı düşünmüş olması, o aile ile mutsuz olacagımı düşünmüş olması. kayınpederim imam ve ilk gelininide kapanması şartıyla evlenmesine müsade etti, babamda bu konuyu baştan bnmle konuştu ve bende hayır baba kesinlikle bende öle bi baskı oluşmayacak kapanmayacagım die söz verdim. ben özgür büyütülmüş hep ailemden farklı şehirde yaşamış birisiyim hiçbir şeyime karışılmadı şimdiye kadar. fakat sözlümün ailesi çok baskıcı. attıgım her adıma karışıyorlar, hal ve hareketlerime karışıyorlar, kayınpederim telefon açıp açıp şöyle olmanı istiyorum böyle olmanı istiyorum deyip duruyor , kırıcı konuşuyor on yaşında bi çocuga emir verir gibi ve her haftasonu beraber vakit geçirmek istiyorlar çok bunaldım. en son olay ise, bikaç hafta sonra nişanımız vardı fakat birtürlü nişan alışverişine çıkılmıyor sözlüme söylüyorum söylüyorum çıkılmıyor. meğerse ailesi kapansın eğer kapanmazsa bu iş olmaz nişanda düğünde yok diye sözlüme hep baskı yapıyorlarmış. banada çok baskı yaptılar bu konuda sözden sonra. sözlenmeden önce böyle bi mevzu yoktu. biz sözlümde oturduk konuştuk ve bu ilişkiyi artık bitirmeye karar verdik. olmuyordu çünkü ben ailesi ile yapamıyorum bunalıyorum çok darlandım. sözlümde yetiştirilme tarzından dolayı ailesine söz geçiremiyor bir türlü. ailesine ayrıldıgımızı söyledik en azından belki geri adım atarlar diye düşündük ama hiç umurlarında olmadı bile. kapanmazsa olacagı bu diyerek geçiştirip attılar. bikaç gün sonra sözlümle tekrar görüşmeye başladık dayanamadık ayrı kalmaya çünkü yıllardır hiç ayrı kalmamıştık. ayrı olamayacagımıza ve ne olursa olsun evlenmemiz gerektiğine karar verdik çünkü çok acı çekiyoruz. sözlüm bana bazı fikiler verdi evlendikten sonra kapanıcam de, sonra farklı şehire taşınırız, yada sadece benim ailem arasında kapalı takılırsın çok sık görüşmeyiz gibi şeyler söyledi. kendimizce çözüm üretmeye çalışıyoruz. bi aile nasıl bu kadar zalim ve acımasız olabilir olmuş bi işin bozulmasına tepki göstermeyebilir sırf basortusu yuzunden evlatlarının acı çekmesine göz yumabilirler. baştan çok heveslilerdi. bana fikir verin lütfen arkadaşlar çok çaresiziz.
