demiştim ya yaşım 38.daha yolum var demiştim hani.hani kocaman bahçeme çiçekler ekecektim.galiba biraz bekleyecek çiçeklerim.10 ekimdeki ameliyatımı oldum.meme k. için .gerçekten kendimi doğranmış gibi hissettim en başta.ama şimdi bakmıyorum acıyan yerlerime olup bitiyor.kaçıyormuyum bir nevi bilmem ama böyle daha iyi.tümör 16 da 3 oranında yayılmış.yani kansermişim.kötünün iyisiymiş yani.ne demeli bilmem.yakında radyoterapi ve kemoterapiye giricem.hayatım değişicek.severek uzattığım saçlarım dökülecek ve severek yaptığım şeyleri uzun süre yapamayacağım biliyorum.şimdilerde hastalığımla ilğili kimseyle konuşmak istemiyorum .beni tanımayan insanlara yazmak rahatlatıyor ama.eşimde sanki herşey çok güzelmiş gibi davranıyor.biraz da abartıyormu ne...mutfaktan çıkmaz oldu bana yararlı yemekler hazırlamak için.bir dediğimi iki etmiyor.arada bir görüştüğümüz insanlar bu haberden sonra hergün arar oldular.ama doğrusu bu benim canımı çok acıtıyor.ölücekmişim gibi davranmaları.oysa demiştim ya benim daha hayallerim var.eger azrail bir kez daha yakamdan düşerse,söz veriyorum kendime, hiç bir şeyi ertelemeyeceğim hayatımda.