sözün bittiği yerdeyim,kanserim

sözün başladığı yerdesin ablacım inanmakta lazım tabi saçları dert etme daha güzelleri çıkıcak çiçeklerinide ekiceksin seni seven arkadaşların ve en güzeli eş'in var bunlar yetmez mi moralini yüksek tut biz inanıyoruz atlatacağına dualarımız seninle :16:
 
Çok yakın arkadaşımın annesinde de 6 sene önce aynı rahatsızlık oldu
saçı döküldü ama hemen çıktıı ve o kadar gür ki anlatamam
üzüldüğü zamanlar elbette olduu
annem gibi severim kendisini
hayat enerjisini kaybetmedii
şimdi maşallahı var ben herkesten daha iyiyim diyor
sadece bi farkım var ben hayatı pek ciddiye almıyorum gülmeyi öğretti bu rahatsızlık bana diyor
Hayata sıkı sıkı tutunun
Rabbim sağlık versin
herşey çok güzel olucakk inanıyorum
 
Sizi seven insanlarla bu mücadeleyi veriyorsunuz...
Bu sevgiye sıkı sıkı tutunun ve hiç bırakmayın mücadeleyi...
Artık pek çok iyileşenler var, onlardan biri de siz olacaksınız inşallah.
Ve gelip artık çok iyiyim diye yazacaksınız buralara...
Bu süreçte sıkıntılarınızı içinize hapsetmeyin, eşinizle, dostlarınızla, bizlerle paylaşın veyahut yazın.
Bu sizi rahatlatacaktır.
Ve sakın olumsuz düşünmeyin...
Allah en kısa zamanda şifa versin size ve tüm hastalara...
 
beni duygulandırdın... bu hastalıkta en önemlisi güçlü olmak,ama gördüm ki bu sende fazlasıyla var.çünkü etrafındaki insanlara kızıyorsun.sen onlardanda güçlüsün bunu unutma ve hep öle kal.çünkü onun sayesinde ayakta kalabilirsin... geçmiş olsun.
 
[B]Hayatta önümüze zorluklar çıksada önemli olan O AYAKLARIMIZA BATAN DİKENLERİN O MİS KOKAN GÜLE YAKLAŞTIĞIMIZIN İŞARETİDİR ..bunu hiç bir zaman unutma her batan günün ardında bir güneş vardır ve doğacaktır herşey düşünceyle başlar düşünce kaderimizin gardiyanıdır...

geçenlerde bir yazı okudum bu x kişi MS hastası bunu düşündükçe daha kötü olmuş etrafındaki her şeyi yanlış yormaya ve içine kapanmaya başlamış hastalığı birden bire kötüleşmiş

yürüyemez yemeğini yiyemez hale gelmiş..
günler böyle acı vererek geçerken bir gün annesi bu x kişiyi bahçeye çıkarmış tekerlekli sandalyesinde oturuyormuş
annesi mutfağa yemek yapmaya geçmiş o sıra bir kedi görmüş x kişi kanadından yara almış kuşun etrafında dolanıyor bir hamleyle ağzına almayı planlıyormuş x kişi bunu farkediyor ilkten oynatamadığı parmaklarını oynatmaya kediyi uzaklaştırmaya çabalamış konuşamıyormuşki anne desin gel kuşu kurtar kuşun kanadından kan akarken kedi tüm aç gözüyle avını süzüyormuş

x kişi bu sefer tekerlekli sandalyeden ayağını sallamış kedi kaçar diye kedi kaçarmı kaçmamış

sonra bir hamle yapmış kedi ve kuşu yaralı kanadından tutmuş ağzına almış bunu gören x kişi

ben zavallı değilim kendimi neden buraya hapsettim hayır kalkmalı ve o kuşu kurtarmalıyım derken bir bakmış tekerlekli sandalyeden kalkarken bulmuş kendini sonramı bu kişi eline aldığı taşı fırlatmış kediye ve kedi o hışımla kuşu bırakmış x kişi o kuşu almış mutfağa doğru yürümüş annesi evladını görünce şok olmuş ve evladı şöyle demiş


herşey düşüncemiz hırsımız kadardır


hayat bir sınav yarası olmayan biri varmıki bu sınavı geç

hırsı azmi elinden bırakma sana ihtiyacı olan kişileri düşün ve sarıl hayata bol bol dua et hayatla bütünleş yanlız kalma

HERŞEY GEÇİCEK KORKMA
BUNLAR KABUS GİBİ DAĞILACAK [/B]
 
dilerim burayı okuyorsunuzdur,ne kadar çok kişi yazmış,hem kendisi yaşayanlar hem de tanıklık edenler.çok geçmiş olsun size de , çeken herkese de,içinde bana da :)
ben de hastalığımla 5 ekimde tanıştım,kayda değer şikayetlerim yoktu üstelik.öğrendikten 5 gün sonra hastaneye yattım,3 hafta sürdü tahlil ,tetkik vs.bayram için izinli çıktım ve bayram dönüşü ameliyatımı oldum.henüz 16 gün oldu ameliyat olalı.tetkikler sırasında 1.evre gibi duran hastalığım, ameliyat sırasında farkedildi ki 3.sınıfa atlamıs :) yalnız korkmayın benimki başka tür bir kanser.işin en iyi yanı sadece çok yakındaki bir lenfe sıcramıs olması ve diğerlerinin temiz çıkmış olması.sevgili tümörüm nurtopu gibi içerde duruyor,rahmim de yerinde duruyor.yumurtalığımın biri asıldı yukarılara ısından zarar görmesin diye,diğerini ben kendi isteğimle dondurttum.sadece o bölgedeki tüm lenflerimtek tek alındı ,Allah dr umdan ve diğerlerinden razı olsun.bir de kaprisli ,bilmiş bir hastayım ben :) bulduğum tüm uzmanlık tezlerini araştırmaları okuyup,herşeyi bilerek tartıştım dr umla,benim gibi bir çetin cevize rastlamamıştır:)her şerde bir hayır vardır derler ya doğru gerçekten.tam evlilik planları yaparken farkedildi hastalığım.sevgilime ayrılalım dedim ,ben artık çocuk doğuramayabilirim.başımıza ne gelirse birlikte yaşayacağız ,bu bizim sınavımız ve birlikte atlatacağız dedi.neredeyse her gün hastaneye geldi.ben çocuk istemiyorum yalnızca senin sağlıklı olmanı istiyorum ,sen benimle ol gerisi hiç önemli değil,ilerde bakarız bir şekilde çaresine dedi.ben istiyorum çocuk dedim , o, ben istemiyorum dedi :) tabii etrafta yasanmış kanser örnekleri var,hepsi de kurtuldu çok şükür.ama baktım ki ben üzülürsem ailem perişan olacak.çünkü kanser herkes için bir şok sebebi.hatta aman o kelimeyi kullanma diyenler bile oldu.çok saçma geldi bana.adına kanser değil,başa bir şey desem ne farkedecek ??amaaaan dedim,kaderimde bu varmış,bunu yaşayacakmışım,zaten normal bir şey gelse başıma şaşardım :) oldum olası neşeli bir insanımdır.aynen neşem devam etti,korkmuyorum senden kanser dedim,sen benden kork,kime çattığını bilmiyorsun sen :)tek üzüntüm rahmimi kaybetmekti,ama ona da alternatifler bularak hazırlamıştım kendimi.şimdi rahmim bedenimde,sevdiğim erkek yanımda,ailem yanımda,bilen 3-4 arkadaşım da sağolsunlar hep ilgililer.şimdi paşa paşa keyfime bakıyorum.paşa paşa dediğim,tam 2 hafta yattım hastanede ameliyattan sonra,2-3 gündür evimde yatağımdayım.dinleniyorum ,zaten tembellği severmişim:) haftaya kemoterapi ve radyoterapim eşzamanlı başlıyor.sonrasında da başka bir tedavi daha alacağım.kendimi çok anlattım,moral ,destek,bir örnek olsun diye sana.çünkü yarı baygınken bile elimi hafif kaldırıp ben iyiyim demişim odama getirilirken ,hatırlamıyorum tabii :) bu hastalığı gerçekten azim ,istek ve moral yeniyor arkadaşım.ilk öğrendiğimde ağlarken saçları kısacık bir hanım gülerek ,ben yendim sen de yenersin ,üstelik ben kaç kez ameliyat oldum ,yine de çalışıyorum demişti,Allah ona da şifa versin,çocuğum olmayacak diye ağlarken bir hastanın eşi,konuşmalarımı duymuş,benim eşim yendi ve 12 yıl sonra çocuğumuz oldu,sakın bırakmayın kendinizi,yumurta dondurmayı da kıbrıs falan neresi olursa olsun yaptırın demişti,gözleri yaşlı.(ben türkiyede bir tıp fakültesinde yaptırdım,artık ülkemizde de yapılıyor,alacağınız tedaviden sonra ister vücudunuza geri taktırırsınız,ister bekletirsiniz size kalmış) diyeceğim o ki,sen hastalıktan değil,hastalık senden korksun,moralini bozacak insanlardan uzak dur,keyfine bak,nerde nasıl mutlu oluyorsan o şekilde davran.Allah yardımcın olsun,hepsi geçecek,üzülme...
 
çok geçmiş olsun canım..allah şifa versin.. benim annem bu hastalığı yeneli 6 sene oldu... moralini yüksek tut... kendini hasta gibi görme.. her zaman ben bu hastlığı yeneceğim diye kendini telkin et... olumsuz düşünceleri kafandan at.. güzel günlerin hayalini kur.. inan faydasını göreceksin.. tekrar geçmiş olsunnnn...
 
canım çok geçmiş olsun daha yeni arkadaşım kötü huylusundan tedavi oldu kurtuldu ümidini yitirme üstelik göğüs kanseri tedavisi en kolay olanı lütfen kendini bırakma hayat sürdükçe sınavlar bitmez
 
Rabbim şifa versinn
ama hiç bi zaman moralinizi bozmayın herkesin imtihanı farklıdır
bu da sizin imtihanınız
iyi bi öğrenci olun ve yapamıyorum olmuyor diyip kitapları bi yana atmak yerine
çalışın
inanıyorum ki sınavdan sonra bambaşka olacak herşey..
 
kurtulan çok sayıda insan var arkadaşım.lütfen moralini bozma seni sevenleri düşün.Allah yar ve yardımcın olsun.senin için dua edicem eminim buradaki tüm arkadaşlarda dua edeceklerdir.
 
sevgili aysun son birkaç yılda o kadar iyi tanıdıkki bu hastalığı en yakın çevremizde canımızdan can koparak,hayatı bomboş hissederek,ama şimdi bir tür grip diyoruz biz bu hastalığa :)) avunmak için değil ama inan grip daha tehlikeli...nerdeyse her dokunduğumuz insanın ailesinden bir grip,salgın gibi,o kadar normalleşti ki,biraz sancılı zor bir süreç ama hastaların önce yıkılış sonra kabulleniş sonra kurtuluşla birlikte yaşama daha fazla sarılışı ve kendini daha çok önemsemesiyle sonuçlanan bir süreç,önemli olan gerçekten tedavilerini aksatmaman sadece sevdiğin herkesle ve herşeyle vakit geçirerek asla yalnız kalmamaya gayret ederek bu dönemi hep gülümsemeye çalışarak atlatman,sadece korku filmi gibi yaşadıklarını anlatanları dinlemmeye çalış bu çok zor gelsede,çünkü bunları yaşadık aslında duydukalrımızın çoğu yaşanmadı çok şükür ama herkesi dinleyerek heranını korkuyla geçirdik,aslında bizler ne desek boş bunlar sana güç olur mu bilmiyorum ama , hastalığı atlatmış birine ait sözleri paylaşmak istiyorum seninle duyduğumda çok duygulanmıştım yaşadıklarını anlatırken şu sözleri söylemişti hiç unutmuyorum,''kelebek olabilmek için kozamı yırtmak yırtarkende biraz acı hissetmek zorundaydım,tepeyi çıkarken düzlüğe ulaşmak için biraz yorulacaktım ama sonunda düzlüğe çıkmak kelebek olmak vardı ve ben şimdi o düzlükteyim unuttum bütün yorgunlukları ve acıları hiç yaşanmamış gibi,eğer böyle biteceğini bilseyim daha çok gülümserdim hayata kendime,şimdi yaşamın en üst noktasında en mutlu halimle şükrediyorum bu hastalığın bana öğrettiklerine'''demişti sanki gerçekten hiç yaşamamış gibi....dilerimki şuan çok iyisindr ve gülümsetir yazılarımız
geçecek biliyorum ve en güzel kelebek halinlede yazacaksın buraya,sevgilerle,
 
canım benim hayır !! bahçen çok beklemiycek en sevdiğin çiçekleri ekip,rengarenk yapıcaksın o güzelim bahçeyi eşinle oturup çay kahve içiceksiniz :34: yeter ki sen iste.. artık tıp o kadar ilerledi ki..giden saçların olsun,sen yeterki iyi ol bak tedavin bitsin ben sana hızlı uzatmak için bildiğim bütün sırlarımı seninle paylaşıcam :34: :16:
 
Çok geçmiş olsun, Allah bir daha göstermesin !
 
Back
X