Spinal sezaryen doğum hikayem 🌸

Selam kızlarr hep bende hikayemi paylaşmak istiyordum şimdiye nasip oldu. 1 hafta önce doğum yaptım ama bebeğim sanırım kolik olduğu için hiç vakit bulamadım. Öncelikle şunu söylemeliyim ki kesinlikle doğumdan önce video izlemeyin internetteki bir çok yoruma da bakmayın kendinizi boş yere korkutmayın. Ben maalesef bu hatayı yaptım ve doğuma giderken elim ayağım titriyordu resmen. 38+0 a planlamıştık doktorum 2 gün sonrasında yapmak istemişti ben ısrar etmiştim iyi ki de öyle olmuş meğerse zaten 3cm açılmam varmış Hastaneye sabah 9 buçukta yatış yaptım 10.30 da ise doğumhaneye alındım. Giderken zaten titriyordum bir de oranın soğukluğu ile iyice titredim. Girdiğimde içeri hemşireler benimle biraz muhabbet etti biraz sakinleştim ama hala gergindim. Anestezi yapılırken inanın ne acıtan ne de korkulacak bir şey değil damar yolu açtıkları iğneden çok daha ince bir iğne sadece biraz ileriye ittirdikleri için refleks ile irkildim anesteziyi enjekte ederken de bir yanma hissi geldi bacaklarıma doğru. Çok geçmeden belden aşağım komple uyuştu. Önce uyuştum mu diye denediler sadece karıncalanır gibi dokunuşlar hissettim. Sonrasında sondayı taktılar ve beklemeye başladım. Hazırlıklar yapıldıktan sonra doktorum geldi ve başladığını söyledi o an tek düşündüğüm şey bebeğimdi mümkün olduğunca sakin kaldım bebeğime odaklandım. Tek hissiyat çekiştirmeler ve dokunuşlardı. Acı çektiğim tek nokta bebeğin kafası çıkıyor dedikleri andı midemden diğer hemşire bastırınca hafif nefesim kesildi. Bebeğim çıktıktan sonra ağlamasını duyduğum anda bende ağlamaya başladım o an zor nefes alıyordum ama bunu düşünmedim bile o an binlerce kez şükrettim içimden. Önceki Bebeğini kaybetmiş bir anne olarak tek hayalimdi sağlıkla kucaklamak sonunda kavuşmuştum oğluma 6 Aralık saat 10:58 de 3900 gram 51 cm doğdu oğluşum. Direkt bebeğimle fotoğrafımı çektiler bebeğimi o an çok göremedim ve sonrasında oksijen maskesi takıp bi yandan da sakinleştirici yaptılar. Bebeğimi düşünürken bi an uykuya dalmışım gözümü açtığımda dikişlerimde bitmişti. Yukarıya çıktığımda bebeğim gelecek diye çok bekledim ama gelmedi sorduğumda kontrol altında tutuluyor dediler meğerse yoğun bakımda küvezdeymiş bebeğim solunum sıkıntısı sebebiyle sütüm kesilmesin üzülmeyeyim diye bilgi vermemiş kimse. 6 saat zor bekleyişin ardından bebeğimi odaya getirdiler yemek yemen lazım saatin geldi dediler ama bebeğim dışında hiç bir şey umrumda olmadı o an aldım kucağıma kokladım doya doya. Bebeğime her baktığımda bu şimdi benden mi çıktı diye düşünüp gözlerim doldu O anki hissiyat ve mutluluk cidden tarif edilemez. Sonrasında Hastanedeyken bol yürüyüş yaptım bol sıvı aldım. 2. Gün hiç bir şey olmamış gibi yürüyordum şuan ise sanki hiç sezaryen olmamışım gibi dikişlerim bile acımıyor. Sezaryen yapacak annelere tavsiyem bol bol hareket halinde olun tabiki her doğum kendine özel ama bol yürüyüş ile çok hızlı toparlayacaksınız. Şuan oğlum tam 1 haftalık ve çok şükür sağlığı yerinde. Doğuma girecek olan anneler stres yapılacak panik yapılacak bir şey yok gerçekten kendinizi korkutmayın sakin kalın bebeğinize odaklanın ilk gün hafif ağrılarınız olacak ama sürekli ağrı kesici alacağınız için ve bebeğinize odaklanırsanız çok bir şey hissetmeyeceksiniz bile. Doğum yapacaklara bir nefeste hayırlı bir doğum diliyorum. Allah isteyenlerinize anne olmayı hamile olanlarınıza sağlıkla kavuşmayı çocuğu olanlarınıza da sağlıkla büyütmeyi nasip etsin