- 6 Mart 2008
- 1.447
- 184
- 698
- Konu Sahibi BenAyKizim
-
- #1
selam arkadaşlar,
gectiğimiz ramazan bayramı öncesi kayınpederimi kaybettik.akabinde kayınvalideme bizimle yaşaması teklifinde bulunduk.ben istedim daha doğrusu.77 yaşında.gün görmüş,saygılı biri.uzun zaman hasta kayınpederimle ilgilendiği için yorgun bitkin.birsürü de hastalığı var zaten.başta kabul etmedi.yaparım ederim dedi.biz de fazla ısrar edemedik.kısa bir müddet sonra omurga kemiğinde kırık olduğu ortaya cıktı.kayınperim son zamanlarında düşerdi.o da onu kaldırmaya calışmış.bizi çağırmamaış.o sırada kemik kırılmış.neyse ameliyat oldu.aldık getirdik bize.pamuklara sardık baktık ilgilendik elhamdülillah.çok kısa sürede ayaga kalktı.
bu sıkıntı ona bizimle yaşama fikrini kabul ettirdi.sevindik tabi.
herşey iyi hoş,Allah ne verirse yiyoruz,sağlığımız yerinde.ama benim bir sıkıntım var.
evimiz çok küçük eşyamız çok.iki çocuğum var.7 ve 2 yaşlarında.evim sürekli darmaduman haliyle.kayınvalidem de titiz sayılır.eskiden daha fazlaydı ama yaş ilerleyince azaldı.sürekli bir toplama temizleme halinde buluyorum kendimi.stres baskı altındaymışım gibi geliyor.hep bi sinirlilik.çocuklara bağırmalar.saçlarım diken diken.halbuki kadın birşey de demiyor.hatta ben temizleyip topladığımda çocuklar döküntü yaparsa yazık değil mi annenizin canına diye kızıyor.
hastane işi olunca kendi evine gidiyor arada.bugun de öyle.bugun farkettim ki o yokken ben sakinim.rahat relaks.evde işlerimi de yapıyorum ama at koşturur gibi değil.kendi kendimi sıkıyorum o buradayken.halbuki bizimle yaşamasını ilk isteyen bendim.gözümüzn önünde olsun,yesin içsin,namazını kılsın,torunlarının büyüdüğünü bizzat görsün filan.şimdi böyle hissedince kendimden utandım.
önümüzdeki bahara taşınacağız inşallah.büyük dubleks bir eve.yarı yarıya ayrı ama beraber gibi.yani sıkılıp bunalınca herkesin kaçacak bir yeri olacak yani.
gectiğimiz ramazan bayramı öncesi kayınpederimi kaybettik.akabinde kayınvalideme bizimle yaşaması teklifinde bulunduk.ben istedim daha doğrusu.77 yaşında.gün görmüş,saygılı biri.uzun zaman hasta kayınpederimle ilgilendiği için yorgun bitkin.birsürü de hastalığı var zaten.başta kabul etmedi.yaparım ederim dedi.biz de fazla ısrar edemedik.kısa bir müddet sonra omurga kemiğinde kırık olduğu ortaya cıktı.kayınperim son zamanlarında düşerdi.o da onu kaldırmaya calışmış.bizi çağırmamaış.o sırada kemik kırılmış.neyse ameliyat oldu.aldık getirdik bize.pamuklara sardık baktık ilgilendik elhamdülillah.çok kısa sürede ayaga kalktı.
bu sıkıntı ona bizimle yaşama fikrini kabul ettirdi.sevindik tabi.
herşey iyi hoş,Allah ne verirse yiyoruz,sağlığımız yerinde.ama benim bir sıkıntım var.
evimiz çok küçük eşyamız çok.iki çocuğum var.7 ve 2 yaşlarında.evim sürekli darmaduman haliyle.kayınvalidem de titiz sayılır.eskiden daha fazlaydı ama yaş ilerleyince azaldı.sürekli bir toplama temizleme halinde buluyorum kendimi.stres baskı altındaymışım gibi geliyor.hep bi sinirlilik.çocuklara bağırmalar.saçlarım diken diken.halbuki kadın birşey de demiyor.hatta ben temizleyip topladığımda çocuklar döküntü yaparsa yazık değil mi annenizin canına diye kızıyor.
hastane işi olunca kendi evine gidiyor arada.bugun de öyle.bugun farkettim ki o yokken ben sakinim.rahat relaks.evde işlerimi de yapıyorum ama at koşturur gibi değil.kendi kendimi sıkıyorum o buradayken.halbuki bizimle yaşamasını ilk isteyen bendim.gözümüzn önünde olsun,yesin içsin,namazını kılsın,torunlarının büyüdüğünü bizzat görsün filan.şimdi böyle hissedince kendimden utandım.
önümüzdeki bahara taşınacağız inşallah.büyük dubleks bir eve.yarı yarıya ayrı ama beraber gibi.yani sıkılıp bunalınca herkesin kaçacak bir yeri olacak yani.