- 23 Ağustos 2012
- 51.163
- En iyi cevaplar
- 1
- 238.173
- 898
- Konu Sahibi whitesneaker
-
- #21
Eşinle konuş ayrıl bence kanka. Canından önemli değil ya, böyle bitmiş durumdasın stresten.
Maddi olarak cesaret edemedim çünkü eşimle yüklü ödemelerimiz vardı. Ben de iyi bir iş bulana dek mücadele edeyim dedim. Ama katlanamıyorum. Şuan basıp gitmekte çözüm değil hala maddi yüklerim devam ediyor. İyi bir yerden haber bekliyorum demiştim ya orası dönse maddi manevi çok rahatlayacak gibiyim. Dualarınıza talibim:)
Birimizin maaşı ödemelere gidiyor, kenarda doğru dürüst birikmişimiz de yok. Bu süreç biraz sürecek. O yüzden cesaret edemiyorum.Eşinle konuş ayrıl bence kanka. Canından önemli değil ya, böyle bitmiş durumdasın stresten.
Birimizin maaşı ödemelere gidiyor, kenarda doğru dürüst birikmişimiz de yok. Bu süreç biraz sürecek. O yüzden cesaret edemiyorum.
Beklediğim işten bu ay sonuna kadar haber gelecek ondan biraz umutluyum. Yoksa bir b planım da yok maalesef.
Stresten gerçekten bitmiş durumdayım. Uyuyamıyorum. Toplantıların olduğu gün doğru dürüst yemek bile yiyemiyorum.
Bu durum hiç sağlıklı değil.Birimizin maaşı ödemelere gidiyor, kenarda doğru dürüst birikmişimiz de yok. Bu süreç biraz sürecek. O yüzden cesaret edemiyorum.
Beklediğim işten bu ay sonuna kadar haber gelecek ondan biraz umutluyum. Yoksa bir b planım da yok maalesef.
Stresten gerçekten bitmiş durumdayım. Uyuyamıyorum. Toplantıların olduğu gün doğru dürüst yemek bile yiyemiyorum.
Bu hafta bilgisayarımı açmadım, çalışmadım. Uzun zaman sonra ilk kez bunu yapmadım.Bu durum hiç sağlıklı değil.
Sadece çalışanı olduğunuz şirketin işi yürüsün diye aç kalmak, uykusuz kalmak anlamlı mı?
Değil.
Bunun farkında mısınız?
Evet.
O zaman harekete geçin ve bu durumu değiştirin.
Sürekli onay alma ihtiyacınızı ve bunun için durdurak bilmeden çalışma güdünüzü törpülemek için de profesyonel destek alın.
Ben de uzun yıllar bu şekilde çalıştım.
Ne zaman onay alma ihtiyacımın aşırılığını fark ettim, işte o zaman değiştim.
Mükemmeliyetçi ve eleştirel ebeveynlerle büyüyen kişiler iş hayatında böyle ilerliyor maalesef.
Bana bu mobbingi aslında ulaştığım en üst mertebe yapıyor. Büyük bir şirket patron ile muhattap olamıyorsunuz. Diğer idarecilerin de ik nın da birbirinden farkı yok anlayacağınız. Çok büyük bir sirkülasyon olmadığı sürece patronun da dikkatini çekecek şeyler değil.O zaman patronla konuşcaksın panpa, iş çok, bizim takım neden verimli olarak projeye katılamıyor, neden tek başımayım diyeceksin. Çok kişinin işini tek başıma yapmaya çalışıyorum, verdiğiniz tarih hiç gerçekçi değil, zaten çok yorgunum bir de habire surat asılıyor diyeceksin. Yapabildiğim kadarını yapıcam, yapamadığım içind e canımı çıkaramam öldüm bittim artık diyeceksin. Ya şartlarımı iyileştirin ya da giderim diyeceksin o kadar.
İşten 6da çık, yapabildiğin kadarını yap çık gel. Dünyaca bilinen bir şirkette de çalışmış biri olarak şunu söyleyeyim ki, Türk işyerlerinin sorunu hiçbir planlama olmaması, tüm planın çalışanı yanıp bitinceye kadar çalıştırmak olması. Bir yerde saçma sapan gerçekçi olmayan tarihler, yönetimden baskı yanıp tükenen çalışanlar varsa o kesinlikle yönetimin beceriksziliği ve salaklığı hep bunu yazarım. Proje yöneticisi adamxgün hesaplayıp bir sayı söyleyeymiyorsa kendi salaklığı tamamen. Tek kişinin sırtına kocaman işi yükleyip 3 günde getir demek cidden gerizekalılık. Sen kendine dikkat et, 6da işten çık eve gel iş falan yapma asla dinlen. Böyle tükenirsin sonraki işinde de çalışamayack duruma gelirsin. Youtubeda tükenmişlik sendromu ve engelleme yolları var videoları izlemeni tavsiye ederim, tükenmeden önce sağlığına sahip çık.
Üstlerinizle konuşun.O iş biraz karmaşık ve uzun bir mesele. Ben aslında başka birimin işine bakıyordum. Sonra birimler birleşti ve iki departmanın da işi bana kaldı.Bir yerden sonra dayanamadım görüştüm kimse dikkate almadı. Tamam tamam denildi 2 ay geçti hala bir değişiklik yok. Geceleri evden çalışıyorum sırf iş yetişsin diye. Ama yok.
Baskı ve iş çok olduğu için yetiştiremiyorum stres yapıyorum. Hasta oldum resmen.
Maaş konuşmak yasak ama eminim aynı departmanda olup adamakıllı iş yapmayan biri benden fazla alıyor
kendini yipratmalarina izin verdigin icin olan yükü yüklemisler sana hadi onlardan 3 kat aylik ücretin olurda anlarim bu cabalarina yoksa herkes nasil calisiyorsa sende öyle calismalisin adil olmayan bir is yerine kendini harcama harcatmaHerkese merhaba,
1,5 yıldır bir şirkette çalışıyorum. Büyük ve kurumsal olduğunu düşünerek başlamıştım. Ama şuan sanırım psikolojik olarak bitmek üzereyim.
Aynı pozisyonda 5 kişiyiz ama iş yükü olarak benim iş yüküm çok fazla. Ve artık tükendiğini hissediyorum. Bu süreçte pek çok başvurum oldu ve bu ay sonuna kadar belli olacak istediğim bir iş görüşmesi yaptım. Dualar ediyorum lütfen olsun diye. O da olmaz ise hepten sıyıracak gibiyim.
Çok yoğun bir baskı var. Toplantıların sunumların olacağı günlerin gecesinde uyuyamıyorum bir an önce sabah olmasın diye. Sabahları beton gibi kalkıyorum. Şuan anlatırken bile nefesim kesiliyor. Ben böyle biri değildim. Hep mücadele eden, güçlü ve çirkef bile sayılabilecek biriydim. Ama artık içine sinik bir tip oldum.
Maddi sebeplerden dolayı şuan bırakamıyorum. Ama kaçmak gitmek istiyorum. İşi işte asla bırakamıyorum. Hep aklımın köşesinde bu stres var. Eve gelip çalışıyorum yine de yetişmiyor. Amaan deyip salamıyorum. Gecenin bu saatinde bile hala boğazımda bir yumru var.
Projem için gece gündüz çalıştım hazırladım günlerce. Olmamış sar başa dediler ve çook kısa bir zaman dilimi verdiler. Yapamıyorum. Yetiştiği kadar diyemiyorum. Çok stresliyim.
Bu yaşadıklarım normal mi? Bu kadar sinir stres normal mi ? İştekiler bu halin ne diyorlar. Artık katlanamıyorum.
Geçen gün çok uykum vardı uzandım gece 11 civarıydı. Döndüm yatakta duramadım kalktım bilgisayarı açtım ve çalıştım. Benimle aynı pozisyondaki hiç bir arkadaş benim gibi değil. Evden çalışmıyorlar ama benim evden çalışmam da yetmiyor.
Şu iş olsun diye dualar ediyorum ama olmaz ise sanki tutulacak tek dalı da kaybedip iyice dibe çökecek gibiyim. Bu iş konusu eşimle aramdaki ilişkiyi de etkiliyor. Ona da sürekli dert yanıyorum.
Beni ne normalleştirebilir ? Şuan istifa edip azıcık kafamı dinleyecek konforum yok.
Siz akıl sağlığınızı nasıl sağlıyorsunuz ? İşi işte nasıl bırakıyorsunuz ? Allah aşkına bir yol gösterin
insanogluna yaranamazsin bugün göklere cikartirlar yarin bi sözünle seni yerin dibine girmekten beter yaparlar hBu hafta bilgisayarımı açmadım, çalışmadım. Uzun zaman sonra ilk kez bunu yapmadım.
Ama şimdiden stres sardı yarın ne olacak diye tedirginim. İki kaşık alıp bırakıyorum toplantı zamanları. Stresli olduğum İçin böyle oluyor iştahım kapanıyor. Stresten uyuyamıyorum bir sağa bir sola dönüp duruyorum tüm gece.
Hayatta hep onay alma ihtiyacım var sanki. Bunu çözmem gerektiğinin de farkındayım. Ama bir sakince kalıp düşünemiyorum. Stres baskı yorgunluk…
Umarımyazdıklarınızı okurken ben bile oturduğum yerde strese girdim bak bu seni hasta eder beni hasta etti sessiz sakın birisiyken canavara dönüştüm inşallah Rabbim gönlüne göre bi yer verir kurtarır seni ordan
Bir de bu ara üst üste sıkıntılar geliyor. Artık stresi baskıyı kaldıramıyor bünyem. Bütün hatalı işler bu ay geldi. Patlamak üzereyim sanırım.Siz gece evden çalıştığınız için işler yetişiyor ve aksama olmuyor bu yüzden asla sizin iş yükünüzün çok olduğunu, yoğun olduğunu düşünmezler isler yürüyor mu yürüyor diye bakarlar.Bırakın yetiştiği kadarıyla olsun kendinizi bu kadar hırpalamanin alemi yok. Elin işi bitmez unutmayın
birikiyor sonradan dirhem dirhem çıkıyo inan ALLah kurtarsın çok ciddiyim rabbım hayırlı kapılar açsınUmarımBazen kovulsam ne güzel olur diye düşünüyorum. En azından işsizlik maaşım olur. Az da olsa bir tazminat alırım.
Hasta olmak üzereyim veya oldum henüz anlayamadım. Çok stresliyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?