• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Stres stres stres

Evet canım henüz daha çocuk ama bizim geleceğimizi oluşturan yeni nesil hep bir şekilde karamsar. Ben kendim öğretmenim lise öğrencilerimizi görüyorum hep bir şikayet hep bir isyan hep bir güvensizlik. Silkelenip kendilerine gelemiyorlar. Onlara sunulan imkanları göremiyorlar ve bu yüzdendir ki artık bu konulra çok kızıyorum
daha iyi görürsünüz madem lisede çalışıyorsunuz. arkadaş da liseden yeni çıkmış. Hepsi mi böyle ? Yok mu arada kendi kendine yetebilenler? Belki de asıl suç biz ebeveynlerdedir. Çok mu pohpohlanarak yetişti bu nesil ? ben çok da tepkili olamıyorum açıkçası . Küçük bir şehirden büyük bir şehire hemde zor bir bölüme gelmiş gencecik bir insan. Allah kolaylıklar versin hem size ,hem yeni hayata adapte olmaya çalışan bu azimli gençlere.
 
Welcome to real life :)
Bir buhran bu senin gibi ince ruhlulara, naif insanlara daha çok tesir ediyor.
Hayatla başetmekten korkma. Güçlü, donanımlı, aydın, vicdanlı, özgüvenli bir kadın olursan iş hayatı da o kadar zorlamaz seni.
Özelliklerinin arasına hüznü, öfkeyi, stresi, utangaçlığı, özgüvensizliği koyup bunları sürekli tekrarlayıp karakterin haline getirme.

Tam tersi olursan hayat sana o kadar da zor gelmeyecek. Çünkü dünya bu insanların dünyası pısırıkların dünyası değil. Kimsenin dediğine bakma sen. Mücadele et. Mücadelen yeni başlıyor. Hayatın senin için planları var. Bunları güzel kılacak sensin.

Umarım çabucak alışırsın.
 
daha iyi görürsünüz madem lisede çalışıyorsunuz. arkadaş da liseden yeni çıkmış. Hepsi mi böyle ? Yok mu arada kendi kendine yetebilenler? Belki de asıl suç biz ebeveynlerdedir. Çok mu pohpohlanarak yetişti bu nesil ? ben çok da tepkili olamıyorum açıkçası . Küçük bir şehirden büyük bir şehire hemde zor bir bölüme gelmiş gencecik bir insan. Allah kolaylıklar versin hem size ,hem yeni hayata adapte olmaya çalışan bu azimli gençlere.

Neredeyse istisnasız böyle. Nedeni de aileler olarak yetiştirilen çocukların tabir-i caizse cam fanusta yetiştirilmesi. Hiç bir işte yalnız bırakılmaması. Ah benim çocuğum yapamaz küçük telaşı. Aileler çocuklarının bir birey olduğunu kabul edemiyor yada etse bile çok geç kalmış oluyorlar. Sonuç da tam olarak bu üniversiteye giden gençlerimiz ben napacağıma bürünüyor. Bu özgüven eksikliği sorunu aslında ailenin çocuğa karşı olan tutumundan kaynaklanıyor
 
İlk okuyorum stres diyince anladım hukuk olduğunu :KK76:
Şuan yaşadığın stres mezun olduktan sonra yasayacagin stresin yanında hiçbir şey
Bu nedenle okulu az tasayla geçirip , keyif almaya çalışmak en doğrusu.
Derslerden bir şekilde geçeceksin, okula sosyal hayata uyum sağlamaya bak.
:KK49:
 
Memleket Özlem'ini bilemem de bak telefon var görüntülü konuşma var var da var o konu aşılır

Asıl sorun bağımsızlığa uyum, zira her işine koşan olmuş

Benim mezun arkadaşlarım daha hiç fatura yatırmamıştı o nedenle bocalamaya iş hayatında bile devam ettiler

İlk yıl alışma evresi herkese zordur

Dersler yapılır kendini sıkmazsan derse de gitti isen geçersin 100 almazsın ama geçersin

Benzer bir okulu 4 yılda finalde bitirdim not ortalamam 80 ama 60 olsa da bir şey fark etmeyecekti

O zaman önemli olan çoğu şey ilerleyen yıllarda önemini yitiriyor

Sıkma kendini okul da biter sevgi vs de olur kinse mükemmel birine yanaşamaz

mükemmel olmazsan kendin gibi mükemmel olmayan birini bulur Mutlu Mesut yaşarsın bizim gibi

Ya çok teşekkür ederim. Biraz olsun içim rahatladı.
Gerçekten şuan taktıgım her şeye ilerde güleceğim bunu dusunup kendime asilamaya calisacagim
 
İlk okuyorum stres diyince anladım hukuk olduğunu :KK76:
Şuan yaşadığın stres mezun olduktan sonra yasayacagin stresin yanında hiçbir şey
Bu nedenle okulu az tasayla geçirip , keyif almaya çalışmak en doğrusu.
Derslerden bir şekilde geçeceksin, okula sosyal hayata uyum sağlamaya bak.
:KK49:

Hahahah koyu yere çok güldüm :D siz de mi acımı paylaşanlardansınız?
Demeyin öyle ya ben okul bitse de rahatlasam diye diye yaşıyorum korkutmayın beni :)
 
Hahahah koyu yere çok güldüm :KK70: siz de mi acımı paylaşanlardansınız?
Demeyin öyle ya ben okul bitse de rahatlasam diye diye yaşıyorum korkutmayın beni :)

Keşke öyle olsa

Birinci sınıf zordur lakin giriştir

Sınıflar ilerledikçe ayy o çerezmiş dersin

Ama yaş kemale erdikçe okuduğum güzel günler diye burnunu çekersin

O nedenle stresin hayatın parçası olduğunu kabul edip onu yönetmeyi öğrenmen lazım

Bir ablamız vardı "yoğun stres altında verimli çalışma" yapın derdi
 
Oo hukuk mu en sevdigim
Ben de hukuktan gecen sene mezun oldum simdi mulakat sonucu bekliyorum
Okulu okurken beni gorseydin stresten hasta oldum daha üniversiteyi kazanmadan.
Hastaligim universite boyunca devam etti kafamda yaralar cikti vs.
Simdi her seyi bosa taktigimi anladim. Hayattaki en onemli sey saglik. Seversin sevilirsin. Sevilmek icin mukemmel olmana gerek yok. Her seyi dozunda yapmaya bak. Ders de calis arada cik kampuste gez otur bir yerde yemek ye. Kendine guvenin artar boylece.

Ahhh darisi bana :)
İnsallah hakkinizda hayirlisi olsun sonuc istediginiz gibi gelsin
Benim de hep stresten iste bu yazdiklarim. Ne var bu kadar kafayi takacak diyorum kendi kendimi telkin ediyorum ama bakiyorum vize/final haftasi gelmis ben yine oturmusum annemi aramis agliyorum. Kendimi istemsizce boyle buluyorun
 
Keşke öyle olsa

Birinci sınıf zordur lakin giriştir

Sınıflar ilerledikçe ayy o çerezmiş dersin

Ama yaş kemale erdikçe okuduğum güzel günler diye burnunu çekersin

O nedenle stresin hayatın parçası olduğunu kabul edip onu yönetmeyi öğrenmen lazım

Bir ablamız vardı "yoğun stres altında verimli çalışma" yapın derdi

Cok tesekkur ederim ya icim ferahladi azicik da olsa yazdiklariniza :) ilgilenen herkesten allah razi olsun :)
 
Bu sene başladın sanırım üniversiteye. Kendi hayatını yönetmek muhteşemdir. Bir süre sonra yalnız doktora gitmek bile keyif verecek. Tatiliniz başlamak üzeredir bence. Biraz dinlen ailenin yanında, seneye dipçik gibi devam edersin :) Ayrıca sevilmek için mükemmel olmaya gerek yok.
 
Hukuk 1.sınıfta hayatımda ilk defa 20 almıştım 2 gün ağladım okulu bile bırakmaya karar verdim
şimdi düşününce ne saçma ve komik :))
Üniversite zamanları çok güzel , bu zamanları fırsatları kaçırmayın istanbul gibi bir şehrin nimetlerinden faydalanın
eninde sonunda okul bitecek önemli olan o zamanda neler biriktirdikleriniz
kendinize bu zamanları zindan etmeyin hele ki sağlık konusu her şeyin başı
Lütfen tadını çıkarmaya mutlu olmayabakın :)
 
Merhaba benim cok uzun zamandir bir derdim var o da stres
Cok stresli bi insanim son 6 aydir gercek anlamiyla mutlu olup guldugumu hatirlamiyorum
Ailemden ilk kez ayrildim kucuk bi sehirden istanbula geldim okumaya. Cok zorlaniyorum. İlk defa hasta oldugumda annemsiz doktora gittim ilk defa havale gecirmiyim diye alarm kurup geceleri dusa kalktim ben ilk defa sorumluluk aliyorum
Bolumum cok zor dersleri deliler gibi kafama takiyorum suan final haftamdayim
Arkadasim var ama disari cikasim yok cok sosyal bi insan olamadim hayatim boyunca
Kendime ozguvenim yok kendimi hic begenmiyorum hep kusur buluyorum yok burnuma yok tuylerime yok dislerime. Sevmek sevilmek istiyorum ama sevilmek icin mukemmel olmak gerekiyor gibi hissediyorum. Mukemmelliyetcilikten olecegim resmen
Stresten yuzumde sivilceler patladi. Hormonlarim bozulmus. Yine stresten saçım kaşım kipriğim dökülüyor. Bunlar beni daha da üzüyor, ozguvenimi zedeliyor Bu kadar derdin içinde oturdum bunlara da ağlıyorum
Yani kisacasi stres stresi cagiriyor. Ben kacmaya calistikca ustume geliyo sanki her sey

Psikolojik destek almam gerektigini dusunuyorum artik ama param yok devlette de psikiyatra gidicem bana ilac vericek asla kullanmam uyusmak istemiyorum. Yonlendirse bile devletteki doktorlardan hicbir sey beklemiyorum.
Ne yapacagimi bilmiyorum sıkıştım kaldım şu ramazanın yuzu suyu hurmetine hepimize ferahlik ver allahim :KK43:
Sakin ol aslında özgüvenli insanların hepsi güzel ve mükemmel değil. İlişkilendirme bunu güzellikle kendine takma hatta güzel olduğuna inan kendin ki çirkin insan yoktur sonra çevrendeki insanlar bile seni güzel bulur
 
Hukuk 1.sınıfta hayatımda ilk defa 20 almıştım 2 gün ağladım okulu bile bırakmaya karar verdim
şimdi düşününce ne saçma ve komik :))
Üniversite zamanları çok güzel , bu zamanları fırsatları kaçırmayın istanbul gibi bir şehrin nimetlerinden faydalanın
eninde sonunda okul bitecek önemli olan o zamanda neler biriktirdikleriniz
kendinize bu zamanları zindan etmeyin hele ki sağlık konusu her şeyin başı
Lütfen tadını çıkarmaya mutlu olmayabakın :)

Zaten 1. Sınıfın en büyük sıkıntısı o

Herkes okulunun dershanesinin en iyisi olarak o bölümlere geliyor

Dinledik okuduk yaparız diye sınava giriyor kendince birşeyler de yazıyor ama bir açıklanıyor 20 30 artık Allah ne verdi ise

Sonra da bunalım başlıyor

Hayatımda en çok romanı vs birinci sınıf vizelerde okudum ders çalışmamak için kaçıştı bence arkadaşlarımla da bozuşmuştum o sıralar

Sınav öncesi son saniyeye kadar millet not okur ben kitap

Herkesin geçtiği derslerden kalsam da efsane hocaların derslerinden efsane notlar ile geçtim

Hatta bir çocuk bana gelip sende bir şey var ya sen zeki misin demişti
 
Bu sene başladın sanırım üniversiteye. Kendi hayatını yönetmek muhteşemdir. Bir süre sonra yalnız doktora gitmek bile keyif verecek. Tatiliniz başlamak üzeredir bence. Biraz dinlen ailenin yanında, seneye dipçik gibi devam edersin :) Ayrıca sevilmek için mükemmel olmaya gerek yok.

İnşallah. Son 2 haftam kaldi artik donup biraz kafa dinlemek istiyorum gercekten :)
 
Hukuk 1.sınıfta hayatımda ilk defa 20 almıştım 2 gün ağladım okulu bile bırakmaya karar verdim
şimdi düşününce ne saçma ve komik :))
Üniversite zamanları çok güzel , bu zamanları fırsatları kaçırmayın istanbul gibi bir şehrin nimetlerinden faydalanın
eninde sonunda okul bitecek önemli olan o zamanda neler biriktirdikleriniz
kendinize bu zamanları zindan etmeyin hele ki sağlık konusu her şeyin başı
Lütfen tadını çıkarmaya mutlu olmayabakın :)

Çok haklisiniz. guzel seyler biriktirmeye calisacagim.
Bu sene bitiyor ama yazin gercekten kisisel gelisim falan okuyacagim bu ozguven sorunum icin
 
Merhaba benim cok uzun zamandir bir derdim var o da stres
Cok stresli bi insanim son 6 aydir gercek anlamiyla mutlu olup guldugumu hatirlamiyorum
Ailemden ilk kez ayrildim kucuk bi sehirden istanbula geldim okumaya. Cok zorlaniyorum. İlk defa hasta oldugumda annemsiz doktora gittim ilk defa havale gecirmiyim diye alarm kurup geceleri dusa kalktim ben ilk defa sorumluluk aliyorum
Bolumum cok zor dersleri deliler gibi kafama takiyorum suan final haftamdayim
Arkadasim var ama disari cikasim yok cok sosyal bi insan olamadim hayatim boyunca
Kendime ozguvenim yok kendimi hic begenmiyorum hep kusur buluyorum yok burnuma yok tuylerime yok dislerime. Sevmek sevilmek istiyorum ama sevilmek icin mukemmel olmak gerekiyor gibi hissediyorum. Mukemmelliyetcilikten olecegim resmen
Stresten yuzumde sivilceler patladi. Hormonlarim bozulmus. Yine stresten saçım kaşım kipriğim dökülüyor. Bunlar beni daha da üzüyor, ozguvenimi zedeliyor Bu kadar derdin içinde oturdum bunlara da ağlıyorum
Yani kisacasi stres stresi cagiriyor. Ben kacmaya calistikca ustume geliyo sanki her sey

Psikolojik destek almam gerektigini dusunuyorum artik ama param yok devlette de psikiyatra gidicem bana ilac vericek asla kullanmam uyusmak istemiyorum. Yonlendirse bile devletteki doktorlardan hicbir sey beklemiyorum.
Ne yapacagimi bilmiyorum sıkıştım kaldım şu ramazanın yuzu suyu hurmetine hepimize ferahlik ver allahim :KK43:
Ne güzel istanbula gitmişsin okumak için hem de küçük bir şehirden. Özgüveninin tavan olması gereken bir durum. Ben de ailemden hiç ayrılmadan okudum, ayrılsam nasıl olurdu bilmiyorum ama, arkadaş ortamının (tabi iyi kaliteli arkadaş ortamının)tadını çıkarmalısın. Ayrıca burnum sivilcelerim kaşlarım diye üzülmek yerine bir çok kişisel bakım videoları blogları var onlara bir göz gezdir. insan biraz bakımla, allıkla rimelle ne kadar değişebiliyor. illa son derece pahalı ürünler almana gerek yok. bir iki şey edinsen kendine yeter bakımlı görünmene. annensiz doktora gitmiş olmana da üzülme, anlıyorum seni o konuda insan yanına destek arıyor ben 27 yaşındayım hala annemle ya da eşimle giderim doktora, fakat şartlar onu gösterse yalnız gideceksin, yetişkin insan oldun olacak o kadar :) ev arkadaşın yok mu? belki öyle daha keyifli olur kız kıza hayat...
 
Ne güzel istanbula gitmişsin okumak için hem de küçük bir şehirden. Özgüveninin tavan olması gereken bir durum. Ben de ailemden hiç ayrılmadan okudum, ayrılsam nasıl olurdu bilmiyorum ama, arkadaş ortamının (tabi iyi kaliteli arkadaş ortamının)tadını çıkarmalısın. Ayrıca burnum sivilcelerim kaşlarım diye üzülmek yerine bir çok kişisel bakım videoları blogları var onlara bir göz gezdir. insan biraz bakımla, allıkla rimelle ne kadar değişebiliyor. illa son derece pahalı ürünler almana gerek yok. bir iki şey edinsen kendine yeter bakımlı görünmene. annensiz doktora gitmiş olmana da üzülme, anlıyorum seni o konuda insan yanına destek arıyor ben 27 yaşındayım hala annemle ya da eşimle giderim doktora, fakat şartlar onu gösterse yalnız gideceksin, yetişkin insan oldun olacak o kadar :) ev arkadaşın yok mu? belki öyle daha keyifli olur kız kıza hayat...

Yurtta kaliyorum. Yurt hayati da zorluyor ister istemez.
Kendimi pozitif tutmaya calisiyorum elimden geldigince
Karamsarlik yapimda var asamiyorum bunu nasil asacagimi bilmiyorum
Tesekkur ederim ilgilendiginiz icin :)
 
Welcome to real life :)
Bir buhran bu senin gibi ince ruhlulara, naif insanlara daha çok tesir ediyor.
Hayatla başetmekten korkma. Güçlü, donanımlı, aydın, vicdanlı, özgüvenli bir kadın olursan iş hayatı da o kadar zorlamaz seni.
Özelliklerinin arasına hüznü, öfkeyi, stresi, utangaçlığı, özgüvensizliği koyup bunları sürekli tekrarlayıp karakterin haline getirme.

Tam tersi olursan hayat sana o kadar da zor gelmeyecek. Çünkü dünya bu insanların dünyası pısırıkların dünyası değil. Kimsenin dediğine bakma sen. Mücadele et. Mücadelen yeni başlıyor. Hayatın senin için planları var. Bunları güzel kılacak sensin.

Umarım çabucak alışırsın.

Bu harika bir yazi
Keske ablam falan olsaniz surekli dertlessem sizinle :)
 
Merhaba benim cok uzun zamandir bir derdim var o da stres
Cok stresli bi insanim son 6 aydir gercek anlamiyla mutlu olup guldugumu hatirlamiyorum
Ailemden ilk kez ayrildim kucuk bi sehirden istanbula geldim okumaya. Cok zorlaniyorum. İlk defa hasta oldugumda annemsiz doktora gittim ilk defa havale gecirmiyim diye alarm kurup geceleri dusa kalktim ben ilk defa sorumluluk aliyorum
Bolumum cok zor dersleri deliler gibi kafama takiyorum suan final haftamdayim
Arkadasim var ama disari cikasim yok cok sosyal bi insan olamadim hayatim boyunca
Kendime ozguvenim yok kendimi hic begenmiyorum hep kusur buluyorum yok burnuma yok tuylerime yok dislerime. Sevmek sevilmek istiyorum ama sevilmek icin mukemmel olmak gerekiyor gibi hissediyorum. Mukemmelliyetcilikten olecegim resmen
Stresten yuzumde sivilceler patladi. Hormonlarim bozulmus. Yine stresten saçım kaşım kipriğim dökülüyor. Bunlar beni daha da üzüyor, ozguvenimi zedeliyor Bu kadar derdin içinde oturdum bunlara da ağlıyorum
Yani kisacasi stres stresi cagiriyor. Ben kacmaya calistikca ustume geliyo sanki her sey

Psikolojik destek almam gerektigini dusunuyorum artik ama param yok devlette de psikiyatra gidicem bana ilac vericek asla kullanmam uyusmak istemiyorum. Yonlendirse bile devletteki doktorlardan hicbir sey beklemiyorum.
Ne yapacagimi bilmiyorum sıkıştım kaldım şu ramazanın yuzu suyu hurmetine hepimize ferahlik ver allahim :KK43:
Birincisi her zaman sizden kötü durumda olan insanları düşünün. Hic kimse dört dörtlük değildir bunu aklınızdan çıkarmayın.
Ikincisi bende ilk universiteyi kazandığımda çok sıkıntı yasadım. Ilk defa kendi işimi kendim hallediyordum. Ağır geliyordu hem dersler hemde aileden uzakta olmak ama zamanla alışıyorsun. Her hafta sonu ailemin yanina giderdim ama zamanla alıştım gitmez oldum. Insanoglu herseye alışır merak etmeyin. Bi süre sonra aslında ne kadar rahat olduğunuzu anlayacaksınız.
 
Back
X