Gebeliğe Hazırlık Stres yumurtalıklarıma zarar veriyor mudur? Yeniden bebek denemekten korkuyorum.

Gebe kalmayı planladığımızda yapmamız gereken hazırlıklar.

lilyumfoki

Üye
Kayıtlı Üye
4 Aralık 2020
66
36
33
Merhabalar canııım kadınlar. Benim kafamı çok kurcalayan bir mesele var. Evliliğimin ilk 2 yılında ebeveynlerde çok ciddi sağlık sorunları, kanserler, organ nakilleri, tedaviler vs ile çok yorulduk. Bende aksiyete atakları başladı, yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi aldım, kol kaslarım yırtıldı, evimin işini yapamamaya başladım. Çok zor günler geçirdim her gün ağlıyordum o kadar yorulmuştuk ki eşimle sürekli kavga ediyorduk ve kesintisiz her gün ağlıyordum. Ortada artık bir konu olmasa dahi mesaili ağlamaya başlıyordum. Ardından aslında beklenmedik bir zamanda hamile kaldım, sonra çok mutlu olmuştum, bana çoook iyi gelmişti fakat 15. Haftada bebeğimi kaybettim. Sebebi kromozom bozukluğu olduğu sonradan genetik test ile anlaşıldı. Testte bizde genetik kalıtsal bir şey çıkmadı tamamen rastlantısal dedi doktor, %95 gibi bir oranda da yumurtalıktan kaynaklı olur dedi. Yanlış eşleşme dedi rastlantısal dedi. Kafanıza takmayın dedi ama bn hep stresten mutsuzluktan yumurtalıklarım zarar görmüş ondan bebeğimi kaybettim diye düşündüm. Eşimi de beni mutlu edemediği için suçlayıp durdum. Biliyorum rabbim ne isterse o olur, ama kendimi korumam lazım telaşına düştüm. Yaklaşık bir kaç aydır bu paikolojiyle gerçekten ruh sağlığıma vs çok dikkat ediyorum. Fakat son 1 haftadır yine en ufak bir şeye sinir krizi geçirecek kadar yorgun bir döneme girdim, ağlama nöbetleri geçiriyorum, dün artık o kadar yoğun bir stres yaşadım ki kasıklarım ağrıdan kıvranıyor. Sizce bu stres ve mutsuzluk yumurtalıklarıma zarar veriyormudur :KK43: aynı şeyleri yaşarım korkusuyla tüm gece ağlıyorum. Yorum, bilgi ve tesellinize ihtiyacım var.
 
Merhabalar canııım kadınlar. Benim kafamı çok kurcalayan bir mesele var. Evliliğimin ilk 2 yılında ebeveynlerde çok ciddi sağlık sorunları, kanserler, organ nakilleri, tedaviler vs ile çok yorulduk. Bende aksiyete atakları başladı, yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi aldım, kol kaslarım yırtıldı, evimin işini yapamamaya başladım. Çok zor günler geçirdim her gün ağlıyordum o kadar yorulmuştuk ki eşimle sürekli kavga ediyorduk ve kesintisiz her gün ağlıyordum. Ortada artık bir konu olmasa dahi mesaili ağlamaya başlıyordum. Ardından aslında beklenmedik bir zamanda hamile kaldım, sonra çok mutlu olmuştum, bana çoook iyi gelmişti fakat 15. Haftada bebeğimi kaybettim. Sebebi kromozom bozukluğu olduğu sonradan genetik test ile anlaşıldı. Testte bizde genetik kalıtsal bir şey çıkmadı tamamen rastlantısal dedi doktor, %95 gibi bir oranda da yumurtalıktan kaynaklı olur dedi. Yanlış eşleşme dedi rastlantısal dedi. Kafanıza takmayın dedi ama bn hep stresten mutsuzluktan yumurtalıklarım zarar görmüş ondan bebeğimi kaybettim diye düşündüm. Eşimi de beni mutlu edemediği için suçlayıp durdum. Biliyorum rabbim ne isterse o olur, ama kendimi korumam lazım telaşına düştüm. Yaklaşık bir kaç aydır bu paikolojiyle gerçekten ruh sağlığıma vs çok dikkat ediyorum. Fakat son 1 haftadır yine en ufak bir şeye sinir krizi geçirecek kadar yorgun bir döneme girdim, ağlama nöbetleri geçiriyorum, dün artık o kadar yoğun bir stres yaşadım ki kasıklarım ağrıdan kıvranıyor. Sizce bu stres ve mutsuzluk yumurtalıklarıma zarar veriyormudur :KK43: aynı şeyleri yaşarım korkusuyla tüm gece ağlıyorum. Yorum, bilgi ve tesellinize ihtiyacım var.
Merhaba. Yaşadığınız tüm kötü şeyler için sizin adınıza çok üzüldüm. Önce psikolojik destek alıp sonra hamilelik düşünmenizi tavsiye ederim. Çünkü allah korusun anksiyeteniz hamilelikte artıp sizi olumsuz düşüncelere sevk edebilir.
 
Merhaba. Yaşadığınız tüm kötü şeyler için sizin adınıza çok üzüldüm. Önce psikolojik destek alıp sonra hamilelik düşünmenizi tavsiye ederim. Çünkü allah korusun anksiyeteniz hamilelikte artıp sizi olumsuz düşüncelere sevk edebilir.
Kesinlikle çok haklısınız o nedenle hep bekledim zaten iyileşme katetmeden denemek istemedim nerdeyse 1 yıl geçecek önceki hamileliğim üzerinden. Alelacele denemek istemedim, hazırlanmak istedim. Bu süreçte 8 aylık bir süre psikiyatr desteği aldım. İlaç vermedi bana ama terapilerden sonra çok yol katettim ve çok daha iyiyim. Artık çocuk düşünebilirsin dedi. Ama hayat zorladığı zamanlarda karakter olarak sabırlı ve sağduyulu bir yapım olmadığı için hala sinir problemi yaşıyorum. Bunun da bünyeme zarar verdiğini düşünüyorum. Hayırlısı olsun artık :KK43:
 
Kesinlikle çok haklısınız o nedenle hep bekledim zaten iyileşme katetmeden denemek istemedim nerdeyse 1 yıl geçecek önceki hamileliğim üzerinden. Alelacele denemek istemedim, hazırlanmak istedim. Bu süreçte 8 aylık bir süre psikiyatr desteği aldım. İlaç vermedi bana ama terapilerden sonra çok yol katettim ve çok daha iyiyim. Artık çocuk düşünebilirsin dedi. Ama hayat zorladığı zamanlarda karakter olarak sabırlı ve sağduyulu bir yapım olmadığı için hala sinir problemi yaşıyorum. Bunun da bünyeme zarar verdiğini düşünüyorum. Hayırlısı olsun artık :KK43:
Bende bazı kötü şeyler yaşadım sizin gösterdiğiniz cesareti gösterip psikiyatriste gitmedim, birazda ketumumdur eşimle bile dertleşmiyorum yaşadığım kötü şeyler üzerine. Sizi gönülden anladığımı bilin. Bende eskiye göre daha azaldı panik ve öfke ataklarım. Sizinde zamanla daha da azalacak.Herşey gönlünüzce olsun ❤️ Tez zamanda hamile kalırsınız umarım
 
Bende bazı kötü şeyler yaşadım sizin gösterdiğiniz cesareti gösterip psikiyatriste gitmedim, birazda ketumumdur eşimle bile dertleşmedim. Sizi gönülden anladığımı bilin. Bende eskiye göre daha azaldı panik ve öfke ataklarım. Sizinde zamanla daha da azalacak.Herşey gönlünüzce olsun ❤️ Tez zamanda hamile kalırsınız umarım
Bende çok ketumumdur. Ama kesinlikte faydası oluyor terapilerin. Yine de belirteyim ki iş insanın kendinde bitiyor. Üzerine gitme, sabretme, kendini telkin etme, hayatını düzene sokma, belli bir beslenme ve egzersiz düzenine erişme, kafayı meşgul etme ve meditasyon ve dua çok önemli. Tutkusu olmayan insanın takıntısı oluyor. O nedenle hayata bağlanmamız, kendi içimizde neşemizi hiç kaybetmemek için özenle kendimizle ilgilenmemiz lazım. Çok zor çok çok zor biliyoruz ve yaşamayan bilemez ama geçiyor, insan herşeye alışıyor. Allah mutsuzluğa alıştırmasın, hep bir çıkış arayalım inşallah. Güzel dilekleriniz için de çok teşekkür ederiiim ♥️
 
Bende çok ketumumdur. Ama kesinlikte faydası oluyor terapilerin. Yine de belirteyim ki iş insanın kendinde bitiyor. Üzerine gitme, sabretme, kendini telkin etme, hayatını düzene sokma, belli bir beslenme ve egzersiz düzenine erişme, kafayı meşgul etme ve meditasyon ve dua çok önemli. Tutkusu olmayan insanın takıntısı oluyor. O nedenle hayata bağlanmamız, kendi içimizde neşemizi hiç kaybetmemek için özenle kendimizle ilgilenmemiz lazım. Çok zor çok çok zor biliyoruz ve yaşamayan bilemez ama geçiyor, insan herşeye alışıyor. Allah mutsuzluğa alıştırmasın, hep bir çıkış arayalım inşallah. Güzel dilekleriniz için de çok teşekkür ederiiim ♥️
Çok haklısınız. Rica ederim ne demek 🤗
 
X