Bebek sahibi olamayip bunu kafadan cikarmak hic ama hic kolay bir sey degil. 3 yil bogustum evde kendimle. Her ay bir umut bir beklenti...etrafimdan yillarca bebegi olmayip pes edip aklindan cikardiginda hamile kalan onlarca kisinin hikayesini duydum. Ne sacma derdim hep. Ne ilgisi var? Denk gelmis derdim :)
3 yilimiz bitmisti bebek ozlemiyle. Sonra esimin isi nedeniyle tasindik baska yere ve ben de esimle ayni yerde calismaya basladim. O kadar yogunduk kiii... Sabah erken gidip gec donuyorduk. Yogunluktan bebek fikri aklima bile gelmiyordu. Zaman zaman icimi yokluyordum tik yok...farkli bir arkadas cevresi edindim. Is guc arkadaslar derken 2 3 ay sonra ilginc bir sekilde adet belirtilerim cok erken basladi.hep 2 ayda bir olurdum. Bu kez adetimden 10 gun sonra belirtiler basladi sevindim bu ay erken adet olacagim diye. Bikac gun sonra kahve leke. Tamm dedim basladi adetim. Ama sonra arkasi gelmedi. Hic bebek ihtimali aklima gelmedi. 5 6 gun sonra oylesine bir test aldim heyecansiz. Belli belirsiz bir cizgi. Esimle ayrilma noktasindaydik. Buyutulecek bir sey degildi ama onun zamanini almak istemiyordum artik. Ailemin yanina gelmistim o gun. Ve donmeyecektim. Testteki silik cizgiyi forumdan arkadaslar fark etti. Ertesi gun dondum eve ve ise. Bir bahaneyle gidip kan testi yaptirdim. 235. Mucize:))) hamileydim yaaa. Bunca umutsuz gecen beklentili gunlerden sonra hic ummadigim anda.. Demem o ki... Sacma buldugum seyi bire bir kendim yasadim. Bu stresle bas etmek kolay degil. Ama baska seylerle mesgul olmak gerektigi gibi arkadas ortamini bile degistirmek gerekiyor bazen. Bebek sahibi arkadaslarimdan uzak durdum o donem. Ya yasca cok buyuk ya bekar yada bebegi olmayan kisilerle gecirdim. Hamileligime gelince sonu husran malesef. 8 haftalik kaybettim bebegimi. Ama o minik kalp atisini duymak bile bir omre bedel. Simdi beklemedeyim. Calismiyorum. Stres mi :))) bas kosemde oturuyor.keske elimizde olsa...