Esha canım sen resmen benden 2.olmuşsun.seninle biz ikimiz hem pantik atak hem stress valla çocuklar bizi çıkınca fena futbol topuna bağlayacak..
Aynı stress olayı bende de var..evet hamileyiz ve haftalarımız erken ve bebklerimizi kaybetmekten çok korkuyoruz de mi? bir de seninle günlerimiz çok yakın..bak bizim o aralık anneleri toğpiğinde şu kasım anneleri topiğinin başına gelenlerden dolayı herkes teyazkkuz halinde bekliyor..hepimiz korkuyoruz ufak bir ağrımız olsa...
Yamisy de aynı şekilde , baksana o bugüne gelene kadar herkes ölecek diye bakmış yavrusuna ve hep neredeyse tutunamaz şansı vermişler..o inanmış güvnemiş..biz de öyle öyle olabiliriz...aslında kelin ilacı olsa hikayesi..ikimiz de birbirimize moral veriyoruz ama maallesef derin hassasiyetlerden dolayı uygulayamıyruz de mi?

bak ne güzel bana yiyecek ekmeği varsa Allah onu mutlaka korur demişsin..Öyle ya..ne yapsan korur onu..
Ben seni çok iyi anlıyorum..bu ağrılarım başladığında aslında Yamisy ile yeni konuşmaya başlamıştık..çok ciddi sertleşmem ve yemek yiyememe problemim vardı..diğer topikte hiçkimsenin bir rahatsızlığı yoktu..adeta millet uçar gib ağrısız sızısız bebeklerinin eşyalarını alıyor, isteidklerini yiyebiliyordu.benim iyice moralim bozulmuştu..ne ayağa kalkabiliyordum ne de yemek yiyebiliyordum..sadece 2 kilo almıştım ki aylardır o kiloyu koruyorum

herkes 6-15 kilo arası besleniyor ben ise somalili gb ağlıyordum..sertleşme problemi ve ağrılar beni mahvemişken bir de çzöüm bulamıyorduk..drum durmadan "az ve sık" yeiyeceksin diyordu..ama nafile! sonra bir vakit benden su geldi biliyor musun? çay bardağının yarısı kadar...ben orada psikolojimi ytirdim ve eskiden zaten ben de panik atak hastasıydım.. 3 senedir düzelmiştim ilaç da kullanmıyordum..tamamen panik ayağa geri döndüm..durmadan kiloduma bakmaya gidiyordum tuvalete..:111:bu nedenle doktor beni hastanede yatırdı 2 gün..sonra 2 gün sonra şiddetli böbrek enfeksiyonu çıkınca 1 hafta daha yattım hastanede..çok zor geçti günler..düzeldim diye çıktım hastaneden aöa rahim ağrılarım arttı.. ayağa kalkamaz oldum..tek korkum içimdeki canı kaybetme korkusu idi..o zaman 20-21.hafta idi..durmadan dua edip "Allah'ım ne olur 28'e varayım bir şey istemem" dedim...ama panik atak beni harap etti..gece uykumdan boğazımı sıkarak kaldırıyor..uyuyamıyorum hala..
şimdi yine başladı bu ağrılar ve artık şiddetli böbrek ağrısından direkt rahim ağrısına geçti..dün kardeşimin yanında ağrıdan ağladım..o kadar üzüldü ki o da halimi görünce gerçekten gebeliği tamamlayamayacağımı düşündü..inan kambur bir şekilde günde sadece birkaç minik öğün yiyerek ve sadece tuvalete giderek yaşıyorum..ben de başka bir şehre taşındım..arkadaşım da yok çok zor bilrim..ilaç da alamıyorum senin gb..
artık sabır diyorum..bu sabah yine 3. sıvı postası geldi

aynı şekilde..turnusol kağıdı epey renk değiştirdi..sanırım kaçıyor sıvı..diyorum artık Rabbim eğer yaşayacaksa mutlka her şekilde yaşatırsın sen onu..bir de okumayacağım artık ve ilgilenmeyeceğim o topik haberleri ile..çok canımı sıkıyor, bunaltıp daha çok strese sokuyor bizi.. dua etmekten başka bence çare yok..lütfen kendine iyi bakkkk...