- Konu Sahibi sonbaharyaGmurlari
- #1
az çok biliyorsunuz beni.boşanmayla sonuçlanan bir evliliğim var.boşanmış bir ailenin çocuğuyum.hayatta çok yalnız hissediyorum.bugün de okulumdan çok sevdiğim 2 bayan öğretmen arkadaşımın tayini çıktı.o kadar üzüldüm ki.onları çok seviyordum.şimdi daha da yalnız hissediyorum.ben de tayin istemek istiyorum buradan ama en yakın zaman yaza olur.yaza kadar burda çok sıkılacağıma eminim.
bazı zamanlar ben hariç herkesin hayatı yolunda gidiyor hissediyorum.herkes mutlu hissediyorum.şimdi de öyle hissettiğim bir zamandayım.
boşandığım için karşıma doğru dürüst insan çıkmıyor.
etrafa bakıyorum da bazıları ne kadar şanslı bazılarının hayatları gerçekten çok kolay.istediklerini hemence elde ediyorlar.
kendimi çok yalnız ve dipte hissediyorum.
dün akşam düşündüm keşke mutlu bir evliliğim olsa bana gerçekten değer veren bir kocam olsa.onunla her yaz tatillere çıksak.
ama her geçen gün ümidim azalıyor.Bangladeşli biriyle tanıştım.konuşuyorum onunla o benim için buraya gelmeye razı.onun saflığını masumluğunu hissedebiliyorum ama gün geçtikçe bu iş mantığıma uymuyor ve onu kırmadan nasıl bunu söyleyebilirim bilmiyorum.
ömür boyu yalnız kalacakmışım gibi hissediyoum.
zaten bunu göze aldım.en kötü ihtimal ömür boyu yalnızlık.
ben evlenmiş olmak için evlenemem.evlendiğim adam bana huzur vermeli.olur mu bilmiyorum.
sadece ağlıyorum.sessizce.
bazı zamanlar ben hariç herkesin hayatı yolunda gidiyor hissediyorum.herkes mutlu hissediyorum.şimdi de öyle hissettiğim bir zamandayım.
boşandığım için karşıma doğru dürüst insan çıkmıyor.
etrafa bakıyorum da bazıları ne kadar şanslı bazılarının hayatları gerçekten çok kolay.istediklerini hemence elde ediyorlar.
kendimi çok yalnız ve dipte hissediyorum.
dün akşam düşündüm keşke mutlu bir evliliğim olsa bana gerçekten değer veren bir kocam olsa.onunla her yaz tatillere çıksak.
ama her geçen gün ümidim azalıyor.Bangladeşli biriyle tanıştım.konuşuyorum onunla o benim için buraya gelmeye razı.onun saflığını masumluğunu hissedebiliyorum ama gün geçtikçe bu iş mantığıma uymuyor ve onu kırmadan nasıl bunu söyleyebilirim bilmiyorum.
ömür boyu yalnız kalacakmışım gibi hissediyoum.
zaten bunu göze aldım.en kötü ihtimal ömür boyu yalnızlık.
ben evlenmiş olmak için evlenemem.evlendiğim adam bana huzur vermeli.olur mu bilmiyorum.
sadece ağlıyorum.sessizce.
Son düzenleme: