"bütün gece öylece oturup onu öyle seyredebilirdim, başının biçimi, başından saçlarına özel bir kıvrımla omuzlarına dökülüş; ne de zarifti, kırlangıç kuyruğu denilen kelebeklere benziyordu. tül yada bulut gibiydi omuzlarına dökülüşü, ipek teller gibi, karışık ve dağınık, ama nefis. anlatmak için bir şair veya sanatçının diline sahip olabilmeyi isterdim. yüzüne düştüğünde saçlarını öyle bir arkaya atışı vardı ki anlatamam; nasıl sade, nasıl basit bir hareket. bazen ona, "lütfen yeniden yapın, saçlarınızı gözünüzün önüne indirip, sonrada tekrar geriye atın," demeyi isterdim. ama bunun aptalca olacağının farkındaydım."
John Fowles - Koleksiyoncu