Sürekli mutsuz olmak

Merhabalar.Ben 19 yaşındayım ve üniversite sınavına ikinci defa hazırlandım.Bu süreçte çok yıprandım.Kendimi 30 yaş daha yaşlı hissediyorum.Hayat enerjimi kaybettim.Hiç bir şeyden mutlu olamıyorum.Bir de yaşadığım karşılıksız aşk sebebiyle acı çekiyorum.Sürekli açılı şarkılar dinleyip kendimi daha da mutsuz ediyorum.İnsanların arasına girmekten çekiniyorum.Çok sessiz ve utangaçım.Tüm gün evde tek başımayım.Bazen en yakınımdakiler bile beni anlamıyor.Ailemle konuşmak bile istemiyorum.Bir şey söylediklerinde tahammül edemeyip onlara da bağırıyorum.Herkes tüm gün evde olmama laf ediyor ama cidden evde daha mutluyum.Nasıl gençsin falan diyorlar.Ama bu asosyal hallerden çok yoruldum.Herkes yüzüme acıyormuş gibi bakıyor.Aynı zamanda çok sıkılıyorum ve bu sayede de bir hayli kilo aldım.Özgüvensizliğime bir diğer etmenin de kilo olduğunu düşünüyorum.Akşama kadar hüzünlü şarkı dinleyip ağlıyorum.Lütfen yardım edin.Şimdiden teşekkürler.

Merhaba sonsuz_
öncelikle bunların çok normal olduğunu belirtmek isterim. Bende yaşadım bir zamanlar
Öncelikle üniversite sınavını bel kemiği haline getirmen doğru değil, genç yaşların birdaha bu zamanlara dönmeyeceksin anı yaşamaya bak iyi dostluklar ve samimi bir arkadaş çevren olsun çok fazla yanlız kalmanın iyi geldiğini sanmıyorum sosyal ortamlara girip insanlarla muhabbet etmeye çalış. Kilon senin için kısıtlayıcı olmasın daha baskın olan özelliklerine odaklanmanı tavsiye ederim. Müzik listenden hüzünlü şarkıları sil ve yerine canlı harekete geçirici bir şeyler dine hadi çekirge! Aksi halde daha fazla kabuğuna çekilebilir karamsar bir insan olabilirsin!!!!!! Tavsiyem bir türk kahvesi bir kase çekirdek ve yabancı bir dizi

Kesinlikle sosyal ortama girerek bu durumdan kurtulacağını düşünüyorum. Üniversiteye hazırlık esnasında dershaneye kursa gidebilirdin. Diğer insanlarla paylaşımda bulunman çok işe yarardı diye düşünüyorum. Ama şu saatten sonra benden önceki arkadaş çok doğru söylemiş. Spor salonuna üyelik satın al. İlerleyen günlerde hem yeni dostlar edinirsin, hem kilo meselesini çözersin.

Aşk acısı çekiyorum demişsin. Kendini gaza getirecek, yeniden önemli hissettirecek ve havaya sokacak canlı müzikler tercih et. Kusura bakma ama hiç kimse senden önemli değil. İşler kötüye gitmeye başladığı anda, ben kaybetmedim, o kaybetti de çık işin içinden.

Spor salonuna da gittim zamanında ama orda da sosyalleşemedim.Tek başına spor yapmak da berbat bir şey.Sırf kilo vermek için katlanmıştım.Ya zaten aşk acısı yokken yine iyiyim resmen depresyona soktu beni bu acı şu saat oldu uyumadım agliyorum kurtulamiyorum.İnsanlardan da nefret etmeye başladım.İntihar etmeyi bile dusunuyorum

sonzuz_ .!.:

Spor salonuna da gittim zamanında ama orda da sosyalleşemedim.Tek başına spor yapmak da berbat bir şey.Sırf kilo vermek için katlanmıştım.Ya zaten aşk acısı yokken yine iyiyim resmen depresyona soktu beni bu acı şu saat oldu uyumadım agliyorum kurtulamiyorum.İnsanlardan da nefret etmeye başladım.İntihar etmeyi bile dusunuyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar!

Herkes hareketli kalabalik sosyal ortamlardan ayni derecede zevk almaz. Asosyalim vs diye kendinize yuklen,eyin, bunu bi kusur gibi gormeyin. Eger evde daha huzurlu ve mutlu hissediyorsaniz kendinizi intravert denilen kisilik grubuna dahil insanlardan olabilirsiniz. Sessiz sakin ortamlari severseniz ve kendi basiniza dusunerek planlayarak is yaparsiniz. Kalabaliklar enerjinizi sogurur. Bu bir hata kusur degil Allah vergisi bi karakter ozelligi. Kendinizi taniyip kabullenmeniz ve karakterinize uygun sekilde sosyal ve is hayatinizi yonlendirmeniz gerekiyor. Ailelerin en onemli sorumlulugu cocuklarini tanimak ve kosulsuz kabullenip destek olmak ama bazen hepsi yapamiyor buu. Toplumsal baski ve yonlendirmeler, insanlari bi kaliba sokmaya calismalar birey uzerinde yogun baski ve stres olusturur. Siz kendinizi sevin, kabul edin baskalariyla kavga etmek yerine ben boyleyim amaaan deyip onlara da takmadiginizi belli edin. Sonunda onlar da sizle ugrasmayi birakir. Ben de ev kusuyum. Disarda fazla kaldim mi basim agriyor, gece arkadaslarla bulustuktan sonra eve gelince uyuyamiyorum saatlerce, o gerginligi uzerimden atmam gerekiyor. Cocuklugumda da en sevdigim sey kitap okumak ve tv izlemekti. Siz de evde yapabileceginiz bircok aktivite bulabilir ve hayatinizi boyle zenginlestirebilirsiniz. Bir suru insanla uzun vakit gecirip bos bir hayat yasamak daha mi iyi? Cocuklugumdan beri okuyorum, siyaset tarih din edebiyat her konuda sohbet ederim. Benimle vakit gecirenler cok memnun oluyro bu durumdan. Ha kalkip onlarla karaoke bara falan gitmiyorum ama sakin bir ortamda cok kaliteli birlikteliklerim oluyor. Yemek yapmaya bayilirim. Ne yazik ki ben de hafif baliketliyim. O konuda dikkat etmek gerek. Onun haricinde origami, scrabble, tavla, satranc, orgu vs bir suru ugras var yapabileceginiz. Artik youtube'da da herseyi gostererek ogretiyorlar. Etraftakilerin elestirilerini sallayin gitsin. Hayatinizi istediginiz gibi YASAYIN!

Mutluluklar dilerim!

Yasadiginiz her turlu zorlugu aciyi derdi kendinizi ve insanlari tanimak ve de kendinizi gelistirmek icin bir vesile kabul edin! Sabirlar dilerim!