Ev-is arasinda gecen hayat rutine bagladigi icin bunaldigin icin, psikolojik bir cokus seninki. Eve geldiginde biliyorsun ki ertesi Sabah uyanip ise gideceksin, bu senin beynini enerjini emiyor.2 ay önce işe başladım,8-6 çalışıyorum. Yaptığım iş masabaşı bir iş dolayısıyla fiziksel bir efor sarfetmiyorum. Lakin eve geldiğim gibi çöküyorum köşe koltuğuma zar zor bir yemek ye,topla tamamdır hemen uyku moduna geçiyorum 10 gibi çoktan uyumuş oluyorum.Bu şekilde oldu mu da evimin işinin kaldığına yanıyorum kayda değer hiçbir şey yapamadığıma yanıyorum 2 aydır sadece işe gidip geliyorum haftaiçi kılımı kıpırdatamıyorum inanılmaz bir rehavet var üstümde.Zaten mizacı gereği hep bir tık tembel bir insan olmuşumdur ama artık bu sadece iş-ev rutini canımı sıkıyor ,hayatı yakalayamıyormuş gibi hissediyorum.Üstelik 1 senelik evliyim ve çocuğum yok dolayısıyla eş kişisiyle paylaşımlarımızda minimuma inmiş durumda.Film açıyoruz hadi beraber birşey yapmış olalım bari diye e filmin yarısında ben yine küt gidiyorum.
Çok muzdaribim anlayacağınız herşeyi yapıp hiçbir şey yapmıyorum sanki. Bu rutinden nasıl çıkabilirim ne yapmamı önerirsiniz?
Ohh en güzeli.. Akşam 10da yattığım zamanlar çok iyi dinleniyormuşum. Bekarken ve evliliğin ilk zamanlarında ben de öyleydim. Şimdi çok şükür bir bebeğim var ve 10da uyumak hayal oldu. Haliyle sürekli uykusuz ve yorgunum.2 ay önce işe başladım,8-6 çalışıyorum. Yaptığım iş masabaşı bir iş dolayısıyla fiziksel bir efor sarfetmiyorum. Lakin eve geldiğim gibi çöküyorum köşe koltuğuma zar zor bir yemek ye,topla tamamdır hemen uyku moduna geçiyorum 10 gibi çoktan uyumuş oluyorum.Bu şekilde oldu mu da evimin işinin kaldığına yanıyorum kayda değer hiçbir şey yapamadığıma yanıyorum 2 aydır sadece işe gidip geliyorum haftaiçi kılımı kıpırdatamıyorum inanılmaz bir rehavet var üstümde.Zaten mizacı gereği hep bir tık tembel bir insan olmuşumdur ama artık bu sadece iş-ev rutini canımı sıkıyor ,hayatı yakalayamıyormuş gibi hissediyorum.Üstelik 1 senelik evliyim ve çocuğum yok dolayısıyla eş kişisiyle paylaşımlarımızda minimuma inmiş durumda.Film açıyoruz hadi beraber birşey yapmış olalım bari diye e filmin yarısında ben yine küt gidiyorum.
Çok muzdaribim anlayacağınız herşeyi yapıp hiçbir şey yapmıyorum sanki. Bu rutinden nasıl çıkabilirim ne yapmamı önerirsiniz?
B12 ve D vitamini kullan bir süre. Yine de kan değerlerine baktır. Enerji verir bunlar sana.2 ay önce işe başladım,8-6 çalışıyorum. Yaptığım iş masabaşı bir iş dolayısıyla fiziksel bir efor sarfetmiyorum. Lakin eve geldiğim gibi çöküyorum köşe koltuğuma zar zor bir yemek ye,topla tamamdır hemen uyku moduna geçiyorum 10 gibi çoktan uyumuş oluyorum.Bu şekilde oldu mu da evimin işinin kaldığına yanıyorum kayda değer hiçbir şey yapamadığıma yanıyorum 2 aydır sadece işe gidip geliyorum haftaiçi kılımı kıpırdatamıyorum inanılmaz bir rehavet var üstümde.Zaten mizacı gereği hep bir tık tembel bir insan olmuşumdur ama artık bu sadece iş-ev rutini canımı sıkıyor ,hayatı yakalayamıyormuş gibi hissediyorum.Üstelik 1 senelik evliyim ve çocuğum yok dolayısıyla eş kişisiyle paylaşımlarımızda minimuma inmiş durumda.Film açıyoruz hadi beraber birşey yapmış olalım bari diye e filmin yarısında ben yine küt gidiyorum.
Çok muzdaribim anlayacağınız herşeyi yapıp hiçbir şey yapmıyorum sanki. Bu rutinden nasıl çıkabilirim ne yapmamı önerirsiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?