merhaba arkadaşlar hakanın gazeteciye yazıp gönderdiği bir mektubunu paylaşmak istedim sizlerlerle
Mehmet Bey merhaba, nasılsınız? Ben Survivor yarışmacısı Hakan. Bu yazıyı yazmamdaki amacım kaleme aldığınız Survivor ile ilgili yazıdan dolayı, benimle ilgili kullanmış olduğunuz ifadelerdir. Gerçekten size tüm kalbimle teşekkürü borç biliyorum. Şunu da kısaca belirtmek isterim ki; eğer istesem, ben de gerekli bağlantıları sağlar, ikiyüzlülükleri yapar, adam satar, adam satın alır ve adımı finale yazdırırdım. Ama yapı gereği duruşunu bozmayan bir insan olarak gençlere örnek olmak ve 500 bin lira yerine 500 bin insan biriktirmek benim için çok daha önemliydi. Şu an bu amacıma ulaştığım için çok mutluyum. Survivor bana neler kattı? İlk olarak hayat arkadaşım olacak olan Gizem’in ne kadar güçlü bir kadın olduğunu Panama’da anlama fırsatı buldum ve bir kez daha ona âşık oldum. Ve orada ona evlenme teklif ettim, dönüşte istemeye gittik, hayırlısı ile bir ay sonra da nişanlanıyoruz.
Yarışmadaki bütün yarışmacılar beni arayıp evlerine çağırıyorlar, bir nebze olsun çevrelerine karşı günah çıkarmak için, ama duruşumu bozmuyorum. Zaten oradaki birçok insanla gerek yaş, gerek sosyal statü gereği (küçümsemek istemiyorum) paylaşabilecek neyim vardı ki? O yüzden cevabım kocaman bir ‘Hayır’ oluyor, hak verirsiniz umarım. Ama en güzeli hayatım boyunca, hani nasıl okul altın bileziktir insanın kolunda, bu tecrübe de altın kolye olacak boynumda ve çok daha kuvvetli bir şekilde ilerleyeceğim bu yorucu hayat yolunda... Ailem, ülkem ve yemek hiç yok olmayın hayatımdan olur mu? Teknoloji, para ve stres, siz olmadan da oluyormuş:) Şimdi bu yukarıda yazdıklarıma istinaden soruyorum; Memet Abi sizce ben Survivor’da kaybeden miyim, yoksa kazanan mı? Son olarak geçen gün yolda yaşlı bir amca bana kendime sorduğum birçok ‘Neden?’ sorusunun cevabını verdi iki cümlede; “Dünyaya gerçek bir dâhi geldiğinde onu şu işaretten tanıyabilirsiniz: Tüm ahmaklar ona karşı birleşmişlerdir” Jonathan Swift. Sevgiler, saygılar...”
Mehmet Bey merhaba, nasılsınız? Ben Survivor yarışmacısı Hakan. Bu yazıyı yazmamdaki amacım kaleme aldığınız Survivor ile ilgili yazıdan dolayı, benimle ilgili kullanmış olduğunuz ifadelerdir. Gerçekten size tüm kalbimle teşekkürü borç biliyorum. Şunu da kısaca belirtmek isterim ki; eğer istesem, ben de gerekli bağlantıları sağlar, ikiyüzlülükleri yapar, adam satar, adam satın alır ve adımı finale yazdırırdım. Ama yapı gereği duruşunu bozmayan bir insan olarak gençlere örnek olmak ve 500 bin lira yerine 500 bin insan biriktirmek benim için çok daha önemliydi. Şu an bu amacıma ulaştığım için çok mutluyum. Survivor bana neler kattı? İlk olarak hayat arkadaşım olacak olan Gizem’in ne kadar güçlü bir kadın olduğunu Panama’da anlama fırsatı buldum ve bir kez daha ona âşık oldum. Ve orada ona evlenme teklif ettim, dönüşte istemeye gittik, hayırlısı ile bir ay sonra da nişanlanıyoruz.
Yarışmadaki bütün yarışmacılar beni arayıp evlerine çağırıyorlar, bir nebze olsun çevrelerine karşı günah çıkarmak için, ama duruşumu bozmuyorum. Zaten oradaki birçok insanla gerek yaş, gerek sosyal statü gereği (küçümsemek istemiyorum) paylaşabilecek neyim vardı ki? O yüzden cevabım kocaman bir ‘Hayır’ oluyor, hak verirsiniz umarım. Ama en güzeli hayatım boyunca, hani nasıl okul altın bileziktir insanın kolunda, bu tecrübe de altın kolye olacak boynumda ve çok daha kuvvetli bir şekilde ilerleyeceğim bu yorucu hayat yolunda... Ailem, ülkem ve yemek hiç yok olmayın hayatımdan olur mu? Teknoloji, para ve stres, siz olmadan da oluyormuş:) Şimdi bu yukarıda yazdıklarıma istinaden soruyorum; Memet Abi sizce ben Survivor’da kaybeden miyim, yoksa kazanan mı? Son olarak geçen gün yolda yaşlı bir amca bana kendime sorduğum birçok ‘Neden?’ sorusunun cevabını verdi iki cümlede; “Dünyaya gerçek bir dâhi geldiğinde onu şu işaretten tanıyabilirsiniz: Tüm ahmaklar ona karşı birleşmişlerdir” Jonathan Swift. Sevgiler, saygılar...”
