ewt biz bir türlü konuşmadığımız için sorunlarımızıda çözemedik haliyle. we her şey birikti doğal olarak buda sewgiyi bitirdi. o kadar az konuşur ki çay içermisin sorusunu bile bi kaç kez sormak zorunda kalırım çoğu zaman. işte bu durum kendimi değersiz hissetmeme sebep oluyo. en son konuşmamızda ''sıkıntılısın we biliyorum konuşmayı sewmiyosun istersen ben seni dinlerim bana anlat'' dedim. demez olaydım. dedi ki bana cewap olarak yooo ben arkadaşlarımla sohbet ediyorum iş yerinde '' hatta espri bile yapıyomuş yaa

( bende dedimki ''benim ne suçum wardı benle neden konuşmadın '' cewap yine susmakk. alıştım artık ayrılık daha iyi olacak bizim için buna inanıyorum ben. haa bu arada beni ölecek kadar sewdiğini söler sorduğumda nasıl sewmekse buuu

(