benim ilk kizimda , gece 12 gibi 7 dakikada bir gelen sancilarim vardi. dedim ki esime bi gidelim muhakkak geri gonderecekler ama hiç degilse kalbini falan dinleriz belki , oda tamam dedi yola çiktikkk.. hastaneye vardigimizda benimle ilgilenen ebe muayene etti ve henuz açiklik yok ama gitmeyin belki sabah gelmek zorunda kalirsiniz dedi ve sagolsun ki beni eve geri gondermedi, bu arada benim varolan sancilarimda gitti. ebe yurumemi soyledi kayinvalidem kolumda koridorlari voltaladikkaydirigubbakcemile3 neyse sancilanmaya baslamistim iyice artik yurume dedi yataga yatirdi agri ve kalp problarnii bagladi karnima. derken yine sancilarim azaldi ben diyordum ki yok bu kiz bugun kesin dogmaz bu sanciyla olacak is degil cunku. neyse uzatmayayim sabah 05.30 siddetli bir sanciyla içimde resmen biseyin patladigini hissederek suyum gelmeye basladi.. annemi uyandirdim anne benden biseyler geliyor sanirim kanama basladi dedim , yok kizim korkma suyun gelmistir dedi ve ebeyi çagirdi. sonrasinda ise epiduralimi olup açikligim olana kadar bekledim gayet sancisiz ve rahattim... ve kizim 09.42 de haziran 22 2007 de gozlerini hayata açip bizlere merhaba dediiiii.....:asigim: simdi yina hamileyim bu bebegimde kiz , bakalim bu nasil baslayacak , hepinize hayirli dogumlar sevgilerimle...
