Selam kızlar,
Ben hep çok sakin bir insandım küçüklüğümden beri. Ablam tam tersi çok sinirli agresif. Sinir krizleri geçiren olup olmadık şeylerde üzerime saldıran biriydi. O sinir krizleri geçirirdi annem sen sus onunla baş edemiyoruz derdi. Yıllar böyle böyle geçti. Ama bende taştan değilim. Çoğu şeyi hazmedemedim hep içimde yaşadım. Söylenen şeyleri içimde tutup tutup artık bende çok çabuk sinirlenen sinir krizi geçirmeye başlayacak seviyeye geldim. Annemde sürekli sinirli konuşan ne olsa kavga ediyormuş gibi bir ses tonuyla konuşan. Bazen ne söylediğini bilmeden aşırı kırıcı laflar edip sonra aa ne dedim sizede bişi denmiyor diyerek hep kendini haklı gören , dominant ve baskıcı birisi.
Artık kimseye tahammülüm yok. En ufacık şey söyleseler bağırıp çağırıyorum. Onlar bir cümle kuruyor günlerce içten içe ben sinir krizleri geçirip kendimi yiyip bitiriyorum. En son sinirinizi birbirinizden çıkarın benimle normal konuşmayacaksanız konuşmayın artık diye bağırdım. Böyle anlatırken bile sanki ortada bir şey yokmuşta ben sinir hastasıymışım gibi hissediyorum. Ablamla kesinlikle bir derdimi paylaşamam fikir alamam mesela. Çünkü sinirlendiği an yüzüme vurur her şeyi. Yada anneme babama söyleyip zor duruma düşürmeye çalışır.
Neyse uzun lafı kısası ben bu durumdan sinirlilik ruh halinden kurtulmak istiyorum. Eski halim gibi olmak istiyorum. İnsanlarla kavga etmek , olur olmadık şeylere sinirlenmek istemiyorum. Ne yapmamı önerirsiniz?