Tak etti galiba

guneykarimkure

Cevizin o kekremsi tadı ve keçilerin sempatik...
Kayıtlı Üye
22 Eylül 2014
5.141
7.348
198
Tak etti canıma bu akşamı için
Kucak dolusu merhaba okuyan herkese.

Hikaye çok uzun, ben yakın zamandan başlayayım.

Sonbaharda annemi kaybettim, sonra hem psikologla hem psikiyatrla tedaviye başladık.

Bir hafta puanım 7 iken, sonraki hafta 1.

İnişli çıkışlı, istikrarsız ruh halim; ama bir o kadar da durgun yaşamım var.

Eski çalışma tempomu düşünüyorum, sanki bir daha o enerjiyi asla yakalayamacağım

Eski neşemi, gülüşlerimi hatırlıyorum, şaşırıyorum ben miydim sahiden o kadar mutlu olmuş olan

Diye diye..

Yapayalnızım. Telefonun ucunda alo diyecek çok kişi var. Onlara rağmen yalnızım.

Gri bir hüzün çöktü, daraldı içim hiç ferahlamadı uzun süredir.

Bebek kuşuma bakıp ağlamaklı oluyorum, dayanamıyorum onun masumiyetine

Bir şeyler söyleyin n'olur nefes alayım
 
Teşekkür ederim:)
Benim meselem siyahsa, siyah hakkında konuşabileceğim kimse yoksa
Herkesle beyazı konuşup, tartışıyorsam

Ne edeyim:)

Yazdım işte buraya
 
Anlaşılmadığınızı mı düşünüyorsunuz?
Yo demek istediğim tam olarak bu değil.

Balın tadına bilmeden, bal lezzeti üzerine konuşan kişi ne kadar ilginizi çeker?

Durumumda balın tadına bakanlar, maalesef ha diyince arayabileceğim insanlar değil.

Millet evlenmiş, çocuklaşmış

Onların ebeveyn olduktan sonra yaşadıkları kayıpları, ben evlenme düşüncem yokken yaşadım
 
Yaşınız kaç

Babanız yok mu kardeş vs

Yani hepimiz öleceğiz, annesi vefat eden çok kişi var hayatına devam eden

Belki içlerinde bir boşluk ama hayat akıyor

Sizi bu kadar bunaltan durum ne
 
Yaşınız kaç

Babanız yok mu kardeş vs

Yani hepimiz öleceğiz, annesi vefat eden çok kişi var hayatına devam eden

Belki içlerinde bir boşluk ama hayat akıyor

Sizi bu kadar bunaltan durum ne
Babam var sadece. Tek çocuğum. Başka görüştüğümüz akraba Yok.

Sıradan bayram ziyaretleri haricinde.



Hayata devam ediyorum tabi, nefes alıyorum en azından.

Annemin bana bir şey olursa benim kardeşlerim, yiyenlerim sana sahip çıkar dediği insancılları cenazede bile görmedim.

Tek gerçek şu, yalnızız.
 
Şimdi neler yaşadığınızı bilmediğimden söylediklerim havada kalacak, belki de tavsiyelerim yaşadıklarınıza fazla naif gelecek densizlik etmiş olacağım.

Ama naçizane şunu önerebilirim, biraz daha şeffaf olmayı deneyin, kendinizi fazlaca dolaylı ifade ediyorsunuz bu anlaşılmayı zorlaştırır, belki de karşınızdaki siyahtan da haberdardır balın tadından da, ama kabuğunuzu kırıp size ulaşamıyordur.

Hisler ortaktır zatzuma, evlisi de bekarı da yabancısı da eğitimsizi de tahsillisi de hisseder. Anlatırsanız, paylaşırsanız o hisleri tanırlar merak etmeyin.

Umarım aşarsınız bu dönemi, ki aşılıyor da zaten neler geçmiyor ki
 

Evet yalnızız

Hep yazarım yalnız doğduk yalnız öleceğiz

Bize bizden başka kimseden fayda yok

Tek çocuksan esasen bu beklentilerinin olmaması da lazım

Ben tek çocukların tek olmaya alışkın olduğunu, bu nedenle daha az taviz verdiğini, bunun karşıdan şımarıklık olarak algılansa da diğer insanlara muhtaçlık duyguları olmadığı için alttan almadıkları şeklinde düşünürüm

Bu arada yanlış anlaşılma olmasın ben de tek çocuğum ve tek çocuk annesiyim

Annen seni o bu sana sahip çıkar diyerek beklentiye sokmuş ama senin kimseye ihtiyacın yok ki
 
Ne güzel de bir yorum

Güzel bir kadının parmaklarından döküldüğü aşikar.

İnceliğinizi selamlıyorum,
Nezaketinize hayranım.

Yüce bir teşekkür demeti sunarım size.

Hep var olun, naif yorumlarınızla, ölümlü insan türü içinde
 
İhtiyacim var yazmadım.

Annem onlara hayattayken, bir tür laflarına inanmış ki, bana söyledi.

Hikayenin öncesini yazmadım. Lütfen kırıcı oluyorsunuz. Damdan damdan yazıvermeyin.

Çok merak ediyorsanız, özelden mesaj atın, döküleyim.
 
Hatta sen bile çocuk sahibisin. Kocan bile varmış

Benim sadece böbrek hastası babam var.

Anlayabiliyor Musun bunu?

Başka akraba Yok.
 
Başın sağolsun. Aynı durumdayız ben de annemi kaybettim tek çocuğum akrabam da yok. Tek yaşıyorum . benim de bir babam var sadece ve öylesine merhaba diyebileceğim bir kaç yüzeysel insan. İlaçlarla hayatıma devam ediyorum. Fazla da bir beklentim yok hayattan. Halim de yok.

Ama bazen öyle bir coşku doluyor ki içime sırf o anlar adına yaşıyor olabilirim. Benimki kronikleşti artık umarım sen hayatın benim bilmediğim yönlerini keşfeder mutlu olursun. Pek de bir bakış açısı sunamadım ama seni çok iyi anladığımı söylemek istedim. Anlaşılmayı hep rahatlatıcı bulmuşumdur.
 
Sen empati kurabildin, ne mutlu. Bu hem sana hem bana yaradı.

Deniyorum aylardır, elbet iyi olacağım ben de.

Sen de

İnatla hayatta kalmaya direnmek bile bizim için, imrenilecek başarı
 

Kırıcı mı oluyorum

Bence Cidden bakış açınız farklı

Ben size rahat olun beklentiye gerek yok yalnızız ve bu normal diyorum

Bunu burada çok kişiye söyledim yine söylüyorum

Anlatmak isterseniz dinlerim de ben neden merak edeyim, derdini paylaşan siz çözüm öneren biz

Size uymuyorsa çözüm önerileri okur geçersiniz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…