- 17 Haziran 2015
- 194
- 104
- 31
Merhaba arkadaşlar.
Uzun zamandır yaşadığım bazı şeyler var ve çoğu şeyi anlatamadığım için bunu da anlatamıyorum. İçimde tutmak yordu artık.
Öncelikle kendimden bahsedeyim. Belki önceki konularımdan bilenler vardır. Bu haziran'da okulumu bitirdim. Eve geri döndüm, yurtdışına çıkmak için hazırlanıyorum ve kursa gidiyorum. Sürekli ingilizce çalışıyorum, temizlik yapıyorum ve arada bir arkadaşlarımla buluşuyorum. Bunun dışında yaptığım birşey yok.
Ama kesinlikle şu an sıkılmıyorum. Problemim sürekli başka şeyleri kafama takmam.
Şöyle ki önceden de böyleydim ama bu sıralar fark ediyorum bunları.
Bazen temizliğe takıyorum sürekli her yer pismiş ve dağınıkmış gibi geliyor -ki öyle de aslında-. Geldiğimden beri 3-4 günde bir temizlik yapıyorum evde. Ama hiç toplayamıyorum dağınıklığı. Zaman zaman bunu takıyorum.
Şehit haberleri başladığından beri kafayı yiyorum neden böyle diye. Sanki elimden bişey gelirmiş gibi.
Yakınlarımı düşünüyorum ölürler diye korkuyorum. Mutlu bi fotoğraf ya da bi an görünce bile böyle düşünceler geliyo aklıma.
Bazen çok çirkinim, yüzüm şöyle böyle diye düşünüyorum. geçiyo sonra.
Bazen çok başarısızım, hiçbir şeyi beceremedim diye düşünüyorum sürekli. Doğru düzgün ingilizce konuşamıyorum, araba kullanamıyorum diye.
Şimdi o geçti. Böcek başladı. Dün gece böcek gördüm evde küçük hamamböceği gibi bişey. Çok korktum yarım saat napsam diye düşündüm. Öldürmeye çalıştım falan. Uyuyamadım sonra. Şimdi her yerden böcek çıkıcakmış gibi geliyor. Her şey gözüme takılıyor. Her yeri yıkamak, herşeyi çöpe atmak istiyorum.
Sanki herşeye yabancılaşmış gibi hissediyorum kendimi. Bi gün çok mutluyken ertesi gün evden daha çıkmak istemiyor canım. Çok sıkıntılı oluyorum. Çok değişken ruh halim. Ve bişeye takınca saatlerce, günlerce kurtulamıyorum bu düşüncelerden. Boşluktan falan mı diyorum ama önceden de böyle kendime iş çıkarırdım hep. PDR okuyan bir arkadaşıma anlattım. Obsesiflik var biraz, doktora git dedi.
Sizce neden? Boşluktan mı, işsizlikten mi ne bileyim. Çıkamıyorum için içinden.
Teşekkür ederim ayırdığınız zaman için.
Uzun zamandır yaşadığım bazı şeyler var ve çoğu şeyi anlatamadığım için bunu da anlatamıyorum. İçimde tutmak yordu artık.
Öncelikle kendimden bahsedeyim. Belki önceki konularımdan bilenler vardır. Bu haziran'da okulumu bitirdim. Eve geri döndüm, yurtdışına çıkmak için hazırlanıyorum ve kursa gidiyorum. Sürekli ingilizce çalışıyorum, temizlik yapıyorum ve arada bir arkadaşlarımla buluşuyorum. Bunun dışında yaptığım birşey yok.
Ama kesinlikle şu an sıkılmıyorum. Problemim sürekli başka şeyleri kafama takmam.
Şöyle ki önceden de böyleydim ama bu sıralar fark ediyorum bunları.
Bazen temizliğe takıyorum sürekli her yer pismiş ve dağınıkmış gibi geliyor -ki öyle de aslında-. Geldiğimden beri 3-4 günde bir temizlik yapıyorum evde. Ama hiç toplayamıyorum dağınıklığı. Zaman zaman bunu takıyorum.
Şehit haberleri başladığından beri kafayı yiyorum neden böyle diye. Sanki elimden bişey gelirmiş gibi.
Yakınlarımı düşünüyorum ölürler diye korkuyorum. Mutlu bi fotoğraf ya da bi an görünce bile böyle düşünceler geliyo aklıma.
Bazen çok çirkinim, yüzüm şöyle böyle diye düşünüyorum. geçiyo sonra.
Bazen çok başarısızım, hiçbir şeyi beceremedim diye düşünüyorum sürekli. Doğru düzgün ingilizce konuşamıyorum, araba kullanamıyorum diye.
Şimdi o geçti. Böcek başladı. Dün gece böcek gördüm evde küçük hamamböceği gibi bişey. Çok korktum yarım saat napsam diye düşündüm. Öldürmeye çalıştım falan. Uyuyamadım sonra. Şimdi her yerden böcek çıkıcakmış gibi geliyor. Her şey gözüme takılıyor. Her yeri yıkamak, herşeyi çöpe atmak istiyorum.
Sanki herşeye yabancılaşmış gibi hissediyorum kendimi. Bi gün çok mutluyken ertesi gün evden daha çıkmak istemiyor canım. Çok sıkıntılı oluyorum. Çok değişken ruh halim. Ve bişeye takınca saatlerce, günlerce kurtulamıyorum bu düşüncelerden. Boşluktan falan mı diyorum ama önceden de böyle kendime iş çıkarırdım hep. PDR okuyan bir arkadaşıma anlattım. Obsesiflik var biraz, doktora git dedi.
Sizce neden? Boşluktan mı, işsizlikten mi ne bileyim. Çıkamıyorum için içinden.
Teşekkür ederim ayırdığınız zaman için.
