Takintilar hayatimi mahvediyor

Kediler_efendisi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
5 Kasım 2016
402
296
103
40
Buraya yazmazsam şuan konuşacak kimsem yok :(
Gerçi genelde de yok.

Eşim bunalmış durumda takıntılarımdan,ama sorun komple paket,yani sorunlu çocukluk ve mutsuz ilk evlilik.

Burada içimi dökmeliyim,çünkü benide çok yıpratıyor takıntılarım.

Yanlız kalma korkularım var,ya terk edilirsem,ya yeterince iyi degilsem vs

Buraya yazacagım hergün,kaçacak yerim burası olsun,çünkü derdim vahim,herkesin derdi kendine büyüktür, benim ki de düzelmeye yönelik,yoksa sonum klinik vaka.

Her dertlendigim an yazacagım buraya :(

Çok yanlızım çünkü..
 
"Yoksa sonum klinik vaka" demişsiniz.
Geç bile kalmışsınız...
Bu ayıp değil, herkesin dönem dönem psikolojik desteğe ihtiyacı oluyor.
 
Zamanında klinikte yattım bir kaç hafta,bir daha klinik istemiyorum.
3 ay sonra ki piskolog randevumu beklemeliyim

Sırf takıntı problemi için klinikte mi yatırdılar? Başka problemleriniz de var mı yoksa? 3 ay da geçmiş baya, devlet hastanesinde mi randevunuz?
 
Şu an var mı? Depresif haliniz ne durumda? Çok soru soruyorum gibi olmadı di mi, sorgu memuru gibi gözükmek de istemem.
Aksine,anlatmak iyi geliyor,çok teşekkür ederim.
Depresif hallerim var şuan,konsantre olamıyorum,anı yaşayamıyorum,çok nadir anı yaşadıgım oluyor.
Bir diyorum ki son ver hayatına,sonra diyorum mücadele etmelisin
 
Geçmişiniz de sizi içten içe yakan bir sorununuz var ve geçmek bilmiyor sanırım , tek çözümü destek ve içine kapanmayıp ,kendinizle barışık olmanız .
Ben başaramasam da en azından deniyorum toparlanmaya deyip tekrar tekrar ayağa kalkıp bir gün atlatacağım deyip , kendinizi bu karamsarlıkdan soyutlandırmalısınız bian önce .
Kilonuz mu var verirsiniz isteyin yeter , koşun ve aynalara barışık olun ,
Tüyleriniz mi var ileri zamana bırakıp maddi olarak düzeldiğiniz de bitecek şeyler siz kendinizi sevin yeter , önce kendinize ihtiyacınız var bir başkasına değil aslın da ,bırakın canınızı sıkan ne varsa söküp atın taş bağlayıp denize , ruhunuza iyi gelecek hobiler edinin , tebessüm etmeyi bir an'a bahşetmeyin dileğince zamansız olsun bırakın siz gülün güller açsın yüzünüz de ...
 
Aksine,anlatmak iyi geliyor,çok teşekkür ederim.
Depresif hallerim var şuan,konsantre olamıyorum,anı yaşayamıyorum,çok nadir anı yaşadıgım oluyor.
Bir diyorum ki son ver hayatına,sonra diyorum mücadele etmelisin

Bunu diyebilmeniz büyük başarı aslında belki farkında değilsinizdir ama. "Mücadele etmeliyim" diyebilmek çok büyük bir adım oluyor, gerisini getiriyor. Hayatı yaşamaya değer kılan olaylar yaşamak, aktiviteler bulmak da önemli elbette. Almanya'da ne kadar mümkün bilemiyorum tabi ama sivil toplum kuruluşlarında, yardım kuruluşlarında gönüllü çalışmanın çok faydası dokunabilir. Mesela hasta çocuklara moral veren bir kuruluşta gönüllü çalışmak hem size hayatın yaşamaya değer olduğunu öğretir hem de bir çocuğun yüzünü güldürmenin verdiği bir doyum olur. Çalışıyor musunuz, işinizden memnun musunuz mesela?
 
Geçmişiniz de sizi içten içe yakan bir sorununuz var ve geçmek bilmiyor sanırım , tek çözümü destek ve içine kapanmayıp ,kendinizle barışık olmanız .
Ben başaramasam da en azından deniyorum toparlanmaya deyip tekrar tekrar ayağa kalkıp bir gün atlatacağım deyip , kendinizi bu karamsarlıkdan soyutlandırmalısınız bian önce .
Kilonuz mu var verirsiniz isteyin yeter , koşun ve aynalara barışık olun ,
Tüyleriniz mi var ileri zamana bırakıp maddi olarak düzeldiğiniz de bitecek şeyler siz kendinizi sevin yeter , önce kendinize ihtiyacınız var bir başkasına değil aslın da ,bırakın canınızı sıkan ne varsa söküp atın taş bağlayıp denize , ruhunuza iyi gelecek hobiler edinin , tebessüm etmeyi bir an'a bahşetmeyin dileğince zamansız olsun bırakın siz gülün güller açsın yüzünüz de ...
Evet aslında biliyorum çaresi bende tüm dertlerin ama evet çocuklugumda bile bu tüylenme yüzünde diger çocukların alay konusu oldum.

Ailesel ilişkilerde de problem oldugu için degerliyim hissi oluşmadı
 
Bunu diyebilmeniz büyük başarı aslında belki farkında değilsinizdir ama. "Mücadele etmeliyim" diyebilmek çok büyük bir adım oluyor, gerisini getiriyor. Hayatı yaşamaya değer kılan olaylar yaşamak, aktiviteler bulmak da önemli elbette. Almanya'da ne kadar mümkün bilemiyorum tabi ama sivil toplum kuruluşlarında, yardım kuruluşlarında gönüllü çalışmanın çok faydası dokunabilir. Mesela hasta çocuklara moral veren bir kuruluşta gönüllü çalışmak hem size hayatın yaşamaya değer olduğunu öğretir hem de bir çocuğun yüzünü güldürmenin verdiği bir doyum olur. Çalışıyor musunuz, işinizden memnun musunuz mesela?
Şuan çalışmıyorum,yaşlı bakıçısıydım ve bıraktım,şuan bu rahatsızlıgımdan dolayı.

Çünkü hep hasta ve yaşlı insanlarla olmakta etkiliyor,anne ve babamında birgün öyle olacaklar geliyor aklıma ve hastalık genel olarak
 
Evet aslında biliyorum çaresi bende tüm dertlerin ama evet çocuklugumda bile bu tüylenme yüzünde diger çocukların alay konusu oldum.

Ailesel ilişkilerde de problem oldugu için degerliyim hissi oluşmadı
Bire bir aynı sorunları yaşadığımıza hem fikir oluyorum siz anlattıkça tüy , ailesel faktörler vs. , O yüzden kendi kendinizi iyileştirebildiğiniz kadar iyileştirin emin olun iyi gelecek , zaman zaman yine ters köşe olacaksınız illa ki ama toparlanmanın heran mümkün olabileceğini kavrayabilirseniz daha pozitif olabileceğinizi düşünüyorum ...
 
Back
X