1 senedir nişanlıyım, 2.5 senedir birlikteyiz.başlardaki adamdan artık eser yok. beni üzecek miymiş ağlatacak mıymış artık umrunda değil. ailesiyle bir sorunum oldu çok uzun olduğu için anlatmayacağım ama annesiyle tartıştım kadın bana saçma sapan şeyler söyledi ve onun istediği gibi davranmazsam bu iş olmaz diye beni ayrılıkla tehdit etti. nişanlım bu kavgada başta annesinin gazına geldi ama sonra benim haklı olduğumu annesinin cahil bi kadın olduğunu onu takmamam gerektiğini söyledi.ama ben bu konuya çok takıldım çünkü bu kadının değişmeyeceğini ve hayatım boyunca beni bu saçmalıklarla sıkıntıya sokup aramızı bozacağını düşünüyorum.dün yine olaylar aklıma geldi ve ağladım akşam buluştuğumuzda da hala moralim bozuktu bende ona konuyu açıp olanları unutamadığımı ve atlatamadığımı bana destek olmasını istediğimi, annesinin bana haksızlık yaptığını düşündüğünü bana söylemesine ihtiyacım olduğunu söyledim.bu konuyu konuşup yanımda olduğunu söylemesine ihtiyacım vardı. ama o bana kızdı durup dururken konuyu açtığımı aslında bi derdim olmadığını sırf kavga çıksın diye bunları söylediğimi söyledi.hatta sen durup durup anneme şöyle yaptı böyle yaptı diyemezsin dedi bana.ben de bana bu konuyla ilgili söylediklerini, bana verdiğin sözleri, bi daha kimsenin beni üzmesine izin vermeyeceğini söylediğini ne çabuk unuttun dedim.ya bırak bunları dedi bana bende dayanamadım masadan kalktım.arkamdan geldi ama istemedim.
ben her gün ağlıyorum ya.yanımda olup, ağzını açıp annesini sen nişanlımla böyle konuşamazsın, ona emir veremezsin hele hele ayrılıkla hiç tehdit edemezsin o kararı ben veririm demesini istiyorum ama yapmıyor.onlar bana her istediklerini söyleyebiliyorlar ama benim söylenenlerden şikayet etmeye bile hakkım yok.bu nasıl bi saçmalık.bu nasıl bi yuva kurma.böyle mi olcak hayatımız.karşıma alıp hepsini anlatmaya çalışıyorum ama ben konuşuyorum sadece cevap bile vermiyor bana.
