• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tartişmaktan korkuyorum :(

'Kavgacı olmamanız artı bi özellik bence.' yi 'Kavgacı olmanız artı bi özellik bence.' diye okuyunca bir an üstüme alındım.:dondurma:

Şahsen bende kavgacı gruptanım :KK53: her ne kadar bu özelliğimden hoşlanmasam da yerine göre onun da artıları oluyor bence, o yüzden üstünüze alınabilirsiniz , herkesin gönlü olsun :KK45:
 
Ağlayasın geldiğinde gülmeye calış. O zaman yaşlar gelmiyor. Sonra toparlarsın. Bende senin gibiydim. Alıştım artk kendimi dizginledim. Tartışmayı bile beceremeyen aşırı hassas biri olmak istemedim. Çünkü ağlamak konuyu kapatıyor. Sen ağlayınca karşındaki insan kaçıyor. Ya da bunu senin kendini haklı çıkarma huyunmuş gibi algılıyor. Sonra seninle bir daha tartışmak da istemiyor. Çünkü mantıklı bir şeyler duymayı umuyorken zırlıyorsun.
Aglayasim geldiginde gulmek zor olmazmi peki ? Siz denediniz sanirim basarabildinizmi o an gulmeyi
 
Aglayasim geldiginde gulmek zor olmazmi peki ? Siz denediniz sanirim basarabildinizmi o an gulmeyi
Aklıma gülmeyi getirdim. Yani o an kafamı ağlamaya değil de gülmeye vermeye calısınca aglayası gidiyor insanın. Gerçekten gülmene gerek yok ki. Duygular yoğunlasınca aglayasın geliyor ya, o an ağlamana sebep olacak o duruma yoğunlaştıgın için kendine engel olamıyorsun. Ama aynı an da o duygudan çıkmak da senin elinde oluyor. Ben içimden "gülsem mi ki hadi deneyeyim" diye geçirdiğimde bile düşüncemi başka yöne vermiş oldugum için duygu yoğunlugum azalıyor. Ben buna bu şekilde çözüm getirmiştim, ama sen bunu "gülme" değil de, başka bir aksi düşünceyle de yapabilirsin. Önemli olan dikkatini başka bir şeye vermen. Sonra zaten bunların hiçbirine gerek kalmıcak. Ne zaman ağlanır, ne zaman kendini dizginlemelisin öğrenirsin
 
Son düzenleme:
Back
X