tartışmayı da eleştirmeyi çok iyi bilmeyen bir toplumuz. eleştirirken hakaret ederiz, tartışırken dövüşürüz.
eşimle Allah'a çok şükür hiç bir tartışmamızda kötü bir laf çıkmamıştır ağzımızdan. birbirimize üstünlük sağlamayız ve aşağılamayız.
bir şeyi yaparken çok kez mahvetmişimdir. çamaşırları ykarken onun bir çok tişörtünü küçülttüm. hiç bişiy demedi. yemekleri çok kez yaktım. gülüp geçti. evde bir çok şeyi kırmışımdır. hep teselli eder.
birşey keserken illaki parmağımıda keserim:) hiç beceriksiz demez.
bu tamamen kişinin mizacıyla alakalı.biz ikimizde esnek insanlarız. ve birbirimizi kırmaktan çok korkarız.
kol kırılır yen içinde kalır demişler.
bir evlilikte değil küfür aptal, salak gibi kelimeler serfediliyorsa bende köprüler çatırdamaya başlamıştır; o birliktelikten hayır gelmez artık.
bu salak diye başlar yarın dümdüz gider o kelimeler..
ben de eşime eşim de bana zaman zaman salak, aptal demişsizdir.
üstün dökmen gibi olmak mümkün olmuyor bazen, sanatçı da değilim ki düzeyli tartışmanın sanat olduğu söylenmiş yukarıda, belki mükemmel terbiye ve ahlaklı da değilimdir, öfke kontrolü konusunda da aşamadığım sorunlar olabilir nitekim yapıyorum bazen...
keşke yapmasam tabii, salak aptal gibi kelimeleri lugatımdan atabilsem.
kesinlikle sevgisiz evlilik belki olur ama asla saygısız olmaz tartışmanın da bir adabı vardır insanın ağzından çıkanı kulağı duymalıdır bu da belirli şekilde kontrollü olmayı ve kendini kaybetmemeyi gerektirir elbette kolay değildir ama eşinizi sevip saydığınız sürece zaten sinirden kendinizi kaybetmeniz çok zor
ben çok kolay sinirlenenve sinirlenince de karşısındaki patron mu anne mi arkadaş mı eş mi umursamayan bir tiptm ama eşim beni çok güzel eğitti ona bağırdığımda asla beni dinlemedi o nedenle bağırmamayı öğrendim bu arada elbette hiçbir zaman bağırsam bile aptal salak gibi kelimeler kullanmadım kullanmam da o ayrı
ama şimdi gayet güzel medenice sesimizi yükseltmeden tartışabiliyoruz eşim zaten 6 yıllı aşkın birlikteliğimizde bana bir kere bağırdı zaten o dönem boşanmak üzereydik aramız berbattı ben de bağırmamayı öğrendiğim için belirli bir seviyede kalıyor tartışmalarımız çok şükür
evleneceklere naçizane sinirlendikleri şeyleri içlerinde biriktirip patlama noktasına gelmeden nişanlı veya sevgilileriyle paylaşmalarını öneririm o zaman hem biriktirip siniden patlamıyorsunuz hem de kavga etmediğiniz için saygınız ve sevginiz daim oluyor
Bir ilişkide en önemli şey saygıyı koruyabilmektir... Saygı sevgi güven lduktan sonra her sorun çözülebilir...Yeter ki aradaki saygıyı yitirmeyelim...
aslında şunada dikkat etmek gerek. "kendine yapılmasını istemediğin şeyi kimseye yapmama."
ben "salak aptal" gibi kelimeleri duymak istemiyorsam kesinlikle karşımdakine söylememeliyim.
karşındaki insanın çok sevdiğin kişi olduğunuda unutmamak gerek. hiç tanımadığımız insanlara
bile ne kadar saygılı dikkatli davranıyoruz. sevdiğimiz kişiye daha saygılı daha sevgili davranmalıyız.
bende sevgilimde çok sakin insanlarız. çok zor sinirleniriz. o bana hiç bir zaman sesini bile yükseltmedi
bende 2 yılda sadece 1 kere yükselttim. onda da haketmişti. ama tek bir kötü söz söylemedim.
ailesi de ona bağırmamış pek kızmamış küçüklüğünden beri. biri hafif bağırınca bile çok ağrına gidiyor
azcık bir terslensem küçük emrah gibi oluyoro zamanda zaten tartışılmıyor.