Merhaba arkadaşlar başlıktan da anlaşılacağı üzere derdim her sene aynı oluyor.her yaz başı bu sefer dert etmeyeceğim diyorum ama yine aynı düşüncelerle başbaşa kalıyorum.ne yapmak lâzim size danışmak istedim.biliyorum bu tarz dertleri olan çok kişi oluyor.şimdi ben devlet memuruyum.3,5 gün bir yerlere kaçacak kadar param var ama sorun şu ki etrafımdaki hiç kimsenin doğru dürüst parası yok.erkek arkadaşlar var ama parası olanlardan ben yeterince hoşlanmıyorum, hoşlandıklarımın da yeterince parası yok.kimi düşünsem herkes eleniyor.ee ben de dedim ki bari abimin yanına gideyim.aşçı ve yaz sezonunda tatil bölgelerinde çalışıyor.yine tek başıma takılacağım ama cesaret olur en azından dedim.ama geçen onunla da kavga ettik.ayrıntıya girmeyeyim konu uzamasın.kalbim de oldukça kırıldı.bana geri dönüş de yapmadı.sonradan düşününce de haklı olduğuma karar verdim.bir tarafım kendi menfaatin için pişkinliğe vur diyor ama bir yanım da gurur yapıyor kendime bunu yapmayı yakıştıramıyor. Eee tek başına git diyeceksiniz ama zevkli olacağını düşünmüyorum açıkçası.sadece bak sen de gittin eğlendin, gününü gün ettin diye kendimi kandırmış olacağım.bir yandan da kendimi kurtarmişim, özgürlüğümü elime almışım senelerimi böyle boşa geçirip durmak çok zoruma gidiyor.arada magazin programları falan denk geliyor iyice sinirim bozuluyor.her sene aynı şeyleri düşünüyorum ama bir türlü çözüm de bulamıyorum.sadece kendini kurtarmak da yetmiyor ki bizim gibi fakir ülkelerde.kendimi çok şanssız ve beceriksiz hissediyorum her yaz.sizler ne yapıyorsunuz?