Tavsiyelerinizi bekliyorum, bir derdim var :(

iass

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Ağustos 2012
4
0
86
İstanbul
Merhabalar bir uye boyle bi konu acmis oraya yorum atmak istemedim cunku sorunum icin verilen tavsiyeleri atilan yorumlara daha kolay ulasmak istedim. Internette sorunum icin cozum ararken sizin sitenize rastladim ve birbirinize cok guzel bir sekilde morel verdiginizi gordum, bu benim cok hosuma gitti. Anlatmaya basliyorum 16 yasinda lise 2 ogrencisiyim. Yaklasik 1 yil once baba tarafindan dedemi kaybettim. Aslinda cok gidis gelislik yapilmazdi babaanne-dede ile. Senede 1 onlar gelirdi ya da biz giderdik. Vefat ettiginde uzuldum ama olumden korkucak kivamda degildim. Babaannem dedemin vefatindan sonra kendi evinde kalamaz oldu surekli kardeslerinde ve bizde kalir oldu. Ve surekli agzinda olum var. Aglayip duruyor yanimda olumden korkuyorum uyuyamiyorum diye. Ilk zamanlar etkilenmedim ama yaklasik 1 ay once bize geldiginde surekli evde dolasiyor olum olum diyor agzinda surekli allahim sen yardim et sabir sabir gibi kelimeler ben ister istemez etkilendim. Yaklasik 1 aydir olum korkusu vardi ancak son 1 haftadir Allah'a cok sukurler olsun ki hafifledi. Yalniz son 2 gundur hafiften sanki tekrar kendini gostermeye basladi. Hissettiklerimin tarifine gelince; bir anda olan bir sey bir sikinti kapliyor icimi sanki isin icinden cikamayacakmisim gibi geliyor sonra dua ediyorum icime bir rahatlama geliyor. Bu korku geldiginden beri istahim kesildi yaklasik 2 kilo verdim. Yemek yeme istegim gelmiyordu. Ama dedigim gibi eskiye nazaran cok daha iyiyim Allah'a bin sukurler olsun. Psikologluk bir durumum oldugumu dusunmuyorum cunku surekli dusundugum bir sey degil. Bazen kendi kendime morel veriyorum "hayat guzel yasamana bak sen o kacinilmaz son baksana" diye bazen gercekten kendime korktugum seye bak diyorum ama bazende korkuyorum. Arkadaslarimla olunca kafam dagiliyor. Konuyu uzattim belki ama sizler benden yasca buyuk ablalarimsiniz ben kucuk dusunebilirim ama sizler daha olgun dusunup yanlisim var ise bunu duzeltebilirsiniz. Buraya kadar okuyana, tavsiye icin yorum atana bana yol gosterene cok tesekkur eder, iyi gunler dilerim.
 
bence de psikologluk bir durumun yok..
ölüm gerçek fakat sürekli ölümü düşünüp hayatı zehir etmeye de gerek yok..
burda yapacağın babanneni hoşgör, yaşlı ve hasta nihayetinde söylediklerine takılmamaya çalış..
 
Merhabalar bir uye boyle bi konu acmis oraya yorum atmak istemedim cunku sorunum icin verilen tavsiyeleri atilan yorumlara daha kolay ulasmak istedim. Internette sorunum icin cozum ararken sizin sitenize rastladim ve birbirinize cok guzel bir sekilde morel verdiginizi gordum, bu benim cok hosuma gitti. Anlatmaya basliyorum 16 yasinda lise 2 ogrencisiyim. Yaklasik 1 yil once baba tarafindan dedemi kaybettim. Aslinda cok gidis gelislik yapilmazdi babaanne-dede ile. Senede 1 onlar gelirdi ya da biz giderdik. Vefat ettiginde uzuldum ama olumden korkucak kivamda degildim. Babaannem dedemin vefatindan sonra kendi evinde kalamaz oldu surekli kardeslerinde ve bizde kalir oldu. Ve surekli agzinda olum var. Aglayip duruyor yanimda olumden korkuyorum uyuyamiyorum diye. Ilk zamanlar etkilenmedim ama yaklasik 1 ay once bize geldiginde surekli evde dolasiyor olum olum diyor agzinda surekli allahim sen yardim et sabir sabir gibi kelimeler ben ister istemez etkilendim. Yaklasik 1 aydir olum korkusu vardi ancak son 1 haftadir Allah'a cok sukurler olsun ki hafifledi. Yalniz son 2 gundur hafiften sanki tekrar kendini gostermeye basladi. Hissettiklerimin tarifine gelince; bir anda olan bir sey bir sikinti kapliyor icimi sanki isin icinden cikamayacakmisim gibi geliyor sonra dua ediyorum icime bir rahatlama geliyor. Bu korku geldiginden beri istahim kesildi yaklasik 2 kilo verdim. Yemek yeme istegim gelmiyordu. Ama dedigim gibi eskiye nazaran cok daha iyiyim Allah'a bin sukurler olsun. Psikologluk bir durumum oldugumu dusunmuyorum cunku surekli dusundugum bir sey degil. Bazen kendi kendime morel veriyorum "hayat guzel yasamana bak sen o kacinilmaz son baksana" diye bazen gercekten kendime korktugum seye bak diyorum ama bazende korkuyorum. Arkadaslarimla olunca kafam dagiliyor. Konuyu uzattim belki ama sizler benden yasca buyuk ablalarimsiniz ben kucuk dusunebilirim ama sizler daha olgun dusunup yanlisim var ise bunu duzeltebilirsiniz. Buraya kadar okuyana, tavsiye icin yorum atana bana yol gosterene cok tesekkur eder, iyi gunler dilerim.

Arkadaşlarınlayken kafan dağılıyormuş..Kafanı dağıtacak şeyler yapmaya çalış babanneden uzak dur :1:
Ölüm hayatın grçeği..Varsa eğer ecelin önüne geçemeyiz sen bunu düşünerek kendini yıpratma ablacım
 
Dedem ben iki yasindayken vefat etti
Yaklasik 18 yil once. Anneanemde son 10 15 yildir falan uc cocugunda donusumluk kaliyor kafasina gore
87 yasinda oruc tutmak icin direniyor iki kez acile falan goturduk son bir haftada
Bunlar oldukca olum lafi ondadavarve bende korkuyorum acikcasi
Dayimda kalmiyor cunku kuzenimin anneannesi onun yanindayken vefat etti ve bayagi etkilenisti
Simdi ayni seyi bende dusunuyorum. Annem markete gitse bile aklimabu var
Bir sekilde atlatmak lazim bunu:ssz:
 
Diğer üyelerin yorumları tavsiyeleri için teşekkür ederim.


Dedem ben iki yasindayken vefat etti
Yaklasik 18 yil once. Anneanemde son 10 15 yildir falan uc cocugunda donusumluk kaliyor kafasina gore
87 yasinda oruc tutmak icin direniyor iki kez acile falan goturduk son bir haftada
Bunlar oldukca olum lafi ondadavarve bende korkuyorum acikcasi
Dayimda kalmiyor cunku kuzenimin anneannesi onun yanindayken vefat etti ve bayagi etkilenisti
Simdi ayni seyi bende dusunuyorum. Annem markete gitse bile aklimabu var
Bir sekilde atlatmak lazim bunu:ssz:

Evet bizimki de sürekli biz de kalıyordu. Haliyle ben de etkilenmekte haklıyım :( Allah yardımcımız olsun. Onlarada akıl fikir bizlere güç kuvvet sabır versin. :(
 
babaannen yaşlı, sıranın kendine geldiğini düşünerek korkuyor.
korkusunu da sürekli dile getiriyor. ama babaannenin unuttuğu şeyi sana söyleyeyim.

ölümün sırası olmaz. Allah kime ne kadar ömür verdiyse o kadar yaşar.

babaannenle sık bir araya gelme. o yanındayken kulaklık tak müzik dinle.
arkadaşlarınla dolaş, kitap oku, seni mutlu ve meşgul eden şeylerle uğraş.

mesela yüzme kursuna git. hem yorulursun hem su stresi alır.

dualarına da devam et.
 
Korkunun ecele faydası yok bunu biliyoruz.
Babaannenin ölümü şimdi daha fazla düşünmesi normal.
Eşini kaybetmiş ve kendiside yaşından dolayı daha fazla düşünüyor.

Ölümün genci yaşlısı,güzeli çirkini olmaz bundan bukadar korkup yaşarsan
hayattanda bir zevk alamazsın.

Hem 'Ölüm güzel olmasaydı, ölürmüydü Peygamber'. :)

Ölümü bir son olarak değilde, Allaha kavusmak olarak
görmek lazım.
 
Maalesef babaannen seni olumsuz etkiliyor.
Tabii elinde olmadan yapıyor bunu.
Babaannen depresyonda olabilir.Depresyon,gençlere özgü değil,yaşlılarda daha ağır olabiliyor.
Günlük hayatta ölümü çok fazla düşünmeyiz ama bir yakınımızı kaybedince veya cenazeye,mezarlığa gidince aklımızı kurcalar.
Babaannen,bu düşünceyi sürekli taze tutuyor.
Kolay değil,babaannen kaç yıllık hayat arkadaşını kaybetmiş.

Bence sen kendini oyalayacak birşeyler bul.Babaannen böyle konular açınca,güzel şeylerden bahset.
Dedenden sözederse dedenle ilgili güzel birşey anlatıp başka konuya geç veya nasıl tanıştınız,dedem şunu sever miydi filan diyerek konuyu değiştir.

Babaanneni biraz evden çıkarın.İstanbul'daymışsınız.Gezmeyi sevmiyorsa bile,mesela Eyüp Sultan gibi yerlere götürün.Dönüşte fazladan bir yere uğrarsınız.
Elişi,örgü filan seviyorsa teşvik edin.Örgü seviyorsa,ondan atkı veya sabunlanma bezi iste:)
Hem basittir,hem sen istedin diye seve seve yapar.
Yüncüye birlikte gidin mesela...
 
Son düzenleme:
bence doktora gitmelisin, bu korku yüzünden yemekten içmekten kesildim diyosun çünkü, depresyon belirtisi bence bu
hatta babaannende gitmeli, gerçi babaannen bu durumu atlatsa bile yaşlı insanların bazılarında bu durum oluyo
sen kendi savunma mekanizmalarını kendin yaratmalısın bence bu duruma karşı, babaannenin bu sözlerini duymazlıktan gel, duymazlıktan gel derken, bunları seni karşısına alıp söylemiyordur, ortaya söylüyordur büyük ihtimalle, derslerine asıl, daha çok arkadaşlık kur, sosyal ortamlara gir derim,
seneye önemli sene senin için, tek konsantre olman gereken konu bu olsun
 
Son düzenleme:
endişelenmeyin ölüm korkusu hemen hemen her insanın içinde varolan durumdur...eğer bu korku hareketlerinizi,eylemlerinizi ele geçirmeye başladıysa ilerlemeden uzmandan yarım almanızı öneririm..
 
Yorumlarınızın hepsini okudum ve dediklerinizi deneyeceğim. Belkide yaşım itibari ile daha fazla etkileniyorum böyle şeylerden.
 
Back
X