- 27 Temmuz 2013
- 1.497
- 637
- 173
- Konu Sahibi baloncuk13
- #1
Kızlar Merhaba. Eşim de ben de memuruz iki çocuğum var biri 5 biri 1 yaşında. Her ikimiz de ailelerimize uzağız. Büyük yavrumu büyütene kadar çok çektik sürekli bakıcı kreş dramları hatırlamak dahi istemiyorum. şimdi doğum iznindeyim küçüğüm 2 yaşına gelince işe başlayacam . Ve yine sil baştan aynı sorunları yaşamaktan korkuyorum. Eşimin ailesi küçük bir il de yaşıyorlar ve eşim oraya tayin isteyelim gidelim diyor ben de olumlu bakıyorum en azından bakıcı sıkıntım olmayacak birsürü bakmak isteyen akrabası var. Ve hepsi de benim sevdiğim içime sinen insanlar. Ama bu tayin işi olursa geri dönüşü yok yani belki 5 sene sonra bakıcı sorunum tamamen ortadan kalkınca ömrümün geri kalanını orda tamamlamak var ve ne derece mantıklı bilmiyorum. Eşimin ailesini seviyorum genel olarak iyiler. Tabi sevmediğim yönleri de çok ki en önemlisi sürekli maddi bir beklenti içinde olmaları.Bir de ben büyükşehirde yaşıyorum ve inanılmaz bunaltıcı geliyor bana. Tayin isteyeceğimiz yer küçük bir ilçe. Bir de çocukların eğitimi var ki en çok aklıma takılan konu bu. Küçük yerde çocuk yetiştirmek avantajken eğitimi dezavantaj gibi düşünüyorum yanlış mı sizce ? Hayattaki en büyük korkum çocuklarım büyüyüp ergenliğe girdiklerinde bize sırt çevirmeleri . Burda kimsemiz yok çocuklarım yanlış birşey yapacaklarında engel olacakları çekinecekleri bir arkadaş bir akraba yok çok başıboş yetişecekler. İstiyorum ki tayin gideceğimiz yerde adım başı akraba ve çocuklarım onlardan çekinip yanlış bir adım atmaya korksunlar.çocuk yetiştirmek çok zor onlar için en iyisi ne ise onu yapmak istiyorum. Belki diyeceksiniz nereye gidersen git çocuk yapmak istediğini yapar diye ama ben en azından bir parça olsun engel olmak istiyorum. Sizce mantıklı olan ne fikir verirseniz çok sevinirim
ama ben bütün bunlarla başedebileceğime inanıyorum, çok tepemi attırırlarsa çeker giderim diye düşünüyorum ama inşallah o raddeye gelmez işler. 
