Tayin mantıklı mı ?

Ben de ailelerimizden en azından biri olsun diyodum ama şimdi iyi ki olmamış diyorum kafam rahat giydiğim şorta bile yorum yapacak bir kaynanam var senede toplasan bir iki ay gidip gelmelerle anca görüşüyoruz o yetip artıyor bana ha çocuğum için üzülüyorum çok özlüyor çok yalnız ama yapacak bir şey yok maalesef
 
Kızlar Merhaba. Eşim de ben de memuruz iki çocuğum var biri 5 biri 1 yaşında. Her ikimiz de ailelerimize uzağız. Büyük yavrumu büyütene kadar çok çektik sürekli bakıcı kreş dramları hatırlamak dahi istemiyorum. şimdi doğum iznindeyim küçüğüm 2 yaşına gelince işe başlayacam . Ve yine sil baştan aynı sorunları yaşamaktan korkuyorum. Eşimin ailesi küçük bir il de yaşıyorlar ve eşim oraya tayin isteyelim gidelim diyor ben de olumlu bakıyorum en azından bakıcı sıkıntım olmayacak birsürü bakmak isteyen akrabası var. Ve hepsi de benim sevdiğim içime sinen insanlar. Ama bu tayin işi olursa geri dönüşü yok yani belki 5 sene sonra bakıcı sorunum tamamen ortadan kalkınca ömrümün geri kalanını orda tamamlamak var ve ne derece mantıklı bilmiyorum. Eşimin ailesini seviyorum genel olarak iyiler. Tabi sevmediğim yönleri de çok ki en önemlisi sürekli maddi bir beklenti içinde olmaları.Bir de ben büyükşehirde yaşıyorum ve inanılmaz bunaltıcı geliyor bana. Tayin isteyeceğimiz yer küçük bir ilçe. Bir de çocukların eğitimi var ki en çok aklıma takılan konu bu. Küçük yerde çocuk yetiştirmek avantajken eğitimi dezavantaj gibi düşünüyorum yanlış mı sizce ? Hayattaki en büyük korkum çocuklarım büyüyüp ergenliğe girdiklerinde bize sırt çevirmeleri . Burda kimsemiz yok çocuklarım yanlış birşey yapacaklarında engel olacakları çekinecekleri bir arkadaş bir akraba yok çok başıboş yetişecekler. İstiyorum ki tayin gideceğimiz yerde adım başı akraba ve çocuklarım onlardan çekinip yanlış bir adım atmaya korksunlar.çocuk yetiştirmek çok zor onlar için en iyisi ne ise onu yapmak istiyorum. Belki diyeceksiniz nereye gidersen git çocuk yapmak istediğini yapar diye ama ben en azından bir parça olsun engel olmak istiyorum. Sizce mantıklı olan ne fikir verirseniz çok sevinirim

Küçük bi ilçede yetiştim her adım başı tanıdık ve akrabaydı ama bu benim yapacağımı yapmayı engellemedi
Yani çok saçma bir düşünce değil mi??
Çocuğunuza doğruyu yanlışı öğretirseniz başına bekçi dikmenize gerek yok. Hem başıboş kalmak da nedir? Siz anne baba olarak necisiniz?
Eğitim konusunda küçük yerlerin isim yapmış iyi devlet okulları oluyor. O konuda sıkıntı çekeceğinizi sanmam. Geçim meselesi de küçük yerde daha kolay tabiki
 
hem kendi ailem hem eşimin ailesiyle kendi memleketimizde yaşıyoruz
2 yaşına kadar benım annem bakmaya çalıştı,
sonra 4 sene kreşe gitti ve çok memnunduk ki öğretmenle halaa görüşürüz kızım orta okula geçti düşün ,
sonrada okula başladı ,

valla senın yerinde olsam asla gitmezdim ,
ağzrımaz başını ağrıya koymaya çalışıyorsun ,
 
Canım ben nöbetli çalışıyorum akşam 4 sabah 8 . Eşim de sabah 10 akşam 8. Yani bizim saçma saatlerimiz var kreşe uymuyor uysa bir kreşi beğenmesem diğerine veririm bir şekilde hallolurdu
Çalışma şartlarınız çok kötü değil mi ya:110: 4e kadar evde olman güzel ama sonrası sabah 8e kadar olmamak..Eşini sadece sabah 2 saat ve haftasonu görüyorsun. Cocuklarin okul düzenlerine de hiç uymaz dediğin gibi.Nobet saatlerini değiştirmezler mi bir konuşun isterseniz. Taşınmayın ama siz normal saatleri olan bir işte çalışın derim
 
Aynı şeyleri düşünüyoruz inşallah hakkımızda hayırlısı olur. Şu 3 günlük dünyada neyi paylaşamıyoruz bilmiyorum. Bazen bazı şeyleri abarttığımı düşünüyorum kendime kızıyorum mesela eşimin ailesi benim düğünümde 1 lira harcamazken eltimin düğününde neler yaptılar ne masraflar ettiler bazen düşünüyorum sinirleniyorum bazen de boşver diyorum böyle takmakla ömür geçmez. Ne yapayım haksızla haksız mı olayım. Bazı şeylere susacaz görmezden gelecez uzaktayken iyi yakına gidince bunu başarabilene ne mutlu ki başaracağımı düşünüyorum
Sorunlarımız neredeyse aynı. aslında ablam var o Da güzel şirin bir ilçede yaşıyor. Çocukları okula gidiyor ev hanımı gel ben bakayım çocuğuna hatta ikinci çocuğu Da yap büyüt öyle git eşinin memleketine diyor. Ama eşim artık memleketime gitmek istiyorum gurbette yaşamaktan bıktım diyor
 
Kızlar Merhaba. Eşim de ben de memuruz iki çocuğum var biri 5 biri 1 yaşında. Her ikimiz de ailelerimize uzağız. Büyük yavrumu büyütene kadar çok çektik sürekli bakıcı kreş dramları hatırlamak dahi istemiyorum. şimdi doğum iznindeyim küçüğüm 2 yaşına gelince işe başlayacam . Ve yine sil baştan aynı sorunları yaşamaktan korkuyorum. Eşimin ailesi küçük bir il de yaşıyorlar ve eşim oraya tayin isteyelim gidelim diyor ben de olumlu bakıyorum en azından bakıcı sıkıntım olmayacak birsürü bakmak isteyen akrabası var. Ve hepsi de benim sevdiğim içime sinen insanlar. Ama bu tayin işi olursa geri dönüşü yok yani belki 5 sene sonra bakıcı sorunum tamamen ortadan kalkınca ömrümün geri kalanını orda tamamlamak var ve ne derece mantıklı bilmiyorum. Eşimin ailesini seviyorum genel olarak iyiler. Tabi sevmediğim yönleri de çok ki en önemlisi sürekli maddi bir beklenti içinde olmaları.Bir de ben büyükşehirde yaşıyorum ve inanılmaz bunaltıcı geliyor bana. Tayin isteyeceğimiz yer küçük bir ilçe. Bir de çocukların eğitimi var ki en çok aklıma takılan konu bu. Küçük yerde çocuk yetiştirmek avantajken eğitimi dezavantaj gibi düşünüyorum yanlış mı sizce ? Hayattaki en büyük korkum çocuklarım büyüyüp ergenliğe girdiklerinde bize sırt çevirmeleri . Burda kimsemiz yok çocuklarım yanlış birşey yapacaklarında engel olacakları çekinecekleri bir arkadaş bir akraba yok çok başıboş yetişecekler. İstiyorum ki tayin gideceğimiz yerde adım başı akraba ve çocuklarım onlardan çekinip yanlış bir adım atmaya korksunlar.çocuk yetiştirmek çok zor onlar için en iyisi ne ise onu yapmak istiyorum. Belki diyeceksiniz nereye gidersen git çocuk yapmak istediğini yapar diye ama ben en azından bir parça olsun engel olmak istiyorum. Sizce mantıklı olan ne fikir verirseniz çok sevinirim
Esimin ailesi ile aynı şehirde farklı mahalleler de yaşıyoruz. Bazen öyle bunalıyorum ki günahım kadar sevmediğim kv. İle aynı binaya taşınmayı bile dusunuyorum. Hatta esime söyledim o kabul etmedi.bence gitmelisin cocuçocu büyüyünce de insan daha da çok lazım oluyor.
 
Son düzenleme:
Sorunlarımız neredeyse aynı. aslında ablam var o Da güzel şirin bir ilçede yaşıyor. Çocukları okula gidiyor ev hanımı gel ben bakayım çocuğuna hatta ikinci çocuğu Da yap büyüt öyle git eşinin memleketine diyor. Ama eşim artık memleketime gitmek istiyorum gurbette yaşamaktan bıktım diyor
Siz de gitmeyin bence. Sonra her gün kayınvalide geldi gitti muhabbetleri olur sıkılırsınız
 
düşünce tarzınız o kadar mantıksız ki.

yani açıklama gereği bile duymak istemiyorum aslında ama. siz çocuğu doğru yetiştirin. bilmemkimden olma akrabanızdan çekinmek o çocuğu doğru yapmaz.

yazık.
 
Bir kere çocuklarınız sağda solda akraba var diye çekindiğinden degil gerçekten kötü birşey olduğu için kötü birşey yapmasınlar o yönde destekleyin ..bu çocuklar o küçük yerde sağda solda akraba var cekinmesiyle yaşayıp sonra üniversiteye giderse büyük şehre nolcak??? Hep o ilçe de mi ömürlerini geçirecekler...
 
Bunları düşününce hiç gitmek istemiyorum.
Tek isteğim çocuğumu iyi bir ortam sağlamak yoksa bize faydaları olmayacaklarını biliyoruz.
Çocuğunuza iyi bir ortam siz huzurlu ve mutlu olursanız olur bence. Eve yansır zaten sizin huzursuzluğunuz. Hayat kısa. Bence eşinizin değil sizin nerede yaşamak istediğiniz önemli. Memleketini bulan eş tanıdık manıdık derken sürekli dışarı çıkıyor. Eşini kaynananın eline bırakıp geziyor istediğini yapıyor. Kaynana nasıl olsa dibimizde diye sizden iş beklemeye başlayacak. Temizliğe gel, yemek yemeye gel, sana yemeğe gelelim gibi. Burda hep okuduğumuz için diyorum yanda etrafımdan duyduklarım içim diyorum. Ben bunlardı yaşamadım. Ama Allah büyük konuşturmasın, yaşama ihtimalimin olduğu yere de gitmek istemem. Kaynanaların çoğu eziyet ediyor
 
Aynı şeyleri düşünüyoruz inşallah hakkımızda hayırlısı olur. Şu 3 günlük dünyada neyi paylaşamıyoruz bilmiyorum. Bazen bazı şeyleri abarttığımı düşünüyorum kendime kızıyorum mesela eşimin ailesi benim düğünümde 1 lira harcamazken eltimin düğününde neler yaptılar ne masraflar ettiler bazen düşünüyorum sinirleniyorum bazen de boşver diyorum böyle takmakla ömür geçmez. Ne yapayım haksızla haksız mı olayım. Bazı şeylere susacaz görmezden gelecez uzaktayken iyi yakına gidince bunu başarabilene ne mutlu ki başaracağımı düşünüyorum
Benim 3 küçük kızım var. Onlar için İstanbul'dan küçük bir şehre taşındım.
Avantajları çok.
Her yer yakın.
Üniversite, anaokulu, ilkokul, lise evime yürüyerek 5 ile 15 dk mesafede.
Hiçbir yere geç kalmıyorum, acelem yok. Çocuklar sokakta rahatlar çünkü araç trafiği yok gibi.
Komşuluk daha iyi.
Ama hiç kimsem yok çünkü annem, kv, akrabaların çoğu İstanbul'da :)

Ama çok memnunum bu karardan. 2 yıl oldu, pişman olmadım. Çocuklarım da rahat ve mutlu.
 
Çalışma şartlarınız çok kötü değil mi ya:110: 4e kadar evde olman güzel ama sonrası sabah 8e kadar olmamak..Eşini sadece sabah 2 saat ve haftasonu görüyorsun. Cocuklarin okul düzenlerine de hiç uymaz dediğin gibi.Nobet saatlerini değiştirmezler mi bir konuşun isterseniz. Taşınmayın ama siz normal saatleri olan bir işte çalışın derim
Canım sağlıkçıyım mecburen nöbetli çalışıyorum. Ve zaten hafta sonu diye birşey de yok bazı haftasonları 24 saat çalışıyorum. Ben artık kendi huzurumdan geçtim çocuklar perişan oluyor eşimin normal 8-5 olsa yine neyse dediğim gibi sabah 10 akşam 8. Tayin dışında başka çare bulamıyorum.
 
Sorunlarımız neredeyse aynı. aslında ablam var o Da güzel şirin bir ilçede yaşıyor. Çocukları okula gidiyor ev hanımı gel ben bakayım çocuğuna hatta ikinci çocuğu Da yap büyüt öyle git eşinin memleketine diyor. Ama eşim artık memleketime gitmek istiyorum gurbette yaşamaktan bıktım diyor
Benim eşim de aynı bıktım gurbetten yalnızlıktan diyor. Bide çocuklara bakmak altını değiş yemek yedir oyun oyna baya zorlandı ben nöbetteyken tek başına. İlçe her yönüyle avantaj diye düşünüyorum hakkımızda hayırlısı olsun
 
Benim 3 küçük kızım var. Onlar için İstanbul'dan küçük bir şehre taşındım.
Avantajları çok.
Her yer yakın.
Üniversite, anaokulu, ilkokul, lise evime yürüyerek 5 ile 15 dk mesafede.
Hiçbir yere geç kalmıyorum, acelem yok. Çocuklar sokakta rahatlar çünkü araç trafiği yok gibi.
Komşuluk daha iyi.
Ama hiç kimsem yok çünkü annem, kv, akrabaların çoğu İstanbul'da :)

Ama çok memnunum bu karardan. 2 yıl oldu, pişman olmadım. Çocuklarım da rahat ve mutlu.
Maşallah allah esirgesin çocuklarınızı. Benim yaşamak istediğim hayat işte herşey kolay komşuluk iyi çocuklar rahat
 
Maşallah allah esirgesin çocuklarınızı. Benim yaşamak istediğim hayat işte herşey kolay komşuluk iyi çocuklar rahat
Yalnız akraba sıkıntılı.
Bizim kimsemiz yok ondan rahatız.
İstanbul'da aileler yakındı ama huzur bırakmıyorlardı bizde.
Bir nevi onlardan da kaçtık.
 
Back
X