Hayatimda ne kadar sorun varsa nedeni babam. Artik onunla alakali olmasa bile kotu bir sey olunca onu suclar hale geldim. Dayanamiyorum. Onceden kalbimi kirardi paramparca ederdi hem de sadece tek bir lafiyla ama simdi beni uzecek kadar bile degeri yok benim icin. Ona karsi hissettigim tek sey öfke. Ne saygi duyabiliyorum ona ne de sevebiliyorum. Ihtiyac duydugumda, ben buyurken yanimda yoktu. Simdi ise vicdanini rahatlatmak icin benimle 'ilgileniyormus gibi' yapmasina müsaade etmiyorum. Istemiyorum. Artik ne yanimda ne de karsimda olmasi umrumda degil. Ben onun sevgisine ilgisine muhtacken yoktu. Simdi kafasina dank etti ama yasadigi pismanligi telafi etmesine izin vermeyecegim.