Tembellik, yetememezlik, tekrar ise baslamak

Merhaba arkadaslar,
Eski konularimda psikologa gitmemi cok tavsiye eden oldu, gittimde ama simdiye kadar bir faydasini göremedim. Halen ayni hal devam ediyor hic birseye yetisemiyorum, birsey yapasim gelmiyor evi cocuklari kendi öz bakimimi ihmal ediyorum. Cocuklarin temel ihtiyaclarini anca halledebiliyorum birde günde anca bir cesit yemek, evin temizligi azami düzeyde... yapmak istemiyorum yapamiyorum uyusukluk tembellik beceriksizlik her sey var...
simdi birde cok kisa bir sürede pozisyonu iyi sayilan bir is buldum, neyime güvenerek basvurduysam artik... bir ay sonra baslayacam ben napacam ya. Nasil halledecem nasil düzene girecem. Yani arkadaslar kisaca nasil söyle organize, düzenli, aktif bir kadin neseli cocuklari ile nitelikli vakit geciren bir anne olabilirim? Ne olur bana yardim edin ne yapabilirim?
Önce değerlerinize baktırın, ama işe başlayınca herşey daha düzenli oluyor... Benim öyle oluyor çünkü ☺️
 
Hafta sonu çocuğun elinden tutup fırına ekmek almaya gitmek büyüdüğünde hatırlayacağı yegane anı olabilir mesela. Siz kolayı seçmişssiniz kısıra bakmayın
 
İlave olarak ben bir kaç kez dürttüm;pazar market vs bahanesi ile dışarı çıkıp evi için alış verişe yönlendirdim belki keyifle gelip pişirir diye.inanmazsınız belki ama sütçüden süt alıp verdim çocuklara yoğurt yap diye.cevabı ne oldu tahmin edim; ufff ama ya şimdi kim mayalayacak dedi.
Pazara gitmez taşımayı sevmiyor kalabalıkmış vs,şiştim yeminle

Ya benim de var öyle bir arkadasim
Cidden cocuguna üzülüyorum kinamiyorum ama o cocuga üzülüyorum
Abartmiyorum ikiye kadar uyuyor normal standarti o cocuk ylaniz büyüdü
Aklim almiyor o cocuk ac duruyor o saate kadar, ne varsa evde yiyor
Ve birsey yap desen üsenir aynen kim yapacak
Kilo vermek istiyor veremiyor, cünkü heeeerseye bahanesi var
Herseye bahane
Valla görüsmek istemiyorum artik sinir koydum, cünkü görüsünce benim enerjimi emiyor tüketiyor resmen, kamyon carpmisa dönüyorum
Ve bahanelere asla gelemiyorum
Konu sahibi yine itiraf ediyor degistirmeye calisiyor
Bunun bir de kendini hakli cikaran versiyonlari var
 
Ne kadar da anlayışlı herkes size karşı.
Tembelliğin adını vitamin eksikliği, psikolojik rahatsızlık falan koydular.
Aynı durumda bir kadın gelip esini şikayet etse sabahinda adliyeye gonderirdik kadini deli misin sen hayat Boyle ruh emici insanla gecer mi diye.


Eger bir travma geçirmediyseniz,
Eşinizle güven sorunu, uyumsuzluk, aldatılma, aileler arasinda denge kuramama
Hamileliklerinizde yada dogumlarinizda yaşadığınız bir problem yaşamadıysanız,
Çocuklarınızla yada evliliginizle alakalı bir pismanliginiz yoksa,
Anlattığınız kadarıyla fiziksel bir sorun da yok,
Zahmet olacak ama kaldırın kıçınızı.
Annesinin ilgisini dilenen iki çocuk var ortada.
Bugün yanlarında olmadığınız her an için yarın pişman olacaksınız.
Böyle devam ederseniz yarın siz isteseniz de onlar yanlarında sizi istemeyecek.
Ergenlikle aileden uzaklaşmak zaten hızlanacak.
Kendi ellerinizle can sıkıcı seyler yasamanizi insa etmissiniz.

Ve bana kalırsa sadece zora gelemiyorsunuz.
Inşallah aklınız başınıza geldiğinde geç olmaz.
Beni kendime getirmeye calistiginiz icin tesekkür ederim.

Bahane üretmeye calismiyorum ama cocukken boyumdan büyük sorumluluklar yüklendi omuzlarima sonrada esimle cok kücük yasta evlendim. Ailemle fazlasiyla sorunlar yasadim ve artik görüsmüyoruz. Bilmem, belki bunlar biraz tetikledi. Zaten piskologlada bunlari konusuyoruz ama faydasini görmedim simdiye kadar halen ayniyim. Ama sizin mesajinizdaki iyi niyetinizi anladim. Benim cocuklarimi ve cocuklarimla olan iliskimi bende daha fazla düsünmüssünüz, tesekkür ederim.
 
Ev de be dışarda yapılacak işlerinizi planlayın not alın market pazar alış verişi yemek listesi gibi sabah bir sade kahve ile güne başlayın daha dinç hissedersiniz
 
İlave olarak ben bir kaç kez dürttüm;pazar market vs bahanesi ile dışarı çıkıp evi için alış verişe yönlendirdim belki keyifle gelip pişirir diye.inanmazsınız belki ama sütçüden süt alıp verdim çocuklara yoğurt yap diye.cevabı ne oldu tahmin edim; ufff ama ya şimdi kim mayalayacak dedi.
Pazara gitmez taşımayı sevmiyor kalabalıkmış vs,şiştim yeminle
😔
 
Hafta sonu çocuğun elinden tutup fırına ekmek almaya gitmek büyüdüğünde hatırlayacağı yegane anı olabilir mesela. Siz kolayı seçmişssiniz kısıra bakmayın
Evet kolaya kaciyorum. Cocuklarim beni hep böyle kosulsuz sartsiz sevecek saniyorum. Ama onlarda bir gün anlayacaklar annelerinin ne kadar yetersiz oldugunu
 
Ya benim de var öyle bir arkadasim
Cidden cocuguna üzülüyorum kinamiyorum ama o cocuga üzülüyorum
Abartmiyorum ikiye kadar uyuyor normal standarti o cocuk ylaniz büyüdü
Aklim almiyor o cocuk ac duruyor o saate kadar, ne varsa evde yiyor
Ve birsey yap desen üsenir aynen kim yapacak
Kilo vermek istiyor veremiyor, cünkü heeeerseye bahanesi var
Herseye bahane
Valla görüsmek istemiyorum artik sinir koydum, cünkü görüsünce benim enerjimi emiyor tüketiyor resmen, kamyon carpmisa dönüyorum
Ve bahanelere asla gelemiyorum
Konu sahibi yine itiraf ediyor degistirmeye calisiyor
Bunun bir de kendini hakli cikaran versiyonlari var
Kilo problemi benim bahesttiğim hanımda da var, yattığı yerden kilo vermeyi ister hep.telefon açarım have güzel şunu yapalım vs özendirmeye çalışırım aslında kendiside çocuklarına bir şeyler yapsın diye aracı var,ekonomik durumu iyi olmasına karşın güneşli günlerde bile çocukları bahçede oynamaya göndermez ;terlerler kıyafet vs değiştirler çamaşır çıkar veya camdan bir kaç kez bahçeye bakmak zorunda kalırda yorulur.yani anlatamayacağım kadar tembel.kaç defa çocukları kendi evime yemeğe çağırıp dışarda sinema vs götürdüm belki kendiside etkilenir ve karşılık olarak yapar diye amacım dürtmekti. Hep bir bahane.size bana 1-2 saat olan işler tembellere 2 asır gibi.görünüşleride sürekli uykulu ve depresif.görüşmek bende istemiyorum çocuklar can alıcı noktam.
 
Çocuklarınızla ilgilenmiyor oluşunuzun hiçbir bahanesi olamaz. Vitamin eksikliği falan da yokmuş, bu kadar rahata düşkünlük fazla geldi bana. Eşinizde fazla anlayışlı sanırım.

Üzerinize düşen sorumluluklar yapmayarak nereye kadar yaşayabilirsiniz? Eşiniz ve çocuklarınızı zamanla uzaklaşacaklardır sizden. Kimse kişisel bakımını bile zor yapan, evle, çocuklarla ilgili sorumluluklarını yapmayan eşe ömür boyur tahammül etmez ve çocuklarınızdan onları başınızdan savmanizin karşılığını ilerleyen yıllarda alırsınız.

Kırmak için yazmadım bunları ama kendinize gelmeniz lazım. Psikolojik bir durum varsa destek alın, alıyorsanız ve fayda etmediyse başka biriyle görüşün ama acilen kendinize gelin.
 
Çalışınca kendine gelirsin. Çocuk yokken çalıştığımda veya a çalışmadığım zamanlarda öglen kadar yatasım gelirdi bazen ama şuan bebek var, eşim görevde günlerdir aylardır evde olmuyor.

Çalıştığım günden beri kendime daha çok bakmaya başladım, enerjim keyfim yerine geldi. Sabah eşime kahvaltı Hazırlayıp gönderiyorum sonra ben işe.. Öğlenleri koştur koştur eve gelip kızımı emzirip uyutuyorum yine koştur koştur işe.

Market alışverişi temizlik yemek, çamaşır ütü akşamları kızımı gezdirme, üstüne ders çalışma. Hepsine yetebiliyorum. Ama çalışmazken hiçbir hevesim olmuyordu. Hep uyku hep yangelip yatmak :))) Gözün korkmasın, bence daha güzel olacak hayatın
 
Beni kendime getirmeye calistiginiz icin tesekkür ederim.

Bahane üretmeye calismiyorum ama cocukken boyumdan büyük sorumluluklar yüklendi omuzlarima sonrada esimle cok kücük yasta evlendim. Ailemle fazlasiyla sorunlar yasadim ve artik görüsmüyoruz. Bilmem, belki bunlar biraz tetikledi. Zaten piskologlada bunlari konusuyoruz ama faydasini görmedim simdiye kadar halen ayniyim. Ama sizin mesajinizdaki iyi niyetinizi anladim. Benim cocuklarimi ve cocuklarimla olan iliskimi bende daha fazla düsünmüssünüz, tesekkür ederim.

Kimse çocuklarınızı sizden fazla düşünemez.
Ben burayı okudum, birazdan gidip uyuyacağım.
Siz de, cocuklariniz da hayatimda bir sey degistirmeyeceksiniz.
Bir an once kendinize gelmezseniz, yarın obur gün çocuklara da bahaneniz olacak.
Arkadaş kurbanı diyeceksiniz ama o arkadaşa onu kendi ellerinizle ittiginizi düşünmeyeceksiniz,
Belki sizin ilgisizliginiz yuzunden başka birinde arayacak ilgiyi, yanlış ilişki, yanlış bir evlilik yapacak

Evet bir şekilde bir şeyler yaşıyoruz, ama gün başladığında dünyaya getirmeye kadar verdiğimiz çocuklara iyi birer ebeveyn olmak için uyanıyoruz.

Is güç, psikolog, koca, elalem bir şeylerden çekindiginiz icin harekete geçmeyi beklemeyin.
Kendi istediğiniz için yapın.

Ve öyle size toz pembe, giyin suslen kendine gelirsin, cik bir gez toz onerisi vermenin anlamsiz oldugunu dusunuyorum, cunku alasini biliyorsunuz, kendinize günlük hedefler koyun, hedeflerinizin merkezi de çocuklarınız olsun..
Sizin seçiminizin tek magduru onlar.
Her şeyi aynı anda yapmaya çalışmayın.
Sigara içen ilgili bir anne olun.
Sonra da birakilir sigara.
Ev hanımı anne olun, iş bulunur.
Tamam yapmayın 4 çeşit yemek.
Cam kapı da silmeyin.
Bulursunuz haftada 1 gun birini o Yapilir.
Ama Çocuklarınizdan çalamazsınız.
Sürekli onları başından kovan anne olmayın.
 
Kilo problemi benim bahesttiğim hanımda da var, yattığı yerden kilo vermeyi ister hep.telefon açarım have güzel şunu yapalım vs özendirmeye çalışırım aslında kendiside çocuklarına bir şeyler yapsın diye aracı var,ekonomik durumu iyi olmasına karşın güneşli günlerde bile çocukları bahçede oynamaya göndermez ;terlerler kıyafet vs değiştirler çamaşır çıkar veya camdan bir kaç kez bahçeye bakmak zorunda kalırda yorulur.yani anlatamayacağım kadar tembel.kaç defa çocukları kendi evime yemeğe çağırıp dışarda sinema vs götürdüm belki kendiside etkilenir ve karşılık olarak yapar diye amacım dürtmekti. Hep bir bahane.size bana 1-2 saat olan işler tembellere 2 asır gibi.görünüşleride sürekli uykulu ve depresif.görüşmek bende istemiyorum çocuklar can alıcı noktam.

cocugu beni ne zaman görse yapisiyor kizimla arkadas oynamak istiyor, disari cikinca yaziyorum gel parka ciktim ya da cocuklari cikardim bisiklete biniyoruz hep baska isi oluyor
Cocugun ihtiyaclari ikinci sirada bile onun icin, cocugun ihtiyaclari umurunda degil
Ben de cocuga üzülüyorum, benden yüz görüyor annesine yapamadigi tüm baskiyi bana yapiyor
Sabahlari nasil uyandirmaz seni demistim yani cocuklar beni asla uyutmaz altida kalkarim, uyandirmaz bizi öper gider dedi
Hadi cocuk cok olgun anne babaya ihtiyaci yok o yasta, öglene kadar hic mi acikmiyor, ama kendi keyfi tüm bu seylerin önüne geciyor, vicdan yapamiyor
Kafam karisiyor acaba ben mi abartiyorum, bütün anneler mi böyle
ben mi abartiyorum diye
 
Çocukların okulunda rehberlik veya sınıf öğretmeninin fark ettiği ve size aktardığı bir durumda mı yok! Böyle durumda çocukların sıkıntıları çıktı ve pedagog görüşmeleri başladı örnek verdiğim ailede.
Ayrıca okul başarısızlıklarıda var.küçük yaşta evlilik ortak noktanız 17 yaşında evlenmiş Lütfen bu konuyu psikologunuzla konuşun
 
Çocuklarınızla ilgilenmiyor oluşunuzun hiçbir bahanesi olamaz. Vitamin eksikliği falan da yokmuş, bu kadar rahata düşkünlük fazla geldi bana. Eşinizde fazla anlayışlı sanırım.

Üzerinize düşen sorumluluklar yapmayarak nereye kadar yaşayabilirsiniz? Eşiniz ve çocuklarınızı zamanla uzaklaşacaklardır sizden. Kimse kişisel bakımını bile zor yapan, evle, çocuklarla ilgili sorumluluklarını yapmayan eşe ömür boyur tahammül etmez ve çocuklarınızdan onları başınızdan savmanizin karşılığını ilerleyen yıllarda alırsınız.

Kırmak için yazmadım bunları ama kendinize gelmeniz lazım. Psikolojik bir durum varsa destek alın, alıyorsanız ve fayda etmediyse başka biriyle görüşün ama acilen kendinize gelin.
Biliyorum kirmak icin yazmadiginizi ve o kadar haklisinizki...
 
Çocukların okulunda rehberlik veya sınıf öğretmeninin fark ettiği ve size aktardığı bir durumda mı yok! Böyle durumda çocukların sıkıntıları çıktı ve pedagog görüşmeleri başladı örnek verdiğim ailede.
Ayrıca okul başarısızlıklarıda var.küçük yaşta evlilik ortak noktanız 17 yaşında evlenmiş Lütfen bu konuyu psikologunuzla konuşun
Simdilik bir sikayet yok okuldan... psikologla konusuyoruz zaten gecmisimi ama iste...
 
cocugu beni ne zaman görse yapisiyor kizimla arkadas oynamak istiyor, disari cikinca yaziyorum gel parka ciktim ya da cocuklari cikardim bisiklete biniyoruz hep baska isi oluyor
Cocugun ihtiyaclari ikinci sirada bile onun icin, cocugun ihtiyaclari umurunda degil
Ben de cocuga üzülüyorum, benden yüz görüyor annesine yapamadigi tüm baskiyi bana yapiyor
Sabahlari nasil uyandirmaz seni demistim yani cocuklar beni asla uyutmaz altida kalkarim, uyandirmaz bizi öper gider dedi
Hadi cocuk cok olgun anne babaya ihtiyaci yok o yasta, öglene kadar hic mi acikmiyor, ama kendi keyfi tüm bu seylerin önüne geciyor, vicdan yapamiyor
Kafam karisiyor acaba ben mi abartiyorum, bütün anneler mi böyle
ben mi abartiyorum diye
Çocuklar zaten beni her gördüğünde tüm jest mimiklerime kadar beni süzerler.olmayan bir şey görüyor gibiler normali bu mu diye bakıyor üzülüyorum içten içe. Bir gün benim çocuğuma sizin anneniz iyi biri sizinle ilgileniyor demişler. Çocuklarda farkında bence.
Ben anne olduktan sonra 2-3 kez hastalık dışında çocuklardan sonra kalktığım görülmedi dediğiniz gibi sesten zaten uyuyamam.hasta olsam bile gözüm üzerlerinde açar tv baksınlar gözümün önünde derim
 
Biliyorum kirmak icin yazmadiginizi ve o kadar haklisinizki...

Ben de sizin gibiyim. Kızım 14 aylık daha ama. Ve ilgilenmeme lüksüm de yok. Karnını doyurmak altını değiştirmek zorundayım çünkü. Kendisi yapamıyor. Bazen çok zor geliyor bana da herşey ama kendimi zorluyorum, keyif almaya çalışıyorum. 1 hafta kaldı işe başlamama benim de, şimdi de üzülüyorum kızımdan ayrılacağım diye.
Belki bu sürece o daha büyükken girseydim ben de sizin gibi olacaktım.
Sizin başınızdan sıkıntılı bir durum mu geçti? Ne zamandır böylesiniz, psikologa gittiniz mi?
Ben annemi kaybedip evliligimde sorunlar yaşadıktan sonra böyle oldum. Psikologa gideceğim ise başlayınca. Bence siz de gidin.
 
Back
X