Beni kendime getirmeye calistiginiz icin tesekkür ederim.
Bahane üretmeye calismiyorum ama cocukken boyumdan büyük sorumluluklar yüklendi omuzlarima sonrada esimle cok kücük yasta evlendim. Ailemle fazlasiyla sorunlar yasadim ve artik görüsmüyoruz. Bilmem, belki bunlar biraz tetikledi. Zaten piskologlada bunlari konusuyoruz ama faydasini görmedim simdiye kadar halen ayniyim. Ama sizin mesajinizdaki iyi niyetinizi anladim. Benim cocuklarimi ve cocuklarimla olan iliskimi bende daha fazla düsünmüssünüz, tesekkür ederim.
Kimse çocuklarınızı sizden fazla düşünemez.
Ben burayı okudum, birazdan gidip uyuyacağım.
Siz de, cocuklariniz da hayatimda bir sey degistirmeyeceksiniz.
Bir an once kendinize gelmezseniz, yarın obur gün çocuklara da bahaneniz olacak.
Arkadaş kurbanı diyeceksiniz ama o arkadaşa onu kendi ellerinizle ittiginizi düşünmeyeceksiniz,
Belki sizin ilgisizliginiz yuzunden başka birinde arayacak ilgiyi, yanlış ilişki, yanlış bir evlilik yapacak
Evet bir şekilde bir şeyler yaşıyoruz, ama gün başladığında dünyaya getirmeye kadar verdiğimiz çocuklara iyi birer ebeveyn olmak için uyanıyoruz.
Is güç, psikolog, koca, elalem bir şeylerden çekindiginiz icin harekete geçmeyi beklemeyin.
Kendi istediğiniz için yapın.
Ve öyle size toz pembe, giyin suslen kendine gelirsin, cik bir gez toz onerisi vermenin anlamsiz oldugunu dusunuyorum, cunku alasini biliyorsunuz, kendinize günlük hedefler koyun, hedeflerinizin merkezi de çocuklarınız olsun..
Sizin seçiminizin tek magduru onlar.
Her şeyi aynı anda yapmaya çalışmayın.
Sigara içen ilgili bir anne olun.
Sonra da birakilir sigara.
Ev hanımı anne olun, iş bulunur.
Tamam yapmayın 4 çeşit yemek.
Cam kapı da silmeyin.
Bulursunuz haftada 1 gun birini o Yapilir.
Ama Çocuklarınizdan çalamazsınız.
Sürekli onları başından kovan anne olmayın.