Tercihlerimin bedelini ödemeyi göze alamıyorum

Roasanayma .!.:

Anlattıklarını okudum da aman niye bu kadar üzülüyorsun ki?? Belli ki değerli insanlar değil. Gülüp geçmeyi, etkileyip değiştiremeyeceğimiz şeyleri hayatımızın merkezine koymamayı artık çocuklarımız için öğrenmeliyiz.
Anne olmak beni bu konuda çok kamçılamıştı. Çocuğumun annesini mutlu görmesini ve öyle hatırlamasını istedim. Ve huzurlu olabilmeyi öğrendim.
Bi de kayınvalidenin bu davranışları sende hangi duyguları tetikliyor ve bu duyguların kökeni sende ne? Mesela yetersizlik hissi mi? Veya haksızlığa uğramışlık mı? Kişisel alanlarına saldırı mı? Bu duygular sende belki taa geçmişinden gelen bazı şeyleri hatırlattığı için bu kadar etkileniyor olabilirsin. Herkeste böyle çağrışımlar olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Aslinda biraz bunlar uzerine calismak istiyorum.
Ama eşim boyle olmayacak kendini cok yıpratıyorsun, bir profesyonelden destek alalim dedi.
Ama pandemide nasil olacak bilmiyorum.
Annemle cok cok samimi bir iliskimiz yok. O cok fedakar ama ne yapsa bana yaranamiyor. Bekarken hayalim, anne kız gibi olabileceğim bir kayinvalidemin olmasıydı. Zaten ilk görüşte ben de bayıldım. Oturmasi, kalkmasi, konuşması, sectigi kelimeleri, tam bir hanımefendi.
Zaten sozlenmeden once 2 kere görmüştüm. Hoş annesini begenmedim diye eşimden vazgececek degildim. Ama gerçekten annesini cok beğendim.
Sözümüzde kendi yegenlerine sarilmasi, iltifatlar etmesi, kendi kızına düşkünlüğü, dedim anaç bir kadın, sevgili, ilgili.
Hala öyle. Ama bir tek bana değil.
Ben istedim ki, gel kızım şunu yapalim, şuraya gidelim vs desin.
Hersey benim beklememden kaynaklaniyor aslında.
Evlenirken ev aldik, karsi dairemiz boştu, esime dedim ki, annenler uzak oldu onlar da buraya taşınsın.
Esim dedi ki, bunu sakin bir daha kimsenin yaninda söyleme ve aklından da çıkar.
O zamanlar diyordum ki, sen onlari idare etmeyi bilmiyorsun, bak ben ne guzel gecinicem, huzur getiricem ailenize cjdjjd
Gercekten esim sert ve mesafelidir onlara. Varmis bir bildiği.
Ben istedim ki yuzleri gulsun, memnun olsunlar benden. Aptal kafam.. Önlerinde dört döndüm, çayları bitti de bardak tabağa degmeden ellerinden alıp yenisini doldurdum. Bir teşekkür ederim kızım duymadim.
Anlamiyorum neden bu kadar bekledim? Zaten gozumun icine bakan bir annem var.
Istemedigim bir muhitte oturmuştum, ilk evlilik dönemi alisamadim zaten yaşım da küçüktü.
Esim annesine yalvarirdi, anne filmgibi biraz sıkılıyor eve, çevreye alışamadı, evde butun gun bos oturacagina arada bir bize gel vakit geçirin falan. Asla gelmedi. Yani istedim ki bir gunduz gelsin, kahvalti edelim kahve icelim gitsin mesela.
Bunlari neden istedim neden bekledim bilmiyorum.
Ben de evlenmeyi bekleyen ev kızı değildim he, avukatım kendimi düşürdüğüm durumlara bak..

Ben olsam kv aileme adım atmasını beklemem, aileme de adım attırmam. Bunu gerekli görmüyorum. Aynı şehirde yatıya gelme konusu bana çok ters. Ben ilk sefere belki şaşkınlıkla elimde olmadan müsaade ederdim ama devamını kabul edemezdim. Gece olunca “siz gidince çalıştırayım bari bulaşık makinesini, gürültü olmasın” falan derdim o mesafeyi koyardım. Ya da nevresimi koyup giderdim, kendileri sersinler. Hele eline sağlık bile demeyen insanlara görgülü davranmanın anlamı yok. Çünkü zaten anlayıp utanacak değiller belli ki.

filmgibi .!.:

Aslinda biraz bunlar uzerine calismak istiyorum.
Ama eşim boyle olmayacak kendini cok yıpratıyorsun, bir profesyonelden destek alalim dedi.
Ama pandemide nasil olacak bilmiyorum.
Annemle cok cok samimi bir iliskimiz yok. O cok fedakar ama ne yapsa bana yaranamiyor. Bekarken hayalim, anne kız gibi olabileceğim bir kayinvalidemin olmasıydı. Zaten ilk görüşte ben de bayıldım. Oturmasi, kalkmasi, konuşması, sectigi kelimeleri, tam bir hanımefendi.
Zaten sozlenmeden once 2 kere görmüştüm. Hoş annesini begenmedim diye eşimden vazgececek degildim. Ama gerçekten annesini cok beğendim.
Sözümüzde kendi yegenlerine sarilmasi, iltifatlar etmesi, kendi kızına düşkünlüğü, dedim anaç bir kadın, sevgili, ilgili.
Hala öyle. Ama bir tek bana değil.
Ben istedim ki, gel kızım şunu yapalim, şuraya gidelim vs desin.
Hersey benim beklememden kaynaklaniyor aslında.
Evlenirken ev aldik, karsi dairemiz boştu, esime dedim ki, annenler uzak oldu onlar da buraya taşınsın.
Esim dedi ki, bunu sakin bir daha kimsenin yaninda söyleme ve aklından da çıkar.
O zamanlar diyordum ki, sen onlari idare etmeyi bilmiyorsun, bak ben ne guzel gecinicem, huzur getiricem ailenize cjdjjd
Gercekten esim sert ve mesafelidir onlara. Varmis bir bildiği.
Ben istedim ki yuzleri gulsun, memnun olsunlar benden. Aptal kafam.. Önlerinde dört döndüm, çayları bitti de bardak tabağa degmeden ellerinden alıp yenisini doldurdum. Bir teşekkür ederim kızım duymadim.
Anlamiyorum neden bu kadar bekledim? Zaten gozumun icine bakan bir annem var.
Istemedigim bir muhitte oturmuştum, ilk evlilik dönemi alisamadim zaten yaşım da küçüktü.
Esim annesine yalvarirdi, anne filmgibi biraz sıkılıyor eve, çevreye alışamadı, evde butun gun bos oturacagina arada bir bize gel vakit geçirin falan. Asla gelmedi. Yani istedim ki bir gunduz gelsin, kahvalti edelim kahve icelim gitsin mesela.
Bunlari neden istedim neden bekledim bilmiyorum.
Ben de evlenmeyi bekleyen ev kızı değildim he, avukatım kendimi düşürdüğüm durumlara bak..

Genişletmek için tıkla...

Pandemi döneminde bir sürü psikiyatrist ve psikolog web üzerinden görüşüyor. Evden çıkmana gerek yok ki artık bence duygularının kökenlerini bulmadan bu muammayı çözemezsin. Dışardan okuyunca “neden bu kadar etkilenmiş ki?” diyor insan. Bir sürü arkadaş yazmış onlar seni önemsemiyorsa sen de önemseme artık diye. Demek ki sende bazı şeyleri tetikliyor. Bunları bulmam lazım.

Beklenti konusunda haklı buldum aslında seni. Ben de isterim eşimin ailesi ile aram iyi olsun, ilişkiler samimi olsun. Seviyorum o şekilde kalabalığı. Ama olmayınca kendini yıpratmamak gerek.

orskiran .!.:

Ya da çağırın eve eşinizin ailesini kendinizi ihbar edin. 3000₺ verirsiniz ama hızlı bir çözüm olur. ‘ Bir evde toplaşmışlar kadın kızın kvsi sürekli geliyor eve aynı evde de yaşamıyorlar. Ne zaman sorsak aile içi buluşması size ne diyorlar. Yasaklara uymuyorlar vs’ Bir polis baskını tamamdır sizin iş. Bi daha da gelelim demezler deseler de eşiniz o 3000₺ den sonra cesaret edemez

Genişletmek için tıkla...

Sonra gelsin ayni evde 14 gun karantina

Aslında durumun çok farkındasınız yani beklentiye girmemeniz gerektiğini biliyorsunuz. Aramasın mesela ailenizi ihtiyacınız mı var yoo. Bu zamana kadar aramamış sormamış saygı duymamış. Sizin de söylediğiniz gibi beklentiyi azaltmazsanız mutsuz olamazsınız.
Mesela siz bir yere gittiğinizde surat yapıyorlarmış eşiniz bu durumda ya annemler de gelsin bak üzüldüler demiyorsa siz keyfinize bakmalısınız surat yapar yapar düzelirler neden keyfini çıkarmak varken bunu dert ediniyorsunuz. Bazen insanları görmezden gelmek lazım.

Dünyaya bir defa geliyoruz. Tekrarı yok ve bu hayatı böyle yaşayamayız konu sahibi. Sinirden çatlayıp, gerginlikten ölüp bitip de dışarıya gülemeyiz. Yazık değil mi size? Kendinizi hiç mi sevmiyorsunuz?
Hakedenin kalbi de kırılır hakkı da verilir. Hiç öyle bana yakışmaz diye düsünmeyin. Hem rahatlarsınız hem de karşı taraf kendini yer siz yiyeceginize.
Anlıyorum aslında az çok sizi ben de öyleydim de bir yerde kayış koptu bende. Kim neyi hakediyorsa söylüyorum, sözümü esirgemiyorum, benim canım ne istiyorsa onu yapıyorum. Önce can. Kafam rahat şükür. Herkes de haddini öğreniyor yavaş yavaş. Zaten pandemi dönemi kimseyi kabul etmiyorum ama normal zamanda da biri arayıp size geleceğiz dese canim istemese, ben müsait olduğumda sizi cagiririm der konuyu kapatırım. Kırılan kırılır, küsen küser. Tın.
Lütfen kayışı koparın siz de. Hayatınızı kendiniz yaşayın, sizin o.

filmgibi .!.:

Malesef onu da denedik.
Çünkü eşim üzülmeme dayanamıyor.
Annesine söylüyor, bak cenazeleri var bir kere ara kac dakika sürer ki diye.
Aramiyor
A ra mi yor
Filmgibiyi kac tane doktora goturdum, ağrısından duramıyor, doktorlar ameliyat yapamıyor, bi kere sor diyor.
Gelip 2 gun evimde kalıyor ama sormuyor
Sor mu yor
Yani bana kasıtlı yapıyor bunu

Genişletmek için tıkla...

Kasıtlı yapıyorsa,eminsen tamamen çek kendini,koy mesafeni bence.
Gelip kalmak istediklerinde kesin bir dille reddet,aynı şehirde kalmalarına gerek yok yani,uzaktan gelseler neyse. Müsait değilim,misafir kabul etmiyoruz bu şartlarda diyebilirsin ki uygun olan bu zaten. Torun görmekse mesele görüntülü arama ile idare edecekler

Öte yandan eş ailesi asla kendi ailen gibi olmuyor.
Benim bir problemim yok,sorsan çok iyiyiz 10 senedir beraberim eşimle ama arada bozulur kırılırsam birşeylere,çekiyorum kendimi. Mesafemi koruyorum.
Geriye dönük kırgınlıkları içime atmıyorum bu sayede,en ufacık sorunda karşıma çıkmıyor bu sayede sil baştan.
Yapacak başka birşey yok açıkcası zira atsan atılmıyor,satsan satılmıyor,arada eşin var en nihayetinde,yok sayamıyorsun.
Üzülme inan bana herkes 3 aşağı 5 yukari aynı durumda.

Ben evime gelene saygısızlık yapamam demişsiniz. Buradan yorumlarınızdan biliyorum sizi az çok gayet aklı başında bir kadınsınız. Yani bu durum saygısızlık değil hak edene hak ettiği muamele.

Susmayı içinize atmayı da tercih edebilirsiniz tabi. Kendinizi hasta etmekten başka bir işe yaramaz bu. Daha öncede bi konuda da yazdım onkoloji hastalarının çoğunluğu aman saygısızlık yapmayayım aman ses çıkarmayayım ayıp olmasın diyenlerden içlerine ata ata hastalık sürecini hızlandırmışlar belki de. Ve katlandıkları o insanların hiçbiri de yok yanlarında :) Kendinize yazık edersiniz yapmayın lütfen.