Ben de yalnızlık korkusu nedeniyle anksiyete yaşadım bir kaç sene önce.(doktor teşhisli

) Çevremde bir sürü bana değer veren yakın arkadaşım olduğu halde kendimi aşırı yalnız hissederdim ve kimseye güvenmezdim. Kötü günler geçirdim, kendi davranışlarım sebebiyle çevremde hiç kimse kalmadı, odamdan günler haftalarca çıkmadığım, çıktığımda da koşa koşa geri döndüğüm günler oldu. Ama her şey düzeldi, insanlara aşırı bağlanmadan yakın olabilmeyi öğrendim, bazı insanlara güvenmeyi ve her davranışlarından bir anlam çıkarmamayı, sürekli alınganlık yapmamayı öğrendim. Bir de bir dostluğu kurmanın çok uzun yıllar alabildiğini ama yıkmanın bir kaç dakika aldığını, bana değer veren insanlara özen göstermeyi öğrendim, aşırı yalnız kaldığım bu süreçte. Yani çok da iyi oldu, yeni bir ben oldum.
Şu aşamada hala yakın arkadaşlarım var ama sürekli irtibatta olmasak da kendimi hiç yalnız hissetmiyorum. Sürekli yeni insanlarla tanışıyorum ve saçma insanlar olsalar bile asla kendimi toplumun kalanından izole etmiyorum. Yalnızlıktan da keyif almayı öğrendim. Siz de atlatırsınız bir şekilde kendinize eziyet etmeyin.