Kızlar merhaba,Su saat oldu hala uyuyamadım ve konu açayım dedim burada gerçekten tecrübeli kadinlar var ve fikirlerine ihtiyacım var.Konu evliliğim 6 yıllık evliyim ve iki çocuğum var ama artık eşimle hiçbir problemimi asamiyorum.Basit konularda bile tıkanıp kalıyoruz ama birşeyler ters gidio farkindayim.
Mesela eşim her konuda beni suçlar oldu ama bunlar öyle saçma şeyler ki mantık dışı şeyler mesela ikinci çocuğumuzun boyu diğerine göre kısa ama normalin altında değil gelişimi eşim bunun boyu senin yüzünden kısa geniş beşikte yatmadigi için böyle sen onu hergun yikamadigin için böyle dedi ve ben buna günlerce üzüldüm.Mesela en saçması ikinci çocuğun tuzlanmasi farklı olduğu için böyle teri kokuyor yapamamissiniz dedi ilkinde kendi ailesi ikincisinde benim ailem vardı ve hala nasıl böyle sacmalayabildi aklım almıyor gereğinden fazla konuşmayan boş konusmayan bı insan normalde.Oğlum duvar saatini düşürdü tamam sen dikkat etmedigin için artık bu eve saat alınmayacak dedi canım bak yapma beni uzuyorsun bu davranışlarınla desem bile kendi dogrularindan asla sasmiyor ve benim deli gibi aglamalarima göz yumuyor.Benimle sürekli inatlaşma yanımda değilde karsimda durma çabasında...
Mesela babamı aradığım bı konu vardı ve aramamam gerekiyordu(evliligimle ilgili değil)sen aradin o benim arattigimi dusunecek dedi seninle ilgili olmadığını bilir dememe rağmen asla ikna olmuyor ve kendince doğru neyse neye inandiysa onu soyluyor kafasında kurguladığı şeyleri söyleyip bunlara inanıyor bunların hepsi sonradan oldu onceden inadı olmasına rağmen bana değer verirdi ve böyle değildi mesela ilk tanidigimdan beri devam eden huyu ben ağlarken gülmek bunu elinde olmadan yapıyor biliyorum ama bunun altında yatan psikolojik neden ne bilemiyorum ve ciddi ciddi psikolojik bı rahatsizligi olduğunu dusunmeye başladım artık ...Dün yine beni cok uzdugu bı gündü akşama kadar ağladım oda evdeydi bana dedi ki ben neden böyle davrandigimi cok dusundum senin herşeyi önceden kurguladigini benide kendi isteğine göre yönlendirmeye çalıştığını dusundugum için herşeye karşı cikiyorum dedi ben bunu duyunca bı aile terapistten yada bireysel olarak bı psikologtan yardım almayı düşündüm ve dunun akşamı bize bı akraba misafirliğe gelecekti cok kötü olduğum için iptal etmesini söyledim oda edemem dedi ve bunuda uzatmadim kalktım hazır biseylerden alıp hazırlamaya başladım çayın yanına.Bana dediği kelime keşke yemeğe cagirsaydin.Bende ipler koptu çünkü sabahtan beri ağlamaktan kahvaltı bile yapmamistim nasıl bu kadar bana karşı duyarsizlastigini anlamlandiramiyorum birşeyler ters gidiyo ama sanki onunda elinde değil çünkü kesinlikle kötü biri değil sevilir sayılır işinde gucunde okumuş ahlaklı biridir.Ve bütün bunları ailemle ilgili cok zor günler yaşarken yaşattı sarılıp geçecek canım demesini beklerken birde oturup onun sacmaliklarina ağladım gunlerce.Ozur dileyip gergin oldugunu söyleyip ertesi gün yine aynı şeyleri tekrarliyor.Nasil bir yol izlemeliyim?
Not:benim hatam ise bu evlilikte onun beni cildirttigi anlar ona cok hakaret ettim buda benim en büyük yanlisim biliyorum büyük oranda duzelsemde böyle saçma sapan konuları burnumdan getirince alevlenio.Bunlar tetiklemis olabilir mi?
