Teselliye ihtiyacım var

BerilinAnnesi

bi beştaşım bile yok
Kayıtlı Üye
20 Haziran 2010
610
4
46
İstanbul
Biz 2 kızkardeşiz 1de annemiz var.Babamız 10 yıl önce vefat etti ve annem bizi çok zor büyüttü -maddi değil manevi olarak yani -hayatını bize adadı. Ben şuan evliyim ve gurbetteyim kızkardeşimde nişanlandı , düğününe de az kaldı.;o da gurbete gidecek. İimizde sevdiklerimizle evlendik ikimizde çok mutluyuz. Ama, bir problem var ''ANNEM''. O yalnız kalacak diye üzülüyoruz.Gecenin bu saatinde oturmuş anneme ağlıyorum.Tek başına ne yapar ne eder diye.Tek başınayken yemek yemez, canı istemez çünkü, karanlıktan korkar uyuyamaz. Bize belli etmemeye çalışıyor ama o da çok üzülüyor bu duruma hatta gizli gizli ağlıyor. Gelip gitme problemimiz pek yok istediği zaman gelir istediği kadar kalır. Ama memleketteki gibi çevresi yok burda sıkılır. Birazda alıngandır annem bişey oldumu hemen kendine yontar. uzun uzun kalmaz yani bende de kardeşimde de. ne yapacaz bilmiyorum. çook sıkıldım .
 
ah canım uzuldum gercekten annene yazık yıllarca yanında sız varmıssınız sımdı yalnız kalcak ,hıc akraba yok mu yasadıgı sehırde ya da annenenız felan
 
( üzücü gerçektende kendi derdimi unuttum valla bende okurken gözlerim doldu ((( kıyamam ona yaaa anneler bi tane ((
 

aynı durum bızde de mevcut.. 4 kız kardesız once kucuk ablam, sona buyuk ablam, 5 ay once de ben evlendım evde ortanca ablam var bekar ama oda evlenırse annem napcak.. bızden baska kımsesı yok kı onun ne annesı ne babası... ne de kocası.. 33 yasında dul kaldı hayatını bıze adadı..
 
kanayan yarama tuz bastınız resmen
aynen benim annemde sizinki gibi evde bir başına....
üstelik babamı da yeni kaybettik...
annem kimseye gitmiyor,çoğu zaman yalnız kalmak istiyor,bize söylemese de ben biliyorum hep ağlıyor.
ben şehir dışında olduğum için gözüm görmediği için annemin bu hallerine daha çok üzülüyorum hiç aklımdan çıkmıyor.kendi kendimi yiyip bitiriyorum.bu sebeple panikatak hastası oldum..
acaba bizler mi çok düşünüp bu kadar kafaya takıyoruz.. kafayı yiyicem artık düşünmekten...
 
benim annemde yalnız yaşıyor ama bu onun tercihi erkek kardeşim beraber oturmak istedi kabul etmedi
ben yapamıyorum çocuk sesi kafam kaldırmıyor diyortek olmayı kendi istedi
bende aynı şehirde oturmuyorum ama aklıma hiç de fena şeyler gelmiyor getirmiyorum
ilerde belki bizde yalnız kalacağız.allah yeter ki elden ayaktan düşürmesin.bence bu duruma alışmak kabullenmek en doğrusu
 
memlekette yaşıyor zaten ,akraba çok... ama kim evladın yerini tutar ki ? konuma cevap yazan herkese teşekkür ederim yalnız değilmişim demekki. hayat bu işte herkesin imtihanı başka oluyor. rabbim taşıyamayacağımız yükü vermez bize. inşallah bu durumun da altından kalkacağız.
 

mihriban hanım söz konusu nişanlanan kız kardeş olarak aynı şehirde olsam kabullenme gibi bi sorunum olmazdı sabah akşam istediğim zaman yanında olurdum zaten. sizin aklınıza kötü şeyler getirmeyişiniz çok normal ve doğal bana göre, bu çok daha farklı bi pencere inanki insan hiç bişeyin tadını çıkaramıyo hep aklında benden sonra?sı oluyo ablamında dediği gibi annem bizi teselli etmeye çalışıyo belli etmemeye çalışıyo ama anlıyosun çok güzel hele de etrafın laflarından sonra aaa annen yalnız mı kalacak sen de mi dışarıya gidiyosun annen napacak yalnız kimse isteyerek dışarıya gitmiyo enazından biz böyleyiz... rabbim verdiğiyle memnun olmayı nasip etsin inşallah hayırlısıyla bu da bizim sınavımız
 

bilmiyorum acaba biz mi ciğerimize çoook düşkünüz birbirine soğuk yabancı gibi o kadar çok anne kız profili gördüm ki gerçekten dediğiniz gibi insan düşününce çıldırası geliyo çok ağır bi yük suçlu gibi
 

ahhh ahhh ne şanslısınız en azından şimdilikte olsa evde annenize bi can yoldaşı bi nefes var ne isterdim bi kardeşim olsun arkamda evden rahat çıkayım en azından daha az üzülür ağlardım belki ablam bi yerde ben bi yerde annem bi yerde zaten dünyada 3 kişiyiz bizde ayrı kaldık rabbim başka dert keder vermesin demekten başka bişey gelmiyo elimden
 
malesef yok olsa bu kadar üzülür müyüz sence ? elimizden geleni yapardık annemizin yanında olmak için. hatta benim eşim ben istiyorum diye memlekette işbaşvurusu yaptı ama olmadı.
 
Allah yardımcınız olsun okurken gözlerim doldu
o kadar canım sıkılıyordu ki kendi derdimi unuttum ağladım valla
inşallah üçünüz içinde hayırlı bir neticeye ulaşırsınız.
Yalnız benim aklıma şöyle bir şey geldi
tabi sizin kararınız sadece fikir
yanına kimsesiz bir kız alsa durumu biraz iyiyse annenizin hem o kıza nacizane destek olur
hem de o kızcağız annenize can yoldaşı olur
çocuk esirgemekurumları sanırım 18 inden sonra bu tarz yerleştirmeler yapıyormuş düşünürseniz araştırmakta fayda var
 
peki annen kardeşinin yada senin yaşadığın yere taşınıp karşılıklı dairelerde ev tutsanız. torun falan olur onunla oyalanır bakar.
benimde annem yalnız, ablamla yaşıyor. ablamla ilerde ayrılırlarsa bende kalacak. annem yalnız kalamaz.
 

aslında olabilir de annemin memlekette kurulu bir düzeni, evi barkı varken kızkardeşimle ben kiracıyız yerimiz belli değil yani nasıl düzenini bırak da gel buraya diyelim bilmiyorum. Yinede sanırım en son çare bu.ilginiz için teşekkürler.
 
aşkkırıntısı arkadaşım evde kardeşim varken bu kadar düşünmüyordum açıkçası çünkü tek değildi. şimdi kardeşimin düğününe 1 ay kadar kaldı hem kardeşimin gidişine hemde annemin yalnızlığına kahrediyorum. Allah sizinde bizlerinde yardımcısı olsun.
 

Çok ilginç bir öneri hiç böyle bişy aklımıza gelmedi doğrusu. Bence olabilir uygun birisi bulunabilirse tabi; bir çocuğa destek - sahip çıkılmış olunur. Ama annem kabul eder mi bilemiyorum.
 
Anneniz çok yaşlı değil sanırım. İlk zamanlar biraz bocalasa da zamanla yeni düzenine adapte olur diye düşünüyorum. Babanızla beraber olsalardı da her çocuğun evlenip evden gidişinde yaşanabilecek şeyler bence bunlar.

Benim babam öldüğünde annem 75 yaşında idi. Aynı şehirde olmamıza rağmen belki 1-1.5 saatlik mesafe vardı aramızda (İstanbul da farklı yakalar). Annem eskiden evde yalnız kalmaya korktuğundan bahsederdi, buna rağmen hiç gelip bizle yaşamak istemedi. Ancak bir kaç yıl sonra yaşı 80 yaklaşınca bizle aynı apartmanda başka bir daireye gelmeye razı oldu.

Yani bence fazla endişe etmeyin. Anneniz kendi şikayet ederse farklı alternatifler düşünün. Neticede yaşadığı yerde başka akrabalar falan da varmış. İnsan tabi ki sevdikleri hiç sıkıntı çekmesin istiyor ama bazen de bazı şeyler kaçınılmaz oluyor. Belki hiç de korktuğunuz gibi olmaz, ya da bir süre sonra sizin ya da kardeşinizin oralara gitme imkanınız doğar.
 
sena01 çok teşekkür ederim. burdan gelen yorumlar benim için önemli çünkü derdimi kardeşimden başka kimseyle paylaşamıyorum.ikimizinde şu sıralar tek derdimiz bu. annem henüz 53 yaşında sizinde dediğiniz gibi artık ya zamanla alışacak yada yakınımıza gelmesi için alternatifler üreteceğiz. selamlar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Annemi tanıyamıyorum kimsesiz gibiyim
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
4K
huzurluyum66
H
L
Boşanma öncesi zor zamanlar
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
3K
ladylady
L
I
Sanki kayboldum
6 7 8
Yorumlar
154
Görüntüleme
23K
White Mocha
D
Boşanma depresyonu
7 8 9
Yorumlar
161
Görüntüleme
22K
Gonulbagi
G
D
  • Kilitli
Lutfen yardım edin birileriyle konusmaya ihtiyacim var
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
6K
okuryazarokumazyazmaz
O
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…